Woensdag 20 april 2016
¼ Bekerfinale EBOH F1 – Sliedrecht F1
Op een prachtige zomeravond in Dordrecht stond de ¼ bekerfinale gepland tussen EBOH F1 tegen de hoofdklasser Sliedrecht F1. Opnieuw lootte EBOH F1 gelukkig door deze belangrijke finale af te mogen werken aan de Schenkeldijk in Dordrecht. Je kunt er niet omheen, een thuiswedstrijd spelen heeft zo zijn voordelen. Menig vereniging die het daarmee vanzelfsprekend en helemaal eens is. Ook Sliedrecht F1 en haar coaches zullen wel hebben gedacht, ojee, daar gaan we weer. Ik kan het me helemaal voorstellen. Maar goed, wij zijn natuurlijk wel de underdog tegen deze gevaarlijk sterke tegenstander uit Sliedrecht, die als tweede in hun hoofdklasse zijn geëindigd achter ASWH, die in de loop van het seizoen maar 2 wedstrijden verloor en verder geen punten van belang ergens had laten slingeren. En dat is dus gewoon knap. Dubbel jammer voor Sliedrecht dus, want EBOH F1 heeft in de bekercompetitie dit jaar een behoorlijke reputatie opgebouwd, waar het gaat om het verslaan van sterker geachte hoofdklassenteams, zoals Tricht F1, Oranje Wit F1 en Drechtstreek F1, om er maar even een paar te noemen. Vooraf ingrediënten voor een spannende confrontatie tussen de 2 Drechtsteden.
In de kleedkamer werd nog heel even teruggeblikt op de debacle van afgelopen zaterdag en werd door de coaches nog even herhaald hoe trots wij beiden zijn op de prestaties en instelling van zo’n jonge groep voetballertjes, die zeker in hun eigen competitie meer verdienden, dan dat ze uiteindelijk hebben gekregen. Dat was dan ook gelijk het laatste dat we over de onverkwikkelijke gebeurtenissen zouden gaan zeggen. De kleine neusjes moesten nu weer worden gericht op de huidige bekertegenstander Sliedrecht F1. “En dat is een zware tegenstander, jongens!” hielden we hen nog voor… Die zijn niet voor de poes. Wil je daar een kans tegen maken, dan zal iedereen er vandaag moeten staan en meer dan zijn steentje moeten bijdragen om van zo’n sterk team te kunnen winnen. Voorin staan jongens opgesteld die er wat van kunnen, anders scoor je géén 82 doelpunten in 18 wedstrijden. Dat is een gemiddelde van 4 á 5 doelpunten vóór per wedstrijd. En dus moet iedereen meewerken, ook de aanvallers! Oók de aanvallers!! En wanneer we dan de bal hebben, dan gaan we samenspelen, samenspelen en nog eens samenspelen, want? Inderdaad, dat is de enige manier om hun verdediging ‘kapot’ te spelen. Ze hebben een stevige meid achterin staan als laatste vrouw, die mannetjes van jullie leeftijd oppeuzelt voor het ontbijt! Dus wat doe je? Ga niet het duel aan, want dat verlies je. Combineer en laat haar kansloos.
Natuurlijk is dit tegen kleine dovemansoortjes gericht, want ik heb ervaring met het trainen van jonge meiden en laat me je één ding vertellen, voor het geval dat je het nog niet wist, vrouwen zijn in het algemeen veel harder en gemener dan mannen. En na de eerste helft kon je de blauwe plekjes tellen bij onze aanvallers. En dan moet ik grijnzen, want dan, ja dán heb je deze mannetjes tuk. Mmmm. Dat ging toch niet zo makkelijk. Mmmm, mijn dijbeen doet zeer. Wat zei ik nou, jongens? Zij eet kleine mannetjes voor ontbijt. Dachten jullie dat er een grapje werd gemaakt? Nee hè, nu giechel je even niet meer, hè? De wedstrijd begon heel open en al snel werd duidelijk dat Sliedrecht niet van plan was om EBOH F1 teveel ruimte te geven om eens lekker te gaan voetballen. De druk werd meteen op de ketel gezet, maar zoals ik al eerder in het seizoen met regelmaat heb aangegeven, er staan 3 keiharde verdedigers achterin, die menig aanvaller dit seizoen het leven zuur hebben gemaakt. En dus werden er wat speldenprikken uitgedeeld en lag in de beginfase het voordeel bij het Sliedrecht kamp. EBOH F1 verdedigde te veel onnauwkeurig uit en de bal werd vaak lukraak gewoon naar voren geschoten, waar onze aanvallers er tevergeefs achteraan holden. Je kunt zien dat dit een hoofdklasser is, want de bal werd vakkundig opgepakt en simpel via de zijkant uitverdedigd, doorgespeeld naar hun buitenspeler of naar hun vrijgekomen middenvelder. Daar zit een idee achter en in de beginfase lukte het Sliedrecht aardig goed om op die manier in overtal te komen en zodoende gevaarlijk te worden. Telkens moest Delano het gat dichtlopen. Delano stapt nog weleens te snel naar voren, want het blijft een rasechte aanvaller natuurlijk. Heel belangrijk vandaag was zijn rol op het middenveld en dat vulde hij, naarmate de wedstrijd vorderde, steeds beter in. Onze laatste man Mitchell schoven we dan ook in de tweede helft naar voren om hun diepe middenvelder te kunnen opvangen en daardoor kreeg Delano op het middenveld meer grip. En als Delano meer grip krijgt, dan kan ie naar hartenlust doen wat ie het beste kan. Passeren, passen en peunen. Wie weet wat peunen is? De 3 P’s. Het antwoord staat onderaan. 🙂
Dankzij het optreden van Mitchell, Marcel en Ömer bleef de schade in de eerste helft miniem. Ze sleurden aan elke aanvaller en de beide backs waren onvermoeibaar in het volgen en dus achtervolgen van hun tegenstanders. Mitchell kreeg de opdracht om vooral te staan aan de kant van de bal, om in te grijpen wanneer een aanvaller het net ontglipte en de verdediger van de kant waar de bal niet was moest dan naar binnen schuiven, maar toch zijn aanvaller in de gaten houden. Maar het werkte natuurlijk niet fantastisch, omdat de middenvelder en de voorwaartsen nog weleens vergaten op tijd terug te lopen (wandelen noemen wij dat), waardoor Sliedrecht met enige regelmaat in overtal stond en gevaarlijk werd. Daarom hebben wij zoiets als een Kaiper in het doel staan, want Kai hield in deze fase zijn hoofd koel en sloeg een paar gevaarlijk ingeschoten ballen knap uit de hoek. Toch kwam Sliedrecht ná deze fase toch verdiend op een 0-1 voorsprong. Even een klein deukje in het zelfvertrouwen, maar je kunt er niet te lang bij stil blijven staan. Hun aanval over rechts werd knap uitgespeeld en de boogbal voor het doel deed zijn werk. Kai kansloos.
Opvallend was dat je de achterstand van EBOH F1 niet terug zag in de spelopvatting van de spelers. Ze hadden er duidelijk zin in vandaag en dat zag je meteen terug in de wedstrijd. De backs stonden wat hoger en sloten de linie aan de zijkanten beter af en kwamen er vaker tussen en daar stokte het uitverdedigen voor het eerst bij Sliedrecht. De meestal vrijstaande middenvelder van Sliedrecht werd minder bereikt en onze aanvallers kwamen makkelijker in balbezit en er werd eindelijk ook iets mee gedaan. Iets meer combinatievoetbal en meteen kwamen onze diepste aanvallers dichter bij het doel van Sliedrecht. In een prima combinatie kwam de bal terecht bij Noah en hij tikte de bal snel door naar Delano, die je géén kansen moet geven oog in oog met een keeper, want dan is de keeper meestal kansloos. En dat was nu ook het geval. 1-1 prikte even later op het scoreboard. Dat scoreboard is er eigenlijk helemaal niet, maar ik stel me dat graag voor…
Noah speelde eindelijk vandaag eens, zoals we hem graag zien voetballen. Even de angst afschudden, want je bent nou eenmaal jonger en kleiner, maar gewoon niet nadenken, je ding doen en vooral jezelf blijven. Dat schortte er de afgelopen weken nog weleens aan. Pootje terugtrekken, jezelf opzij laten zetten en de bal te snel inleveren bij de tegenstander. Maar vandaag niet, bal afschermen, schijnbewegingen, passeren, er bovenop vliegen, goeie scherpe passes geven, het zat er vandaag allemaal in. En dát scheelt een flinke slok op een grote borrel. Zijn pass was van grote klasse en Delano hoefde alleen maar af te drukken en de kentering in de wedstrijd vond daardoor plaats. Want geloof in eigen kunnen gaat nou eenmaal hand in hand met een goeie actie en zeker wanneer daar een doelpunt uit voortkomt. Het overwicht dat Sliedrecht had, ebde weg en de wedstrijd kwam in een voor ons betere balans terecht. Even later werd de rust gefloten (ná 20 minuten!!) en de coaches van beide teams konden tevreden de kleedkamer opzoeken. Sterk team, coach! zei de Sliedrechtcoach oprecht. En weet je wat? Hij heeft helemaal gelijk, het is gewoon een sterk team. Van klein tot groot, wanneer ze allemaal alles voor elkaar over hebben, dan is het een moeilijk te overwinnen achttal. Het komt er niet altijd uit, maar wanneer het er dan wel uitkomt, dan lijkt het soms of er een tornado over je heen vliegt. Kijk maar de wedstrijd tegen E2, waarbij een 1-5 achterstand in een 8-5 voorsprong werd omgebogen. Tornado. F1. De zwaarste die er is.
De tweede helft werd voorafgegaan door een peptalk. De mannetjes moesten worden overtuigd van hun kunnen, want ondanks hun prima terugkeer in de wedstrijd, Sliedrecht F1 had nog steeds de overhand en het blijft dan een kwestie van tijd voor de verdediging en de prima keepende Kai om het hoofd te buigen, wanneer er niet iets zou veranderen. En dus werd gekozen voor een peptalk. Kies je moment, speel de bal samen, de eerste pass MOET goed zijn, want dan kun je verder en nu doorzetten met zijn allen. Dus ook de aanvallers, bij balverlies keer je terug, wanneer je de verdediging alleen laat, dan ga je vandaag NIET winnen. Beide mannetjes Noah en Vince werden nog eens op het hart gedrukt dat ze elke bal moesten aanvallen. Niet blijven hangen en niks doen. Noah pikte dit de eerste helft al goed op. Maar Vince moesten we toch nog even op scherp zetten. Ook Vince was de afgelopen weken niet dezelfde Vince die we eerder dit seizoen zagen voetballen. Het is een verschrikkelijke luiaard, maar aan de bal is ie helemaal in zijn element. Het is gewoon de aard van het beestje. “Nee joh, ik ga niet rennen, daar word je alleen maar moe van…”. Je hoort het ‘m denken. We hebben onderschat hoezeer zijn enkelblessure hem parten heeft gespeeld. De angst is er voor in de plaats gekomen. Maar nu is het voorbij, Vince. Ik zie je de bal met kracht inschieten en dat deed je met je pijnlijke enkeltje. Nu laat je zien wat je waard bent. En ook dat betaalde zich uit in deze wedstrijd. Maar daar kom ik zo op.
Het momentum in de wedstrijd was verschoven van Sliedrecht naar Dordrecht en dat was te zien. Natuurlijk werd Sliedrecht niet weggespeeld, maar de frequentie en intensiteit van de aanvallen van EBOH F1 nam gewoon per minuut toe. De buitenspelers van Sliedrecht werden vastgezet en de middenvelder van Sliedrecht werd door een uitstekend spelende laatste man Mitchell de bankschroeven aangezet. De omschakeling van EBOH bracht Sliedrecht aan het wankelen en de tot dan vrijwel foutloos spelende Sliedrechtse verdediging vertoonde hier en daar wat scheurtjes en daar glipten onze ‘hete’ aanvallers handig doorheen. Want ze waren vandaag hot. Noah liet dat als eerste zien. Na zijn prima assist op Delano kwam hij snel inlopend op een voorzet van Enzo vóór het doel van Sliedrecht uit en hij bedacht zich geen moment. 2-1. De bal keihard van zijn kleine voetjes onhoudbaar achter de keeper geknald. En dat was de knik. De ommekeer in de wedstrijd. Nu dicteerde EBOH F1 de wedstrijd en zij roken bloed. Als een stel bloedhonden vlogen ze op de verdediging af en onderschepten veel meer ballen tot dat moment van 2-1.
Niet veel later werd opnieuw de bal in de EBOH verdediging gesmoord, uitverdedigd via Delano die de bal over de verdediging van Sliedrecht lepelde en Enzo helemaal vrijzette op 25 meter van het doel. En zie Enzo dan maar in te halen. No chance. Enzo zette met een prima actie door en knalde de 3-1 in de touwen. Bijna groggy moest Sliedrecht bij de middellijn aftrappen en meteen zat EBOH er weer bovenop, gesteund door de toeschouwers langs de kant en dan is het fijn wanneer je thuis speelt. Dát is nou het voordeel dat je hebt en dáár draait het om bij jeugdvoetbal. Een positieve benadering. En dat voelen jonge kinderen. En daar gedijen zij het beste bij. De koek was nog niet op. Ook Vince had zich in de wedstrijd gevochten en liet zien dat ie wel wat meer kan dan een balletje aannemen en hem dan gelijk weer kwijtraken. Ook hij rekende af met de afgelopen weken en stond vlijmscherp op te letten toen de keeper van Sliedrecht de bal te zacht inspeelde naar de rechtsback. Vince schoot naar voren en Vince hoef je niets te vertellen wanneer het doel en de keeper binnen schootsafstand komen. Dat linkerbeen mag dan een beetje zijn beschadigd 3 weken geleden, maar nu was het maar goed dat de keeper niet in de weg lag, want de bal was zó hard, dat ie er met keeper en al was ingevlogen. 4-1. Wat een weelde en zeker niet onverdiend. Natuurlijk had onze verdediging er alles aangedaan om de ballen van Sliedrecht te keren en we hadden vandaag een uitstekende keeper in het doel staan, die zekere doelpunten van Sliedrecht voorkwam in de eerste helft.
Vlak voor tijd kreeg Sliedrecht toch nog loon naar werken. Een goed uitgespeelde aanval werd vakkundig benut en de 4-2 kwam verdiend op hetzelfde scoreboard. Ondanks hun aandringen in de laatste minuten bleef het bij dit doelpunt en verzekerden de EBOH F1 zich van deelname aan de halve finale van de Nederlandse (regionale) beker. Een tweede helft waarin EBOH F1 zich van zijn sterkste kant liet zien en opnieuw een hoofdklasser meer dan goed partij kon geven in een eenmalige wedstrijd. Achteraf vernam ik nog van de coach van Sliedrecht F1 dat hij twee spelers node mistte en dat kwam door schoolvoetbal. Ach, ze vinden het leuk, maar wanneer één van de betere aanvallers dan geblesseerd thuiskomt, dan vervloek je als coach dat ellendige schoolvoetbal, want daar loop je meer risico dan in één heel seizoen van een normale voetbalcompetitie. Maar het is nou ook weer niet zo dat ik met hem te doen had, eerlijk is eerlijk, de volgende keer mag ie van mij opnieuw goeie voetballers thuislaten, maar dat snapt ie vast wel. Een hele onderhoudende en goeie wedstrijd tussen 2 zeer aan elkaar gewaagde voetbalteams hebben we vandaag aan het werk gezien. Een bekerwedstrijd waardig. Met als gelukkige, maar ook verdiende winnaar EBOH F1. De volgende tegenstander in de halve finale zal zijn Alblasserdam F1, die eind maart al hun kwartfinale met 5-1 afsloten tegen SVW F1. Opnieuw thuis. De voetbalgoden zijn ons goed gezind. Dat kan zeker wel worden gezegd. Nog één obstakel naar de finale. En ook dat obstakel zal een moeilijke zijn. Ik verwacht niets anders van deze bekercompetitie.
Kai, Marcel, Mitchell, Ömer, Delano, Enzo, Noah en Vince? Jullie hebben fantastisch gevoetbald. Gefeliciteerd met het behalen van de halve finale. Het is zonder meer verdiend. En als de voetbalgoden ons nog steeds zien als hun favorieten, dan worden we misschien wel met zijn allen kampioen as. zaterdag. We moeten eerst winnen van VVAC F1 en dan pas begint het grote wachten.
Aan alle familieleden, vrienden en kennissen deze oproep! Kom as. zaterdag naar EBOH aan de Schenkeldijk in Dordrecht vóór 9 uur, zodat u eerst EBOH E1 een greep naar de titel kunt zien doen en daarna EBOH F1 aan te moedigen om 10.15 uur om hopelijk hun tweede kampioensschap binnen te halen. Uw aanwezigheid is eigenlijk vereist.
2 hele, hele, hele, hele trotse coaches!!!
Oh ja, Peunen! Peunen is een Rotterdams havenwoord voor hard werken, maar op straat betekende het enorm hard schieten. Een keihard schot dus. Ook Vince kan heel hard peunen. Als je het maar weet!
Zaterdag 16-4-2016
De Alblas F1 – EBOH F1
De kampioenskansen van EBOH F1 zijn op een laag pitje komen te staan. Afhankelijk zijn van de concurrent is nu troef. En alleen maar omdat één voetbalvereniging er wéér opnieuw voor kiest om op een oneerlijke en onrechtvaardige manier te zorgen voor een overwinning. Je zou verwachten, dat in het hedendaagse voetbal, met alle positieve aandacht die aan de prille jeugd wordt gegeven, alles in het werk wordt gesteld om een wedstrijd zo eerlijk als mogelijk te laten verlopen en zo te bereiken dat de jeugd het voetbal ervaart zoal het ooit bedoeld is. Het is een utopie. Natuurlijk is het voetbal een sport waarbij alle excessen van de samenleving bij elkaar komen. Partijdigheid en oneerlijkheid, zelfs corruptie op het hoogste niveau, maken deze wens vrijwel onmogelijk. Ik ben dan ook boos. Nog steeds. Expres een dag gewacht om dit verslag te schrijven, maar het kost me gewoon heel veel moeite om iets positiefs uit de wedstrijd te halen tegen de Alblas. Al diegenen die mijn verslagen lezen, weten dat ik er niet voor terugdeins om de tegenstander de pluim te geven, die zij verdienen voor hun inzet en prestatie. En zo hoort het ook.
Vandaag kan ik me er helaas niet toe zetten. Ik maak dan ook zeker geen verslag over een wedstrijd, waarbij de manier waarop ik wedstrijden beschrijf, ‘eer’ zouden kunnen verstrekken aan een vereniging, waarvan een jeugdige scheidsrechter het einde van een wedstrijd opzettelijk oprekt met maar één doel. Dat is dan een onverbrekelijk onderdeel geweest van zijn opleiding bij diezelfde vereniging. Naar mijn mening een misselijk vertoon van misplaatste clubliefde. Dat je vervolgens een groep van kleine kinderen benadeelt, die vervolgens ontroostbaar zijn, raakt mijn eigen normen en waarden diep. Nog geen anderhalve maand ofzo geleden stonden de coaches van De Alblas nog af te geven op hun tegenstander Groot Ammers. Een wedstrijd, waarbij zij naar hun mening, ernstig benadeeld waren door de handelwijze van hun scheidsrechter en daarmee hun wedstrijd verloren. Bij mij blijft dan een hele wrange nasmaak achter. Typerend gedrag. Ik kan er niet mee omgaan, maar zal het wel moeten.
Mijn eigen team benadeel ik door geen verslag te schrijven. Maar dat is geen doodzonde. Op de volgende training maak ik mijn spelertjes wel duidelijk dat wij blij zijn, dat zij zijn zoals ze zijn en trots op zichzelf kunnen zijn. Dit soort van verwerpelijk handelen en er dan nog trots op zijn ook, is meer gemeengoed dan het zou moeten zijn. Ze zullen er helaas nog veel vaker mee te maken krijgen. In ieder geval ben ik trots op mijn spelers en maken we gezamenlijk het seizoen af. Of zij alsnog worden beloond voor hun instelling en inzet, dat zal de toekomst uitwijzen. Kampioen of niet, wij maken daar geen halszaak van. Dat laat ik graag aan anderen over. Het is namelijk niet zo dat het belangrijkste is, dat je wint of kampioen wordt, maar de manier waarop je wint of kampioen wordt. Die is bepalend voor jouw gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. En laat niemand je iets anders wijs maken, EBOH F1!!!
De bijzonder trotse coaches….
Maandag 11-4-2016
Unitas F1 – EBOH F1
Kort na de wedstrijd tegen Groot Ammers moest EBOH F1, twee dagen later al, op een maandagavond in Gorinchem hun inhaalwedstrijd afwerken tegen Unitas F1, ergens in februari afgelast vanwege een bevroren veld. De weersomstandigheden waren het hele weekend al prachtig en dat gold ook voor de maandag. De vrees bestond bij ouders en coaches dat we wel eens vast zouden kunnen komen te zitten in de dagelijkse file op de A15 richting Gorinchem. Ondanks een zwaar ongeluk op de A15 richting Rotterdam, bleek de file bij Papendrecht N3 er in het geheel niet te staan en konden we onafhankelijk van elkaar ruim een uur vantevoren op het terrein van Unitas aanwezig zijn. Theo en Evelien hadden broodjes klaargemaakt. Gezien de omvang van de pakken brood stonden sommige ouders verwachtingsvol toe te kijken. Niet dat het toekijken er iets toe deed. Schaamteloos!
In ieder geval waren we ruim op tijd, al moesten we nog wel even wachten op Marcel en Vince. Beide papa’s gingen gewoon op tijd weg van huis, een uur later dan alle anderen en hebben zich gewoon niet gek laten maken door de TeamManager, die al om half 5 uit Dordrecht was weggereden en rond 5 uur bij de parkeerplaats van Unitas aankwam. Beetje overdreven, hoor. Het was overigens best wel gezellig, maar op een bakje koffie moest wel even worden gewacht. De kantine ging pas om half 7 open. Daar kan Unitas weinig aan doen overigens, maar ja, als je dan toch al zo vroeg bent, ga dan even wat halen in de buurt. Als je van een moeder moet vernemen dat er een groot winkelcentrum in de buurt ligt, kleine moeite toch?
Gelukkig waren we vandaag wel weer helemaal compleet en helemaal gezond verklaard. Weinig pijntjes en virusjes en dus konden we vandaag op volle sterkte voetballen en onze best doen om de 3 broodnodige punten in de race om het kampioensschap binnen te halen. De voorbespreking in de riekende kleedkamer zorgde wel voor wat hilariteit. Smartie, ben je weer naar de WC geweest? Of een poepje gelaten? De mannetjes hadden er de grootste lol in om de coach eventjes voor gek te zetten. Ondertussen hielden ze allemaal hun neus tussen duim en wijsvinger en gelukkig voor hen maakte Smartie er geen foto van. Ze noemen me Smartie, want dat is een veel leukere naam dan Martin. Zo nu en dan kunnen ze best wel grappig zijn die kleine monstertjes. Zei ik monstertjes? Ach, dat is toch ook gewoon zo?
Even later begonnen we serieus met de wedstrijdbespreking. De puntjes werden even goed op de i gezet. Beetje rare uitspraak overigens, de puntjes op de i. Er staat maar één puntje op. Maar de verdedigers werd nogmaals op het hart gedrukt om bij balverovering snel uit te verdedigen en niet door het midden. De aanvallers werd op het hart gedrukt om niet te veel vooruit te lopen en onbereikbaar te worden. We gaan er vandaag voor zorgen dat elke tegenstander met bal wordt lastiggevallen en gehinderd, we gaan vandaag niet staan toekijken hoe zij gevaarlijk worden en wij niet ingrijpen. En vooral jongens? Combineren, combineren en nog eens combineren….
De wedstrijd begon precies op tijd en vanaf het eerste moment nam EBOH F1 het heft in handen en drukte Unitas achteruit. Na 3 minuten al schoot Delano op de paal en sneed Enzo meermaals als een mes door de boter door de verdediging van Unitas. De acties waren niet elke keer succesvol, maar de intentie om meteen toe te slaan was aanwezig en de verdediging van EBOH F1 zat bovenop elke beginnende aanval van Unitas. In de 5e minuut brak Enzo nogmaals door de verdediging en stelde Delano met een handig passje in staat om zijn eerste kans te verzilveren. Delano maakte er dankbaar gebruik van en zette de 0-1 op het scoreboard. De eerste klap is een daalder waard! Kleine kansjes volgden elkaar op en EBOH F1 liet er geen misverstand over bestaan wat zij vandaag in Gorinchem hadden te zoeken. In de 8e minuut kreeg Vince nog een behoorlijke kans om de score op te krikken, maar hij handelde te traag en werd bij het schot te veel gehinderd. De enige speler van Unitas die EBOH F1 meer dan één keer van succes afhield, was de uitstekende keeper van Unitas F1. Deze jongen is een groot talentje en ‘eigenhandig’ zorgt hij voor ‘het in leven houden’ van de kansen van Unitas in deze wedstrijd. Zonder hem was de score al veel hoger uitgevallen in het begin van de wedstrijd.
De eerste helft werd al in de 14e minuut bekroond met een prachtige aanval. Eén uit het boekje en een aanval die de coaches al maanden voor ogen hebben. De ultieme combinatie. Alles in een keer en op gevoel. Uitverdedigen door Ömer met een handig passje op Delano op links, voorzetting met een zuivere pass op Noah, die op de middellijn de bal met de binnenkant van zijn linkervoet in de loop van Enzo meegeeft, die alleen nog maar het laatste stukje naar de keeper hoefde te overbruggen en hij schoot de bal keihard in de korte linkerhoek. 0-2. Fantastisch samengespeeld en snel en zuiver uitgevoerd. De handjes vanaf de zijkant op elkaar en een heel verdiende voorsprong als gevolg. We houden het de jongens elke keer voor, de enige manier om elke tegenstander op te rollen is door overdreven veel met elkaar samen te spelen en de tegenstander daarmee kansloos te laten. Jammer genoeg komen deze combinaties te weinig voor, want ook vandaag liepen de combinaties stroef en niet als vanzelf.
Nu is wel zo dat de 0-2 een licht vertekenend beeld weergaf van de wedstrijd tot dan toe. Het was zeker niet zo dat Unitas voor spek en bonen meedeed. Hun inzet is groot en keer op keer werd getracht om EBOH F1 vast te zetten en het uitverdedigen moeilijk te maken. Hun kracht ligt voornamelijk op aanvallend vlak en verdedigend staan ze te vaak té ver naar voren, wanneer hun tegenstander zich aan de druk weet te ontworstelen. Dat kost natuurlijk punten. Toch zijn zij stuk voor stuk heel behendig in het omspelen van verdedigers en het is dat de verdediging van EBOH F1 zich niet gauw laat verschalken, want anders zouden ze veel meer moeite hebben met Unitas. Voor ons coaches was Unitas voorafgaand aan de competitie de ploeg om te verslaan deze voorjaarscompetitie, gezien de door hen behaalde resultaten in het najaar 2015 en de bekercompetitie. Het is duidelijk geworden dat ze niet aan deze verwachting konden voldoen.
In een onbewaakt ogenblik uit een corner moest de bal door EBOH F1 gewoon worden weggewerkt, maar in deze fase stonden de EBOH spelers weer een beetje toe te kijken hoe de bal door Unitas telkens werd opgepakt. 3 man staan toe te kijken hoe 1 aanvaller de bal op het doel schiet en ondanks de puike redding van Kai, die de bal met zijn voeten tegenhield, werd de afketsende bal door een ander aanvaller van Unitas het doel ingelopen. 1-2. Erg onnodig en jammer voor Kai. Kai wil graag de minst gepasseerde keeper blijven en wij geven hem groot gelijk. Een beetje tegen de verhouding in, maar een doelpunt tegen krijgen. Tja, dat kan altijd gebeuren. Niet treuren, niet de koppies omlaag en gewoon weer opnieuw proberen om de tegenstander te knakken door er zelf een schepje bovenop te doen en de score weer meer in balans te krijgen. Het ging de laatste 5 minuten niet echt makkelijk meer. Natuurlijk zag Unitas haar kans schoon om er een schepje bovenop te doen, want het is natuurlijke veel leuker om de stand gelijk te trekken. Maar daar hadden Marcel, Mitchell en Ömer even geen boodschap aan. Met 1-2 werd de kleedkamer opgezocht.
De coaches deden opnieuw in het praatje uitleggen dat de eerste pass die je geeft om een een-twee op te zetten, bijna foutloos moet zijn. Want als de start misgaat, gaat de hele een-twee mis en wanneer dat blijft gebeuren, dan kom je in de problemen. Plus het is de snelste manier om onder de druk van Unitas uit te komen. De aanvallers van EBOH F1 werd er op gewezen dat aflopen op de keeper niet betekent dat je zélf moet afronden, houd vooral ook je medespeler in de gaten, zeker wanneer je in een slechte positie staat!
Passeer de keeper op, denk er niet te makkelijk over, deze jongen staat goed te keepen, dus schiet in de uiterste hoek of passeer hem…. Opnieuw treffen we een ploeg met een keeper, die moeilijk te passeren is. Maar daar zit ook een grote uitdaging in voor de aanvallers. En zo is het ook weer.
De tweede helft was een vrij gelijkopgaande wedstrijd, waarin beide partijen elkaar goed in evenwicht hielden. De kansen die EBOH kreeg, werden niet goed uitgespeeld. Delano had, ondanks zijn vroege doelpunt, geen goede dag. Op de een of andere manier wilden de juiste passes maar niet goed van zijn voeten vertrekken en jij op het middenveld een beetje pech in de duels. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Noah en Vince lieten verschillende zaken zien. Noah bemoeide zich vaker met de opkomende verdedigers dan Vince, want Vince was vandaag zo af en toe niet helemaal aanwezig. Waarschijnlijk zal zijn conditie een beetje zijn aangetast door zijn enkelblessure, want het opjagen van een aanvaller werd sneller opgegeven dan de coaches voor ogen hadden. Enzo werd een beetje moedeloos van die keeper, want hij was al een paar keer op hem gestuit en dat vinden spitsen meestal niet zo leuk. Ook Enzo niet. Maar hij zou zijn ‘wraak’ nog krijgen.
Halverwege werd duidelijk dat EBOH zijn kansen moest gaan verzilveren, want de verdediging van EBOH F1 knakte niet, maar kreeg het wel voor zijn kiezen. Dankzij de ingrepen van vooral Mitchell en Marcel werd Kai gespaard voor verdere tegendoelpunten, want Kai kan echt met zoveel woorden zeggen dat ie een slechte dag had, terwijl je met 8-1 als team wint. Maar dat ene doelpunt hè, dat zit hem dan zo dwars.
Vandaag vond ik Ömer weer één van zijn betere wedstrijden spelen. Nog steeds kampens met een licht conditietekort en heel af en toe staat ie té ver naar voren, maar zijn duelkracht is echter weer behoorlijk toegenomen. Marcel, die toch al elke wedstrijd een ruime voldoende haalt, probeerde vandaag iets vaker mee te gaan in een aanval. Ook Marcel wil een keer een doelpunt maken en dat snap ik wel.
Elke wedstrijd doelpunten voorkomen wil je ook weleens afwisselen met de bloemen van het winnende doelpunt. Misschien lukt het nog Marcel, wie zal het zeggen.
In het tweede deel van de tweede helft brak EBOH F1 voor de zoveelste keer uit, maar nu stond de verdediging van Unitas helemaal verkeerd en wanneer je Enzo over het hoofd ziet en hij krijgt de bal simpel van Delano mee in zijn sprint naar voren, tja, dan is er weinig kruid tegen gewassen. Je moet dan wel een héééle snelle verdediger in je ploeg hebben om hem bij te halen. Dat lukt je niet. Enzo draafde gewoon als een renhond recht op de keeper af en onthield de hem achterna geroepen aanwijzing: “Schijnbeweging!!”. Vlak vóór de keeper een beslissing moest nemen van blijven staan of niet, reageerde hij op de schijnbeweging van Enzo, ging naar de grond en Enzo tikte de bal links van de keeper, nét buiten zijn bereik, en tikte de bal daarna eenvoudig met zijn zwakke linkerbeen het doel in. 1-3 en wedstrijd gelopen.
De uitslag oogt makkelijk, maar Unitas gaf vandaag goed partij en ikzelf kan natuurlijk niet zeggen dat zij meer verdienden, want ik ben voor EBOH en mijn beoordeling is er eerder één van: “Terecht dat EBOH wint, maar niet makkelijk. Zeker niet makkelijk!!”.
Zaterdag 16 april as. speelt EBOH F1 haar voorlaatste wedstrijd tegen de enige ploeg in deze competitie, die de volledige 3 punten van EBOH wist af te snoepen. De Alblas wordt as. zaterdag op hun eigen terrein bestreden om 10.00 uur plaatselijke tijd. Een zeer belangrijke wedstrijd voor EBOH F1 in hun race om het kampioensschap met Groot Ammers. Kom uw favoriete EBOH team aanmoedigen om hen te ondersteunen! U treft daar dan 8 gemotiveerde voetballertjes aan en 2 nerveuze coaches, die er alles aan zullen doen om de benodigde 3 punten naar de Schenkeldijk in Dordrecht te slepen….
2 trotse coaches!!
Zaterdag 9-4-2016
Groot Ammers F1 – EBOH F1
Opnieuw trad EBOH F1 in het strijdperk tegen de huidige koploper van deze competitie, t.w. Groot Ammers F1 en opnieuw bleek de zaterdag een prachtige lentedag. Na alle koudedagen van de afgelopen 2 á 3 maanden is het wel weer eens lekker om zonder bevroren voetjes langs de kant te staan om EBOH te kunnen coachen. En vandaag was dat opnieuw nodig, want het ging niet bepaald gemakkelijk. En om eerlijk te zijn, dat kun je ook niet verwachten van een sterke competitie als deze. Heel anders dan de najaarscompetitie, zijn de ploegen in deze competitie veel meer aan elkaar gewaagd. En dat zie je dan ook aan de uitslagen. Unitas is zo’n voorbeeld. Een lastig te bespelen ploeg waarbij duidelijk is dat hun aanval hun sterkste punt is en de verdediging minder. Zij maken het de kopploegen meer dan moeilijk en verliezen vreemd genoeg hun punten vooral tegen de middenmoters. Zo hielden zij Groot Ammers een tijdje geleden nog op 2-2 en dat is opmerkelijk.
Voor ons is de terugkeer van Wieldrecht in de top niet echt een verrassing. Zij maakten het ons moeilijk genoeg in de najaarscompetitie en ook daar kwamen zij terug in de competitie en zorgden ze voor een verdiende 2e plek, waardoor zij met ons meekwamen in deze voorjaarscompetitie. Een zwak begin kostte hen behoorlijk wat punten en wij zien hen met rasse schreden dichterbij komen, met als grootste verrassing hun winst gisteren op het terrein van De Alblas met 2-3! Gelukkig hebben wij ons Dordts onderonsje met Wieldrecht al in ons voordeel beslist en kunnen wij met groot genoegen toezien hoe zij als scherprechter gaan fungeren in de afloop van deze spannende competitie. Tenslotte doet hun inspanning er voor zorgen dat De Alblas hun aansluiting verloren lijken te hebben met de top 2 van deze competitie. En dat is natuurlijk vooral in ons voordeel, want nu hoeven wij ons alleen nog maar te richten op Groot Ammers F1 en dat was vandaag vooral de inzet.
Je richten op Groot Ammers. Mmm. Hoe doe je dat? Natuurlijk met ontspanning. Geen stress vóór de wedstrijd, maar wel voldoende spanning er op zetten om er te staan op het moment dat je er moet staan. Tijdig de kleedkamer in en goed aangeven wat er vandaag moet gebeuren. Even aanstippen hoe we ons instelden in de thuiswedstrijd tegen Groot Ammers. Een avondinhaalwedstrijd aan de Schenkeldijk, waar we eindelijk de oude vorm terugzagen van de najaarscompetitie in 2015. Zoals een GA supporter al zei tijdens de wedstrijd: “Gelukkig voetballen de jongens nu een stuk beter, want uit tegen EBOH werden ze compleet weggespeeld.” Een juiste constatering, want in die wedstrijd werd Groot Ammers inderdaad overvleugeld en werd de aanval bijna volledig lamgelegd. Een uitstekend voorbeeld om te gebruiken in de kleedkamer. Even dat heerlijke gevoel terughalen, maar vooral de grote inzet en wil om te winnen, want in de afgelopen weken wordt dat steeds moeilijker. Dat zie je overigens ook bij alle andere ploegen. De ontknoping nadert, de spanning neemt toe, maar het is niet vreemd dat de sleet er op komt te zitten. Je ziet dat ook bij de grote jongens. De concentratie vasthouden om datgene te doen wat je moet doen om te winnen neemt gewoon af en de ploegen die minder hebben gepresteerd komen in hun tweede adem en maken het je dan ontzettend moeilijk. Vooral Unitas en Wieldrecht in het bijzonder bewijzen dat.
De wedstrijd zelf begon goed, bekeken vanuit het oogpunt van de trainers. De jongens hielden zich aan de afspraken. Afgesproken was dat we er bovenop zouden zitten en even de kat uit de boom zouden kijken. Niet meteen naar voren rennen, want dan kom je al gauw in ondertal bij balverlies en laten we eerlijk zijn, je moet dan het hele stuk terug sprinten. De Groot Ammers spelers werden meteen op de huid gezeten en al in de eerste minuut leverde dat balbezit op. Maar niet alleen balbezit, maar ook meteen een scherpe uitval. Enzo kreeg de bal in de diepte en maakte meteen van de gelegenheid gebruik om de eerste aanval te plaatsen. Jammer genoeg stond het vizier nog niet helemaal op scherp en werd er ook jammer genoeg niet geprofiteerd door Enzo. Dat zou natuurlijk lekker zijn geweest. Meteen in de eerste minuut toeslaan, het zou een fantastische start zijn geweest. Maar er zouden nog voldoende minuutjes komen om de kansen te verzilveren. Het was wel duidelijk dat EBOH F1 goed uit de startblokken kwam. Anders dan de afgelopen wedstrijden, waarbij de EBOH F1 jongens te afwachtend begonnen en het onheil over zichzelf afriepen. De verdediging had duidelijk instructies gekregen om bij balverovering de ballen via de zijkant direct uit te verdedigen en niet zelf aanvallers zouden gaan passeren. En het moet gezegd, Marcel en Ömer hielden zich uitstekend aan hun opdracht.
Opnieuw stond de verdediging als een vesting. Een vesting die erg moeilijk te nemen is. En dat bleek wel. Natuurlijk speelt Groot Ammers thuis en met dat thuisvoordeel deden ze er alles aan om onze verdedigers voorbij te komen en gevaarlijk te worden, maar eerlijk is eerlijk, op wat schermutselingen na, is onze Kaiper niet in gevaar gekomen. Sterker nog, hij kreeg meer tikkies terug van de eigen spelers dan ballen van de tegenstander. Opdracht geslaagd en nu zelf gaan voetballen om het verschil te maken. Helaas bleken de een-tweetjes er onvoldoende uit te komen. Groot Ammers had een schildje om onze verdediging gelegd om de uitvallen vroegtijdig te kunnen onderbreken en het uitverdedigen moeilijker te maken. Dan is het juist belangrijk om via de combinatie daar onderuit te komen en gevaarlijk te kunnen worden. Dat lukte steeds beter en de uitvallen werden talrijker. Maar helaas bleek de aanval vandaag niet scherp genoeg. Enzo zat er niet helemaal in en ook Delano moest teveel werk verrichten om telkens aanspeelbaar te zijn op het middenveld. En dat kost kracht.
Toch wist EBOH F1 het verdedigend overwicht uit te bouwen naar een aanvallend overwicht. In de dertiende minuut werd een schot van Enzo, na een actie naar binnen, afgeweerd door de keeper en de paal en was Vince er als de kippen bij om de bal met zijn linkerpootje hard in de hoek te schieten. 0-1. Het eerste verschil was gemaakt. En nu doordrukken. En juist dat lukte niet. De kansen waren er wel zeker. En zeker ook 100% kansen, maar ze werden jammer genoeg niet goed uitgespeeld en benut. Ook in deze fase werd er te weinig gebruik gemaakt van de een-twee om de verdediging van Groot Ammers echt kapot te spelen. Desalniettemin werd met een 0-1 voorsprong zonder problemen de rust gehaald en was er voor de tweede helft voldoende perspectief om een goed resultaat te halen bij Groot Ammers. En natuurlijk gaven we in de rust aan, dat Groot Ammers alles uit de kast zouden halen om de stand gelijk te trekken. Wie zou dat niet doen? Tenslotte zou bij verlies de kaarten zowat zijn geschud. Het zou er voor zorgen dat EBOH met één wedstrijd minder gespeeld zich op de eerste plaats zou nestelen met twee punten voorsprong op Groot Ammers. De tweede helft zou een spannende blijken.
De tweede helft begon zoals de eerste eindigde. Een gevecht op het middenveld en beide ploegen kwamen met moeite door elkaars verdediging heen. EBOH F1 kreeg in de tweede helft daarvoor de beste kansen, terwijl Groot Ammers weliswaar in de buurt kwam, maar géén kansen van belang konden aantekenen. De tactiek om vanuit een sterke defensie er scherp uit te komen werkte prima, maar de kansen bleven in de tweede helft onbenut. Enzo sleurde er aan en maakte met regelmaat zijn actie, maar zijn schot of pass aan het einde van zijn actie bleek onvoldoende. Vince en Noah hadden opnieuw grote moeite met het fysieke spel van Groot Ammers, maar ja, dat was te verwachten en om het even duidelijk te maken, dit is gewoon voor beide mannetjes een leerjaar om van te smullen en werd er in ieder geval door mijzelf weinig van hen verwacht, zonder dit negatief te bedoelen overigens. Alles dat zij tot vandaag hebben gepresteerd heeft mijn verwachtingen gewoon overtroffen. Beide mannetjes hadden vaker dan ik verwachtte, een behoorlijk aandeel in de wedstrijden en zelfs dat met doelpunten versierd. Dus we kunnen niets anders dan uiterst tevreden zijn over beide mannetjes. Kijk maar naar vandaag, Vince wist als enige opnieuw een belangrijk doelpunt te maken en dat was niet voor het eerst.
Aan Noah kun je zien dat zijn techniek en snelheid met stappen vooruit is gegaan, maar wanneer het aankomt op doorzetten, dan breekt het fysieke tekort hem op. En datzelfde geldt voor Vince, in mindere mate weliswaar, want Vince gebruikt zijn fysiek iets beter. Maar ná de enkelblessure van een paar weken geleden is ook bij Vince de angst er een beetje ingeslopen. Delano had het vandaag ook niet helemaal. Was hij de afgelopen wedstrijden centraal bepalend voor de aanval, vandaag had ie grote moeite om het tempo te volgen en dat was een eyeopener. Waarschijnlijk zat ie niet goed in zijn vel of heeft ie opnieuw iets onder de leden, want een Delano die halverwege de tweede helft naar de kant roept dat ie moe is en gewisseld wil worden, dat was even iets nieuws voor beide trainers/coaches. Ter verdediging voor Delano, hij moest wel heel wat werk verzetten om enerzijds de verdediging te ondersteunen en anderzijds de aanval van bruikbare ballen te voorzien.
Het werd een boeiend schouwspel. Al werd Groot Ammers niet écht gevaarlijk, hun inzet was groot en de daarmee gepaarde druk op onze verdediging dus ook. Maar alle drie de verdedigers Marcel, Ömer en Mitchell bleken ook vandaag en voor de zoveelste keer dit seizoen een zware hindernis om te nemen. Marcel zat er goed op vandaag en hij hield zich voorbeeldig aan de opdracht, bal veroveren en snel vooruit en via de zijkant. Ömer komt elke wedstrijd dat ie speelt, beter in zijn spel, al is zijn conditie nog steeds niet op het oude peil. Mitchell speelde vandaag weer als vanouds. Greep in wanneer het moest en hij schuwde het fysieke spel evenmin. Zelfs even aan de noodrem trekken is iets dat ie beheerst. Heerlijk zo’n laatste man. IJzervreter pur sang!
Enzo ging in de tweede deel van de tweede helft van links naar rechts en Noah en Vince afwisselend op links. Enzo’s rechterpoot werd in stelling gebracht en meer dan één keer vloog hij er op rechts voorbij en mooie voorzetten volgden elkaar op. Bij één daarvan kwam de hoge bal bij de tweede paal terecht en de verdediging stond aan de grond genageld. Vince bedacht zich geen moment en name de hoge bal direct op linkersloffie ( u weet wel, dat pijnlijke enkeltje ) en knalde de bal tegen de linkerpaal en lat tegen de rechterpaal en de keeper kon zijn geluk niet op. Hij hoefde hem alleen maar op te pakken. De talrijke supporters lieten een behoorlijk aantal aaaahhh’s en ooohhh’s horen en de thuistoeschouwers konden zich gelukkig prijzen, want de 0-2 lag eerder voor de hand dan andersom. Wat een pech!! Net als alle andere kleine kansen op een doelpunt, de 0-2 was verdiend geweest, gezien het vertoonde spel. Maar als zo vaak in het voetbal, je krijgt vaak niet waar je het meeste recht op hebt. Maar aan de andere kant, wanneer je de kansen niet pakt die je krijgt in een wedstrijd, dan treedt een oude voetbalwet in werking, de tegenstander gaat dan met de bloemen aan de haal. Geheel onterecht, maar daar heeft die voetbalwet helemaal, maar dan ook helemaal niks mee te maken.
Vlak vóór tijd wordt opnieuw een aanval van Groot Ammers onderbroken en de afvallende bal komt bij de middenvelder terecht, die waarschijnlijk bij zichzelf dacht, ach, laat ik ‘m maar gelijk schieten, je weet maar nooit. Een zondagsschot op een zaterdagmorgen. De bal schiet onberispelijk over en achter Kai, nét onder de lat door, het doel in. 1-1. Aan het gejuich te horen een ontzettende opluchting voor alles wat Groot Ammers een warm hart toedraagt. Lekker belangrijk dat dit doelpunt tegen de verhouding in is, het staat toch maar mooi 1-1. En dat geeft Groot Ammers nog uitzicht op de meest begeerde plaats in deze competitie. De eerste plaats. Al lopen we nog een wedstrijdje achter en kunnen we ons gewoon op de eerste plaats nestelen, winst vandaag zou een hele grote stap hebben betekend in de weg naar het kampioensschap. En die is gewoon haalbaar. Alles in eigen hand. Gewoon even winnen bij Unitas en effentjes bij De Alblas. Poeh, ging het maar zo makkelijk. Het is jammer, EBOH F1 beloont zichzelf niet echt voor het goede spel. Groot Ammers komt ‘gelukkig’ aan één punt, maar ook daar moet van worden gezegd, dat zij er alles aan hebben gedaan om het ons niet in de schoot te werpen. Dus ja, tevreden kun je niet zijn, maar je kunt ook net zo goed met 2-1 verliezen bij Groot Ammers. En dat is volgens ons al een paar keer gebeurd.
De groep was bijzonder teleurgesteld. Het is waar, je bent de betere ploeg, maar de betere ploeg wint niet altijd. Dus, tel je zegeningen. Een fantastisch jaar maken we mee met EBOH F1. Weinig verwachtingen vooraf in 2015 en alles lag open. Jullie hebben jezelf echt overtroffen en zeker mijn en Richard’s verwachtingen. En verliezen of gelijkspelen hoort ook bij het voetbal. Het zal jullie nog veel vaker overkomen dan je lief is. Dus teleurgesteld zijn en boos zijn is begrijpelijk, maar gedane zaken nemen geen keer. Nu de volgende wedstrijd tegen Unitas en De Alblas. Je gooit gewoon alles in de strijd wat je in je hebt en aan het eind van de race weet je of je wordt beloond voor al het harde werk. Win je, dan ben je kampioen en ben je op dat moment het gelukkigste kind op aarde. Verlies je, dan mag je nog steeds heel erg trots zijn op wat je dit seizoen hebt bereikt! En dat is nét zo belangrijk.
Wij als coaches, zijn heel erg trots op wat jullie het hele seizoen hebben laten zien!!
Zaterdag 2-4-2016
EBOH F1 – Unitas F1
Het zou een mooie zaterdag worden. Nou, dat viel niet echt mee. De temperatuur viel alleszins mee, maar de langverwachte zon liet zich niet zien en verstopte zich achter een dik tapijt van wolken. Je moet het er maar mee doen. En we verlangen er wel naar. Wanneer de graadjes stijgen, neemt de kans op ziektegevallen af. Maar nog niet op deze zaterdag. Mitchell kwam ziekjes terug uit Engeland en ook Marcel had een zware nacht achter de rug. Weinig geslapen en hoofdpijn. Opnieuw twee sterkmakers in de verdediging die het vandaag erg moeilijk hadden om hun normale niveau te halen. Nog steeds is Vince in de lappenmand. Zijn enkeltje geneest moeizaam en hinken doet ie meer dan normaal lopen. En dus begon vandaag EBOH F1 opnieuw gehavend aan een belangrijke wedstrijd, want elke wedstrijd is in deze fase van de competitie belangrijk. We hollen voorlopig nog achter de twee koplopers aan en dan moet je de druk op de ketel houden.
Onze tegenstander van vandaag, Unitas F1, is voor EBOH F1 nog een onbekende ploeg. Ergens in februari zouden we hen al hebben ontmoet in Gorinchem, maar die wedstrijd werd op het laatste moment toch nog afgelast. Het veld lag erbij als een ijsvloer en wij in ieder geval zijn erg blij dat die koude uit de lucht is. En dus werd de uitwedstrijd in gezamenlijk overleg verplaatst naar 11 april as. Mocht u in staat zijn Gorinchem aan te doen, dan bent u uiteraard welkom op maandagavond 11 april om 18.45 uur op het terrein van Unitas. Deze wedstrijd wordt voorafgegaan door de uitwedstrijd tegen Groot Ammers F1 in, u raadt het al: Groot Ammers. Clashtime: 9.45 uur. Maar we pakken het geheel aan wedstrijd voor wedstrijd, we gaan even niet vooruitlopen. Elke tegenstander in deze competitie heeft bewezen dat zij niet zomaar aan deze competitie zijn toegevoegd. De uitslagen zijn vaak klein in verschil en dat geeft aan dat de ploegen erg aan elkaar gewaagd zijn.
Zoals gezegd, EBOH F1 startte vandaag opnieuw met zieke mannetjes en u mag het rustig weten, ik hoop dat het gauw voorbij is, die ziektegolf. Want een voetbalwedstrijd is slopend voor kleine mensjes en als ze dan ook nog eens een virus bij zich dragen, dan is het eind zoek. Dus? Ophouwen met die onzin, opknappen, beter worden en niet meer spelen met zieke vriendjes en klasgenootjes. Wij hebben er nu genoeg van! En die zon en bijbehorende temperatuur moet nu eindelijk ook maar eens doorbreken, met die kou van de afgelopen 5 maanden hebben we het nu ook wel gehad. Zomeravondvoetbal, daar verlangen de trainers met hun stramme beentjes wel naar. De een iets meer dan de ander, denk ik zo. Gelukkig lijkt Ömer weer helemaal hersteld, maar toch zal het nog wel een tijdje duren voor hij weer helemaal de oude is. Voor vandaag konden we gelukkig een beroep doen op Gijs Wouters van EBOH F2. Vince is duidelijk nog niet de oude en dus hadden we een steuntje in de rug nodig. Want al zijn de overige 4 mannetjes Enzo, Delano, Noah en Kai helemaal bugfree, een team kan niet draaien op zowat de helft van het team.
Het was al weer zo’n anderhalve week geleden dat EBOH F1 een wedstrijd had gespeeld en wat voor één. Met samenspel en doorzettingsvermogen werd Groot Ammers opzij geschoven en het spel vertoonde weer kenmerken van het afgelopen najaar. De afgelopen maanden hebben duidelijk hun sporen nagelaten op de jongens en dat ging natuurlijk ten koste van het spel en de kracht, die daarvoor nodig was. Maar we hebben goede hoop op een volledig herstel om in de komende weken tegen de zwaarste tegenstanders van deze competitie te moeten aantreden. En ondanks de soms matige resultaten van Unitas in deze competitie, we wisten vooraf dat dit team sterk was en ook een uitstekend najaar hadden gedraaid. Dus als we een overwinning wilden behalen, dan zou dit niet zonder slag of stoot lukken. Jammer genoeg bleek al snel in de wedstrijd zelf dat vooral de verdedigers het vandaag moeilijk zouden krijgen. Mitchell is door zijn ziekte behoorlijk wat kracht kwijtgeraakt en Marcel stond in het begin redelijk vaak in zijn ogen te wrijven, want 1 of twee uurtjes slapen is voor een negenjarige écht niet genoeg. En natuurlijk krijgt Ömer het niet voor elkaar om 2 van zulke sterke verdedigers in zijn eentje te ondersteunen, laat staan te vervangen.
Unitas nam meteen na de aftrap het initiatief om als eerste toe te slaan en EBOH F1 onder druk te zetten. De eerste kans in de wedstrijd was dan ook voor Unitas. De bal vloog rakelings langs de EBOH paal en onze Kaiper kwam dan ook met de schrik vrij. Het was natuurlijk niet zo dat alles eenrichtingsverkeer was. Het overwicht lag alleen in de beginfase bij Unitas. EBOH F1 stond een beetje beteuterd toe te kijken, wanneer Unitas een aanval opzette. Er werd niet of te laat uitgestapt en de aanvallers van Unitas konden bij tijd en wijle gewoon hun gang gaan. Je kon duidelijk zien dat de verdedigers vandaag niet hun niveau haalden en de redenen daarvoor waren duidelijk. Maar een team bestaat niet alleen uit verdedigers. De aanvallers van EBOH F1 lieten zich vandaag niet onbetuigd. Al had Unitas het overwicht in de beginfase, de uitvallen van EBOH F1 bleken vandaag uiterst gevaarlijk. Bij het uitverdedigen lieten Enzo en Delano elke keer zien hoe je snel uitbreekt met een simpele een-twee. Enzo kwam een paar keer gevaarlijk voor de keeper uit van Unitas.
Opnieuw kreeg EBOH F1 te maken met een prima keeper. Deze keeper hield zijn doel schoon, zelfs na een prima lobje van Delano. Dat zou een schoonheid van een doelpunt zijn geweest. Over en weer kregen Unitas en EBOH aardige kansen om de score te openen, maar ook Kai hield zijn doel voorbeeldig schoon. Een aantal schoten van Unitas werden door onze eigen keeper Kai, onze ‘Kai’per dus, uitstekend verwerkt. Je kunt rustig stellen dat de keepers van beide ploegen vandaag het beeld van de wedstrijd hebben bepaald. Toch bleek de Unitas keeper de eerste die werd verschalkt. Overigens door een prima aanval. Via een uitbraak kwam Enzo aan de bal, passeerde diverse verdedigers en draaide om aan de rechterkant van het veld. Een prima pass op de op links vrijlopende Delano volgde en het resultaat laat zich raden. De bal werd keihard op de slof genomen en Delano knalde de bal onhoudbaar in het doel. 1-0! Ietwat geflatteerde voorsprong, maar ja, een kans benutten is ook een kwaliteit en daar schortte het gewoon aan bij Unitas. Sterker spelen en een doelpunt verdienen, maar de kansen niet benutten. Goh, dat lijkt wel ergens op. Hebben wij als EBOH F1 natuurlijk nooit meegemaakt. Nee hoor, denk nog maar even terug aan EBOH-De Alblas. In 10 minuten 4 maal op de lat en 1 x op de paal. En dan toch verliezen….
De 1-0 veranderde het spelbeeld niet echt, al werden de uitvallen van EBOH talrijker en jammeer genoeg werden de aanvallen niet goed uitgespeeld, want te vaak werden de vrijstaande mensen niet aangespeeld, terwijl ze in scoringspositie stonden. Maar er werd hard gewerkt en de verdediging van Unitas werd een paar keer volledig uitgespeeld. Helaas voor ons stond de keeper van Unitas zijn mannetje en hield na de 1-0 Unitas op de been. Ook Kai stond als een regelrechte sta-in-de-weg in zijn doel. Vaak heeft Kai erg weinig te doen, maar hij kon zich vandaag lekker uitleven en iedereen laten zien dat de keeper van EBOH F1 daar niet voor spek en bonen staat opgesteld.
In de tweede helft van de eerste helft kreeg EBOH F1 weer grip op de wedstrijd en dit keer werd het aanvallend vermogen uitbetaald. Opnieuw kreeg Enzo de bal aangespeeld en met zijn actie kwam hij op rechts uit en hij bedacht zich geen moment. Hij legde de bal panklaar neer vóór het doel, waar het geheime wapen Gijs, een middenvelder uit de F2, in kwam lopen en de bal zonder nadenken snoeihard achter de keeper van Unitas drukte. 2-0!! Prima actie van Enzo en een killersinstinct van Gijs.
Niet veel later werd Gijs vanaf rechts ingespeeld door Noah, die vandaag zijn best deed om zich te onderscheiden. Noah heeft het moeilijk de laatste tijd en hij raakt een beetje ondergesneeuwd in al dat fysieke geweld. Maar zo af en toe is het gewoon smullen. Hij weet dan een grotere en snellere speler gewoon met één simpele kapbeweging te laten staan, terwijl ie zelf snel is doorgelopen met de bal. Erg leuk om te zien. Noah, maar ook Vince hebben erg veel aan dit leerjaar. Zij zijn natuurlijk een kruising tussen een MP en een F en zij zullen de komende seizoenen het gezicht gaan bepalen van de nieuwe F-lichting. Dit is dan weliswaar een harde leerschool, maar moeten jullie volgend seizoen maar eens kijken hoe die twee uit dit seizoen rollen. Doorgewinterde Effies, die nog hele leuke dingen zullen laten zien. Gijs werd dus aangespeeld, neemt de lastige bal aan en schiet vlak vóór de Unitas keeper op de lat en … en…. de bal stuit vóór de lijn het veld in en de keeper pakt de bal. Erg jammer. Bijna 3-0 en een gelopen wedstrijd. Dit ondanks een sterk optreden van Unitas aanvallen, maar verdedigend hadden ze de zaken niet goed op orde. En ons geheime wapen Gijs had zichzelf onsterfelijk kunnen maken. Eén doelpunt maken in je eerste invalbeurt is al prachtig, maar twee? Hij zou op een wolk naar de volgende wedstrijd zijn gevlogen en het zou wel even hebben geduurd vóór ie weer op aarde zou landen. Maar Gijs kan hééééél erg tevreden zijn over zijn optreden in de F1. Wij zijn het in ieder geval.
De tweede helft begon opnieuw niet sterk voor EBOH. Unitas drong telkens aan en wonnen vrij veel duels, daar waar de verdediging normaal gesproken geen enkele moeite heeft dat soort spel. Dat wordt normaal gesproken gewoon onderbroken en een nieuwe aanval ingezet.
Opnieuw werd een bal te makkelijk verspeeld en in plaats van de bal meteen uit te verdedigen willen de verdedigers te vaak zelf eigenhandig de aanvaller passeren en in balbezit blijven. Dat gebeurde niet, Unitas pakt de bal af en scoort onverwacht de 2-1. Kai boos en als Kai boos wordt kun je beter het doel even weghalen en 5 minuten later weer gewoon terugzetten. Maar met zo’n bittere pil moet je om kunnen gaan en gewoon weer verdergaan waar je was gebleven. Unitas drong aan, niet altijd met overleg en te vaak zonder samenspel.
Maar deze coaches weten dat EBOH F1 altijd, maar dan ook altijd kansen creëert en in staat is om onder welke druk dan ook, de tegenstander onherroepelijk pijn te doen door gewoon, alsof het geen moeite kost, een doelpunt te maken. Na een boeiend steekspel in de tweede helft waar de partijdige toeschouwer natuurlijk vindt dat zijn of haar ploeg de overwinning verdient of minimaal een punt, boorde Delano alle hoop daarop keihard de grond in. 5 minuten vóór tijd zette hij EBOH met een uitstekend schot op 3-1 en daar was eigenlijk alles mee gezegd. EBOH F1 niet op zijn sterkst, zeker verdedigend niet, maar altijd in staat om een ‘slechte’ wedstrijd naar zijn hand te zetten en toch aan de haal te gaan met de 3 belangrijke punten. Volgend jaar ben je de wedstrijd vergeten en onthoud je alleen de uitslag. 3-1. 11 april volgt in Gorinchem de return en ikzelf ben erg benieuwd hoe we er dan voorstaan. Hopelijk is iedereen hersteld en in de kracht van zijn leven. En dan ga je een hele andere wedstrijd te zien krijgen.
9 april de uitwedstrijd tegen Groot Ammers. Kwart voor tien. Kom kijken, het is niet dichtbij, maar wel heel erg belangrijk voor EBOH F1. 11 april dus naar Gorinchem en 16 april as. de wedstrijd tegen De Alblas uit. Na deze belangrijke wedstrijden weten we hoe EBOH F1 er voor staat in deze competitie. Toe het stof was neergedaald op zaterdag, bleek dat Groot Ammers voor de tweede keer De Alblas op de knieën heeft gekregen door met 2-1 te winnen en de koppositie terug te pakken. Door deze uitslag steeg EBOH F1 een plaatsje, van 3 naar 2. Eén wedstrijd minder gespeeld, 1 punt achterstand. Een echte 6 puntenwedstrijd. Dit is een competitie om van te smullen, dat blijkt maar weer. We gaan er met zijn allen voor. Na deze serie competitiewedstrijden speelt EBOH F1 nog een bekerwedstrijd tegen de hoofdklasser Sliedrecht F1. Ook een kanjer van een confrontatie. Die vindt plaats bij EBOH thuis aan de Schenkeldijk op 20 april as. om 18.45 uur. Kom vooral ook naar deze wedstrijd kijken. Het zou de 4e hoofdklasser kunnen zijn, die door deze eersteklasser naar het rijk der fabelen wordt verwezen. De maand april. De dood of de gladiolen. Wij gaan voor de bloemetjes….
De coaches.
Woensdag 23-3-2016
EBOH F1 – Groot Ammers F1
Op een doordeweekse woensdagavond moest EBOH F1 de inhaalwedstrijd spelen tegen de medekoploper Groot Ammers. Tegen deze tegenstander had EBOH F1 nog niet eerder gespeeld en de reputatie van Groot Ammers snelde hen vooruit. Tenslotte hadden zij na 5 wedstrijden pas één punt verspeeld en 4 wedstrijden gewonnen en dus moest er rekening gehouden worden met een gemotiveerde ploeg. Ideaal is zo’n avondwedstrijd nooit. Ook wij hadden onze wedstrijd, zeker ’s avonds, liever afgewerkt op het vlakke kunstgras aan de Schenkeldijk. Maar je moet niet wensen om iets dat onbereikbaar is. Zo wenste ik vroeger altijd dat ik de beste voetballer van de wereld zou worden, maar daar kwam weinig van terecht. In plaats daarvan werd ik de beste coach van Nederland, al moet ik eerlijk gezegd nog wel ontdekt worden. Ach, een kniesoor die daarop let.
Niets werd vóór de wedstrijd aan het toeval overgelaten. Zo nam de coach ’s middags, 5 uur vóór de wedstrijd, contact op met het thuisfront. De woensdagmiddag, wanneer ze allemaal vrij zijn, is een grote zorg voor de coach. Allerlei ongelukjes kunnen gebeuren in de uren voor de confrontatie met Groot Ammers en de F1 zit qua spelers toch al niet in de ruime cijfers. Vince raakte vlak voor het weekend al geblesseerd aan zijn enkel. Waarmee? Inderdaad, buiten spelen. En dus vaardigde de coach een decreet uit dat de F1 spelers de benodigde rust moesten nemen en er een speel- en renverbod werd ingesteld. Gelukkig reageerden vooral de moeders met de mededeling dat ze meteen al het huishoudelijk werk zouden laten vallen en voor hun kroost gingen zorgen. Ietwat vreemde aanpak, maar goed, als het helpt, wie ben ik dan? Al gauw druppelden teksten binnen als KravMaga, Kinderfeestjes, Kappersbezoek en Koppijn. Ook Kai werd genoemd en ik weet niet wat ik heb met woorden die met een K beginnen…. Maar ook het Koekje van Kai kwam ter sprake. Dom, dom,dom. Waar ben ik aan begonnen?
Iedereen (althans bijna iedereen) was op tijd en de toespraak van de coaches werd met opzet kort gehouden. Het speerpunt van het verhaal in de kleedkamer ging over de ‘combinatie’. De klassieke ééntwee en dichtbij het doel goed in de gaten houden wie van je medespelers vrij staan. Gun de bal aan je medespeler, wanneer je zelf niet in de juiste positie staat. Samenspelen, samenspelen en nog eens samenspelen. De opdracht was duidelijk. En nu de uitvoering nog. Met nog ruim 20 minuten voor de start werd op het veld een goeie pass-kaats-kaats warming-up gedraaid en een 10-tal minuten afwerken op Kai. Daar kreeg ik bijna spijt van. Volgens mij hield en sloeg Kai 13 schoten uit zijn doel voor de eerste er invloog en eerlijk gezegd begon ik al te twijfelen of ik er goed aan had gedaan om nog even af te werken vlak vóór de wedstrijd. Maar Kai was wel gelijk in goeden doen en dat is ook heel wat waard, al is het niet de bedoeling dat we Kai veel aan het werk zetten tijdens de wedstrijd. Vindt Kai wel leuk, maar de coaches wat minder.
Vanaf de eerste minuut werd duidelijk dat de ellende van de afgelopen weken achter ons werd gelaten. De middagrust leidde klaarblijkelijk tot zeer gemotiveerde voetballertjes en dus verdient deze aanpak opvolging. De verdedigers vlogen er meteen bovenop en de aanvallers waren er vandaag op gebrand om een goed resultaat neer te zetten. Vandaag begonnen we meteen met Vince in de basis, want Vince had, na een paar daagjes rust, aangegeven dat het weer een stuk beter met hem ging. Hij voelde nog wel wat, maar het ging goed. De coaches moeten nog leren iets beter te luisteren naar de interne stemmetjes, want het was eigenlijk een beetje twijfelachtig en we hadden Vince beter tegen zichzelf in bescherming kunnen nemen en hem niet laten spelen. Het was niet voor het eerst dat EBOH F1 een wedstrijd speelde zonder wissels. Wat gebeurde er? Vince probeerde op het middenveld een bal terug te veroveren en gleed uit op zijn nog wat zwakke enkel. En of ie nog bleef haken of zijn enkeltje opnieuw dubbelsloeg, het was niet goed te zien, maar te horen was Vince zeker. Duidelijk was dat zijn wedstrijd voor vandaag voorbij was. Vooral de schrik zat er goed in. Achteraf is gelukkig gebleken dat het allemaal gelukkig meevalt. Maar nu komt Vince pas terug om te voetballen, wanneer ie helemaal niets meer voelt in zijn enkel. Dus opknappen, Vince! Beterschap!
Na een stroef begin van beide kanten kreeg EBOH F1 al gauw de overhand en wat de coaches zagen op het veld, stemden hen tot tevredenheid. De aanval van Groot Ammers werd al vroeg verstoord en bij een doorschietende bal waren de 3 verdedigers van EBOH F1 er als de kippen erbij om de bal af te pakken en de aanval in te zetten. Maar belangrijker nog, er werd rondgespeeld en gecombineerd. De aanvallers Enzo, Delano en Noah moesten het vandaag alleen rooien. En ook zij schudden het vervelende gevoel van de afgelopen 3 weken van zich af. Noah moest nog wel een beetje worden aangespoord, maar daarna vloog hij er lekker in en maakte het elke aanvaller het moeilijk om er langs te komen. Delano speelde vandaag opnieuw een puike wedstrijd en ook Enzo kreeg het weer op zijn heupen. Zijn snelheid en wendbaarheid zijn weer helemaal teruggekeerd en daar had Groot Ammers flink last van. Ook zij hebben snelle jongens, maar Enzo op snelheid is moeilijk te kloppen.
Delano en Enzo konden het vandaag goed met elkaar vinden. Eindelijk luisterden zij naar de adviezen van zowel coach als teammanager en stuurden zij de verdedigers van Groot Ammers met simpele een-tweetjes bij tijd en wijle gewoon het bos in. Na 7 minuten was het raak. Delano onderschepte een bal, bracht hem naar zijn fluwelen linkervoet, die helaas de laatste tijd veelal de lat wist te vinden, en hij drukte af. De keeper van Groot Ammers was op dit prachtige schot in de rechterbovenhoek niet voorbereid en was dus geheel kansloos. 1-0. Eindelijk! Houd dit gevoel vast, Delano. Want wanneer je zo je schoten afvuurt, zijn er maar erg weinig keepers die daar ook maar iets aan kunnen doen. In de daaropvolgende goede fase van EBOH F1 kregen Enzo en Delano nog hele goede kansen om de score uit te bouwen. Maar wat vooral belangrijker was, de verdediging en de aanval van EBOH was in harmonie en in balans. Zoals na de wedstrijd terecht werd opgemerkt, EBOH F1 voetbalde vanavond zoals in het najaar van 2015. Met overtuiging, kracht en scherpte. Geen kans gevend aan de tegenstander en zelf het spel maken, dát is waar zij zo bekend om staan. Heerlijk om te zien dat het fijne gevoel weer terugkeert. En nu doorpakken.
Na een minuut of 12 kreeg Enzo de bal op links aangespeeld en in zijn vrije positie gaf hij een hoge lob over de keeper heen en schoot de bal heerlijk geplaatst in het doel. 2-0.
Wat Groot Ammers ook probeerde, een volwaardige aanval kwam er gewoon niet van. Telkens grepen Mitchell, Marcel en Ömer daadkrachtig in en stonden ze met zijn drieën zo vast als een huis. Natuurlijk deed Groot Ammers zijn best om zich daaraan te ontworstelen, maar deze coach weet dat je best doen tegen deze verdedigers in vorm een enorme opgave is. Het zijn net terriërs, die achter de bal blijven aanlopen en maar één doel hebben. De bal veroveren, er in bijten en er hard mee weglopen. Natuurlijk bekijk ik alles bevooroordeeld en met een gekleurde bril, maar iedereen langs de kant had snel door dat er voor Groot Ammers vandaag geen eer te behalen viel. Vrijwel alles werd afgebroken, onderbroken en de tegenstand werd in de eerste helft onder controle gebracht. Prima gewerkt jongens. Wij zijn meer dan tevreden hoe jullie vandaag keihard hebben gewerkt.
In de rust werd een lekker zoet bakkie limonade gedronken en aan het rumoer in de kleedkamer kon je merken dat ze er zelf ook veel plezier in hadden. 2 prachtige doelpunten, goed spel, samenspelen en een puike verdediging. Er viel dan ook weinig door de coaches toe te voegen. Gewoon doorgaan zoals je speelt, blijf elkaar vinden, want dat is de enige manier om elke tegenstander pijn te doen. Vroeg in de tweede helft werden een paar corners door EBOH F1 verdiend en uit één van deze corners werd gescoord. Je zag vlak voor het nemen van de hoekschop dat Ömer als de wiederweerga naar voren sprintte om klaar te staan voor de hoekschop. En de prima door Noah genomen hoekschop kwam vlak vóór het doel terecht en er was er maar één die écht klaar stond om de bal aan te pakken. Ömer! Vlak voor de keeper kopte hij de bal in de linkerhoek en hij was als een kind zo blij met dit doelpunt. Ja, natuurlijk, het is ook een kind. 3-0. Dûh…. Leuk voor Ömer. Na zijn ziekte tobde hij flink met zijn conditie en hij kreeg van mij vandaag dan ook te horen dat ie niet teveel mee naar voren moest lopen. Kies je momenten uit, maar niet elke keer meegaan. Hij sputterde wel wat tegen, maar ook hij dacht aan de laatste wedstrijd terug, waar ie naar zijn zij greep van de pijn en dat was al in de eerste helft. Maar hij luisterde en dat pakte zeker niet slecht uit. Het gaat per week beter Ömer, heb geduld!
Halverwege de tweede helft ontstond de mooiste aanval van EBOH F1. Vanuit de defensie begint Ömer met een pass op Enzo, loopt door, kaats, geeft ‘m diep mee aan Enzo, Enzo kaatst op Delano, kaats terug, Enzo vóór de keeper en vóór je ’t weet, ligt de bal in het doel. Enzo 4-0. Maar eigenlijk EBOH F1 4-0. Een perfecte combinatie en de coaches helemaal in hun nopjes. Eindelijk komt het er uit en als dat kwartje gaat vallen, dat roep ik elke keer, dan gaan alle aanvallen doorgaans zo lopen en dan pas ben ik een blij en tevreden man. Want elke ploeg heeft moeite met een combinerende tegenstander. Wanneer je dan niet goed ingrijpt en dat is erg moeilijk voor 8 á 9 jarigen, dan ben je vrijwel kansloos. Je brengt het spel een niveau hoger en daar zijn de meeste ploegen niet tegen opgewassen.
Dus dit wordt het wapen waar we de komende tegenstanders mee gaan bestrijden. Veel succes. Bereid je eigen ploeg maar goed voor, want het zou misschien makkelijker zijn wanneer dit het enige wapen was waarover EBOH F1 kan beschikken. Maar dat is niet zo. En dat gaan we de komende weken goed oefenen en we gaan de komende tijd het beide koplopers erg moeilijk maken om hun plekje bovenin vast te houden. Want ook EBOH F1 weet wat het is om bovenaan te staan in een competitie. Blijf zo voetballen, jongens en dan is het gewoon een kwestie van tijd.
Een heerlijke wedstrijd. Dat is wat we met zijn alleen hebben gezien en het publiek ging klappend van het veld af. En dat was meer dan verdiend. En tegelijkertijd een opluchting. We kunnen het nog!!
Heel fijn Pasen. Geniet van deze vrije dagen in huiselijke kring en rust lekker uit. Voor mannetjes die Pasen in Stotfold gaan vieren. Veel plezier en we duimen voor prachtig voetbalweer. Het is wel Engeland hé?
De trotse coaches!
