Vandaag was het weer zover! De eerste Zomerranking van 2016 was al een aantal weken geleden aangekondigd, en het verzoek was om vooral vriendjes mee te nemen. Nou, dat hebben we geweten!!
Doordat we nu het mooiste kunstgrasveld van Dordrecht en omstreken voor de deur hebben liggen, konden we alle wedstrijdjes op het hoofdveld spelen. Door de ervaring die we tijdens de Zomerranking van vorig jaar hadden opgedaan, was nu besloten om de kinderen in twee leeftijdscategorieën in te delen. De kinderen die geboren zijn 2004 t/m 2007 speelden tegen en met elkaar, en de kinderen uit de jaren 2008 t/m 2011 speelden met en tegen elkaar.
Zoals ik als zei; We hebben het geweten hoor, dat jullie je vriendjes en vriendinnetjes mee zouden nemen. We hebben voor deze eerste ranking maar liefst 6 velden moeten uitzetten! Vorig jaar hebben we nooit meer dan 3 velden hoeven klaarzetten… Dat was dus even voortmaken bij de start, en zelfs terwijl het toernooi al in volle gang was, hebben Clayment en Stephan (nogmaals dank daarvoor) samen nog even twee velden speelklaar gemaakt. Speciale dank ook aan Yvonne, die de kinderen van drinken heeft voorzien, en aan Linda, die het bijhouden van het speelschema van de jongste groep voor haar rekening heeft genomen. Met elkaar hebben we weer een mooie eerste ranking mogen beleven. Dat beloofd nog wat voor volgende week! Eens kijken of er nog meer vriendjes en vriendinnetjes mee durven te spelen om die waanzinnige hoofdprijzen aan het einde van de ranking: De winnaar van iedere leeftijdsgroep mag lekker gaan eten met 7 vriendjes en vriendinnetjes en twee ouders bij Pim’s Poffertjes en Pannenkoeken!
De stand na de eerste Zomerranking
Onder dit stukje vindt je zoals gebruikelijk de actuele stand van de Zomerranking. Elke week houden we deze bij en kun je zien waar je staat. Dit jaar hebben we bovendien iets nieuws in de lijst opgenomen: veel kinderen weten nu al wanneer ze er wel of niet zullen zijn voor de hele serie. Dat kun je in één keer door je ouders aan ons door laten geven, zodat je tegenstanders kunnen zien dat jij wel komt als zij er niet zijn. Bij de data van de ranking staan kleuren ingevuld voor de kinderen die al hebben aangegeven wanneer ze er zijn; groen is aanwezig, rood is niet aanwezig, en geel betekent dat ze het nog niet zeker weten…
Nou ja, teveel geklets alweer…. hieronder dan echt de standen, en vergeet niet je op te geven voor de volgende Zomerranking!
Ook de komende zomer houden we weer een ranking. Net als vorige zomer kunnen de pupillen weer op zaterdagochtend, samen met hun vriendjes, hun kunsten komen vertonen tijdens 4×4 toernooitjes. De teams worden zoals gebruikelijk op basis van loting samengesteld, en er is voor de winnaars van de ranking een lekkere prijs te winnen dit jaar! Hieronder kun je lezen wat je moet weten om mee te kunnen doen.
Wanneer gaan we beginnen?
Zaterdag 2 Juli trappen we af met het eerste ranking toernooi. De wedstrijden beginnen om 09.30 uur, dus dat betekent dat iedereen die wil deelnemen zich tussen 09.00 uur en 09.15 uur dient te melden in de “Wim Bakker Soos”. De toernooien zullen elk tot ongeveer 11.00 uur duren.
Het is de bedoeling dat je je per mail (jeugdafdeling@eboh.nl) of per app (Evelien Noordermeer 06-12639894) uiterlijk op vrijdag voorafgaand aan het betreffende ranking toernooi aanmeldt. We hebben dan je voor- en achternaam en geboortedatum nodig. Dit is zodat de organisatie vooraf al alles kan klaarzetten en inrichten. Je bent niets verplicht, en kunt je per keer aanmelden. Meedoen kost bovendien helemaal niets!
Hoeveel toernooien hebben we dit jaar?
Het seizoen heeft dit jaar lang geduurd, dus we hebben ruimte voor 6 ranking toernooien in totaal. De data zijn: 02-, 09-, 16-, 23- en 30 Juli, en de afsluitende ranking met prijsuitreiking is op 6 Augustus. Telkens beginnen we om 09.30 uur met de wedstrijden, en kun je tot 09.15 uur inschrijven.
Wie mogen er meedoen?
Iedereen die geboren is tussen 2004 en 2011 mag deelnemen. Dus neem vooral je vriendjes en vriendinnetjes uit de straat mee voor een fantastische EBOH ervaring! Er worden twee verschillende toernooien gehouden; één voor kinderen die geboren zijn tussen 2004 en 2007, en één voor kinderen die geboren zijn tussen 2008 en 2011. Voor beide groepen is er ook een mooie, en vooral lekkere, hoofdprijs te winnen!
Wat is dan die lekkere hoofdprijs?
Naast de bekers die gewonnen kunnen worden, mag de winnaar, samen met 7 vriendjes en twee ouders, lekker op een woensdagmiddag naar keuze pannenkoeken gaan eten bij Pim’s Poffertjes en Pannenkoeken!! Je mag natuurlijk met je teamgenoten gaan, maar ook vriendjes en vriendinnetjes uit de straat kun je meenemen.
Zondag 5 juni 2016
EBOH F toernooi
Er was erg veel moeite in gaan zitten om van het jaarlijks EBOH-pupillentoernooi een succes te maken. En dat was goed te merken. Natuurlijk zat het weer mee, want van regen is nog nooit iemand gelukkig geworden op een toernooi. We staan er eigenlijk te weinig bij stil hoeveel er bij komt kijken bij het organiseren van zo’n toernooi. Heel wat uren is er gaan zitten in de voorbereiding en u moet even niet snel voorbijgaan aan het feit dat dit gratis en voor niks wordt gedaan door vrijwilligers, die hun cluppie een warm hart toedragen en er voor willen zorgen dat alles tot in de puntjes is geregeld. Evelien en Theo, Stephan en Marco in de soos, Teus de BBQ-koning, de Inhouse catering, de scheidsrechters, de oudere EBOH jeugd en alle vrijwilligers die vóór en áchter de schermen bergen werk hebben verzet om het EBOH-toernooi te laten slagen. Namens allen die vandaag een heerlijke dag hebben gehad: “Bedankt!!”
EBOH F1, op zaterdag nog een zware wedstrijd gespeeld om de Zwaluwen Jeugbeker tegen Unitas F1 in Peursum, stond vandaag nog een behoorlijk pittig toernooischema te wachten. Tegenstanders als RCD F1, VVGZ F1 en Dubbeldam F2 stonden garant voor een moeilijke opgave. De Feen stond vanochtend vroeg, ondanks hun inspanningen van de dag ervoor, te trappelen om weer te mogen voetballen. Met zijn achten stonden ze gewoon weer in te schieten op het hoofdveld en renden ze er lustig op los. Om halftien moesten zij als eersten binnen een bepaalde tijd zoveel als mogelijk strafschoppen in het doel weten te schoppen. Dáár dacht ik te zien dat de vermoeidheid in de beentjes zat, want ze kwamen niet verder dan 23 rake. Lol hadden ze wel en geef ze een spelletje, zij doen mee. Om tien uur moesten ze klaar staan om de eerste wedstrijd van het EBOH toernooi te spelen. Beide coaches hadden zoiets van: “Lekker rustig aan!” De wedstrijdjes duurden 2 maal 10 minuten met 5 minuten drinkpauze en om negen uur ’s ochtends was de zon al behoorlijk aan het prikken. Maar zorg er maar voor dat die mannetjes het rustig aan doen. Niks ervan, voetballen is geen sport voor speculaaspoppen. De wedstrijd was gewoon geen vriendschappelijk schouwspel in de zon. VVGZ en EBOH gingen er meteen voor en lieten zien dat ze er zin in hadden. Het overwicht lag al snel aan EBOH kant, al deed VVGZ zeker niet voor spek en bonen mee. Maar het overwicht leidde wel tot het eerste doelpunt van Delano. Er werd goed gecombineerd en het overtal zorgde ervoor dat een afvallende bal door Delano werd opgepikt en de 1-0 werd hard door hem ingeschoten.
Niet veel later kwam met een snelle uitval Enzo in balbezit, hij sprintte richting doel en hij schoot de bal snoeihard in de korte hoek en de VVGZ keeper moest buigen voor dit keiharde schot. 2-0. Enzo is de laatste tijd weer helemaal in zijn element. Al vallen er nu niet zoveel doelpunten. Dat komt omdat Enzo oog krijgt voor wat er om zich heen gebeurt. Hij maakt zijn actie, speelt zich moeiteloos vrij en gaat dan kijken. En dát zien we graag. De drang naar voren blijft er natuurlijk en ook zijn voeten staan nog teveel gericht op het doel van de tegenstander. Ik weet niet wat het is, maar hij heeft spitsvoeten. Elke keer dat ie een bal aanneemt en zijn hoofd zegt “Nu passen!”, dan draaien zijn voeten weer terug in afwerkstand en dan krijg je soms een bal die het midden houdt tussen een voorzet en een schot. Typische spitsvoeten. Is het erg? Nee, natuurlijk niet. Hij heeft het grootste aandeel in de doelpuntenprduktie van 2015 én 2016. Niemand die bij hem in de buurt komt. Hij gebruikt zijn snelheid en behendigheid maar voor één ding en dan wordt ie ineens opgezadeld met een coach die meer van hem gaat verwachten. Dat heeft natuurlijk even tijd nodig. Daarnaast stellen we hem de laatste tijd op als links- of rechtsback. En op beide posities kan ie uit de ‘voeten’. (Dit is toevallig hoor) Als opkomende back kan hij als geen ander over de verdediger heen denderen en gevaarlijk worden en zijn grote loopvermogen brengt hem dan weer op tijd terug in de verdediging.
Heerlijk zo’n speler die je op alle posities kun inzetten en daarnaast nog eens een grote doelpuntenproduktie heeft. Beste scouts? Wegblijven aub. Afblijven! Ga maar lekker shoppen bij ASWH of Oranje Wit.
VVGZ had veel moeite met het uitverdedigen van EBOH. De bal werd vaak vooral door Marcel onderschept en de voortzetting van de bal was snel en doeltreffend. Ha, de meest onderschatte speler van het hele spel. Marcello. Deze Poolse aanwinst is per wedstrijd in dit seizoen belangrijker en belangrijker geworden. Onvermoeibaar, als vesting bijna onneembaar en is meer dan één keer de ‘stofzuiger’ van EBOH genoemd. Je moet hem 5 keer voorbij, het is één van de meest irritante verdedigers op de training. Hij krijgt de nodige duwtjes in zijn zij en in zijn rug. Als ze de kans krijgen schoppen ze hem overhoop. Want ze hebben gewoon een hekel aan hem. Hahaha, heerrrrrlijk! Natuurlijk zijn ze reteblij met hem, maar alléén in een wedstrijd tegen anderen. Op de training kunnen ze hem wel schieten. Zoals ik zei, verschrikkelijk irritant mannetje en ik ben zo blij dat we hém in het team hebben. Het is ook niet raar dat onze aanvallers steeds beter worden. Met zo’n verdediger moet je iets nieuws bedenken om hem te passeren. Het lukt 95% van de tegenstanders al niet, dus fijne wedstrijd. EBOH voerde de ene uitval na de andere uit, maar natuurlijk kwam niet elke pass goed aan. Maar het gaat natuurlijk om de intentie. Ze willen samenspelen en ze krijgen steeds meer door dat ze twee keer zo gevaarlijk worden, wanneer ze de bal snel doorspelen en aansluiten. Kort voor tijd maakte Delano zijn tweede doelpunt en bracht daarmee de stand op 3-0. VVGZ knakte en kon weinig meer uitrichten, maar dat weerhield hen er niet van om het te blijven proberen. En dat is juist het leuke aan F-voetbal. Het blijft maar gaan. Al staan ze 8-0 achter, de drang om te scoren is groter dan de teleurstelling.
De wedstrijd werd afgefloten en tevreden konden we iets gaan drinken, want de warmte speelde iedereen parten. Fijn hoor om prachtig weer te hebben op een toernooi, maar de organisatoren moeten volgend jaar maar een iets koeler klimaat bestellen, want dit ‘Spaanse’ voetbal is gewoon slopend voor ons. Uitdrogingsverschijnselen, verbrande nekjes, zware benen etcetera etcetera. En ik moet zeggen, óók de kinderen hadden het zwaar. Maar het toernooi werd goed gestart door EBOH F1, ondanks en dankzij de weersomstandigheden. Maar daar hadden alle ploegen last van. Het terras werd meteen opgezocht en de schaduw bleek ineens onze grootste vriend. Alles gebeurde aan de voorkant van het gebouw, maar iedereen stond zowat aan de achterkant van het gebouw. Na een rustperiode van ca. 50 minuten werden de jongens weer naar een ander veld gedirigeerd. Veld 1 om precies te zijn. En wat een welkome verrassing. Wij konden als coachingsduo ons daar heerlijk ontspannen in de luwte van de zon, terwijl EBOH F1 in de toenemende snikhitte (we zijn ook niks meer gewend) hun wedstrijd afwikkelde tegen Dubbeldam F2.
Deze tussenwedstrijd lieten we, ondanks het programma, iets later beginnen, want Dubbeldam werkte 2 wedstrijden achter elkaar af en dat maakt natuurlijk wel verschil. Desondanks begonnen ook zij fel en probeerden zij hun spel aan EBOH F1 op te dringen. Maar dat werd vrij snel afgestraft. Onze verdedigers onder leiding van Mitchell staan er nou eenmaal niet om bekend om cadeautjes uit te delen en hebben al helemaal een schurfthekel aan mannetjes die er telkens proberen langs te komen. Helaas pindakaas. Vandaag niet hoor. Mitchell, mijn laatste man is de spil in de verdediging. Natuurlijk heeft ie 2 giganten naast hem staan, maar HIJ is het slot op de deur. Elke bal die doorschiet, die verkeerd beoordeeld wordt of een verdediger die gepasseerd wordt, hij grijpt dan in en staat altijd meteen voor je neus om gewoon al de bal bij je voeten weg te tikken. Nu ik daaraan terugdenk, beschikken we eigenlijk over verschrikkelijk irritante spelertjes. Je staat niet graag in de spits tegen deze mannetjes. Mitchell is snel, is moeilijk te passeren en heeft een messcherpe sliding in zijn arsenaal. Hij kan alleen voor geen meter aanvallen. Dat zegt ie, hè. Natuurlijk kan ie scoren. Hij heeft zelfs één van de beste traptechnieken van het hele team. Dat valt niemand op, maar ons wel, want wij zien hem ook op de training.
De bal werd al snel veroverd op Dubbeldam en ingeleverd aan het middenveld of één van de buitenspelers. En die wisten er wel raad mee. Dus al snel kwam EBOH F1 in scoringspositie en ditmaal was het…..wat? Opnieuw dat mannetje, die de dag ervoor ook al eerste doelpunt maakte. Noah. Even stiekem ertussen door glippen en de 1-0 maken. Zo ken ik ‘m weer. Noah zit ook weer lekker in zijn vel, dat kun je aan alles merken. Zijn moeder loopt hem het hele park achterna om hem te pakken proberen te krijgen, want ze had nog even een appeltje met hem te schillen ofzo. Arme knul. Heb je het net lekker naar je zin, wil ze hem over iets onduidelijks een standje geven. Hij had zijn limonadebekertje niet opgeruimd of vergeten het ritsje van zijn voetbaltas dicht te snoeren. Wanneer ik naar zijn onschuldige gezichtje kijk, dan geloof ik HEM meteen. Kom op Saskia, je pakt toch niet zo’n lief onschuldig mannetje aan, waar zijn coaches bij staan, die onvoorwaardelijk in hem geloven? J Kom op zeg! Je kunt ook te vér gaan, hoor. Zo’n talentje moet je koesteren, in de watjes leggen, lekker mee knuffelen en niet zo moeilijk doen als je weer eens iets moet opruimen. Dat geklaag ook altijd. Het is niet makkelijk voor een voetballer, hoor!
Ömer kwam eindelijk ook weer eens in beeld. Eindelijk, eindelijk! De laatste weken heeft zichzelf weer hervonden. Hij kruipt weer mee naar voren en hij probeert altijd de combinatie. Maar als ie in de buurt komt van de 20 meter lijn, dan wordt het balletje behendig voor zijn rechtervoet gelegd en probeert ie het gewoon een keertje. Dat gaat meestal gepaard met succes, want ook nu schoot ie de bal keihard in de linkerbovenhoek. En de keeper kon springen wat ie wilde, maar aan deze bal was geen houden aan. 2-0. Ömer gaat weer helemaal als vanouds mee in de aanval en hervindt tegelijkertijd zijn beproefde passeertechniek. Verdedigend kan ie terugvallen op die kanjers naast hem en kan hij naar hartenlust mee rennen om aan te vallen. Even later kreeg Delano een grote kans, mar hij schoot ‘m jammerlijk naast. “Wissel!!” riep ik hard. “Delano, wissel!!!”. Hij draaide zich meteen om met een kreet: : “Hė, nee hė…” en hij kwam gelijk aangehobbeld. Kijk mensen, zo haal je nou resultaten. Bal missen? “D’r uit jij, nu! Wegwezen, ga je schamen!” Het lijkt wat hardvochtig, maar ze worden er niet slechter van, hoor. Enzo kreeg laatst nog 10 rondjes op hoog tempo, omdat ie een bal niet binnenhield op de achterlijn. Mij een zorg, kan ik het helpen dat Delano weer keihard naast schoot? Afbeulen, die hap.
In de tweede helft van 10 minuten kreeg Delano een uitstekende bal aangespeeld vlak voor de keeper en hij presteerde het om de bal omhoog te wippen tegen de paal aan. Ik wilde hem net gaan wisselen, toen ie zijn eigen bal terugkaatsend van de bal inkopte naast de keeper en de verdediger in het lege deel van het doel. Ja, logisch coach, een bal inkoppen in het volle deel zou niet veel hebben uitgehaald, niet? Pfff. Ah, ik moet zeggen, dat was toch wel een hele mooie actie van Delano. Hij moet hebben gedacht, nu moet ie raak zijn, anders haalt ie me er weer uit…. Maar de 3-0 was een feit en de wedstrijd zat in de knip. Even een knikje van Delano naar de kant, zo van: “Up Yours!” Dat dacht ie natuurlijk niet, want dit zijn nette jongens, wat denkt u wel? Dubbeldam, met al een wedstrijd in de benen, kwam bijna niet meer van zijn eigen helft af, want EBOH F1 zat er bovenop en liet niet los. Amper een paar minuten later werd een bal ingeschoten door “ik weet niet wie” en hij raakte de hand van “ik weet niet wie”, maar even later lag de bal op de stip. Mmm, dat is een meevaller. Wie coach? Wie coach? Wie mag hem nemen? Huh, wat denk jij Richard? Wat? Vince? Die kan helemaal geen penalties nemen. Weet je het zeker? Wat…huh…het laatste toernooi? Wat heeft dat er nou weer mee te maken? Nou, goed dan. Maar als ie mist, dan zwaait er wat.
Huh, Vince missen? Zal toch niet? Die keeper kan er maar beter vanaf blijven, als ie tenminste nog een wedstrijd wil keepen. Natuurlijk legde Vince al zijn kracht in dat ene schot. En vergis u niet, er zit heel wat schotkracht in dat kleine pootje. En dan vanaf 11 meter jezelf er voor gooien als keeper, is ronduit gekkenwerk. Natuurlijk stond even later de 4-0 op het fictieve scorebord te prijken. Vlak vóór tijd kreeg Enzo nog de grootste kans van de wedstrijd. Zich helemaal vrijgespeeld en op snelheid er langs. Hij komt voor de keeper uit en schiet de bal simpel in het …. Wat? De Lat? Wat gaan we doen, mannetje? Ga jij op de lat schieten? En je boort mij de 5-0 door de neus? WISSEL!! WISSEL!! Maar het hoefde al niet meer, want de wedstrijd was al klaar. Enzo maakte zich uit de benen en Richard leidde me meteen af. Ik zie daar een patroon. Wie maakte het tweede doelpunt, vroeg ie aan me. Huh..huh..even mijn aantekeningen opzoeken of had ik nou toch ingesproken op de dictatorfoon? In ieder geval, ik was in de war en Enzo kwam er mee weg. Maar het schoot me net weer te binnen en ik heb het nu opgeschreven. No problem, dat mannetje komt nog wel.
Eerst maar even lekker gaan eten. Richard en Evelien hadden nog even een lunchje geregeld in het voetbalrestaurant en daar gingen we met zijn allen naar toe om de magen te vullen en de blaas verder op te pompen met mierzoet vocht. Kreeg ik toch tussendoor te horen dat Theo en Evelien o.a. de beker hadden geregeld voor de bekeroverwinning van gisteren op zaterdag, toen de knapen regionaal Zwaluwen Jeugdkampioen waren geworden. Echt waar? Ja, echt waar? En ik maar denken dat dit van EBOH afkwam. Fijn dat EBOH F1 kan bogen op zulke geldschieters, die hun ziel en zaligheid in deze club leggen, vrijwel alles van belang regelen en zonder daarvoor iets terug te vragen. Het is niet voor iedereen weggelegd en het lijkt weinig inspanning, maar uit mijn brede ervaring in het verenigingsleven van vroeger, want ik ben al op leeftijd, weet ik gewoon dat zo’n vereniging vrijwel je gehele sociale leven opvreet. Het vreet tijd en energie en het wordt niet altijd, misschien nooit, gewaardeerd zoals het zou moeten. U denkt, doen zij dit uit de goedheid van hun hart voor F1? Ja, natuurlijk. En hun zoon Kai speelt natuurlijk ook in F1 als dé keeper van de F-lichting. Daarnaast zijn mijn services natuurlijk niet geheel belangeloos. Aan het eind van het seizoen komen de geldschieters en sponsoren bijeen en wordt mij natuurlijk, zoals dat hoort, een bijpassende regeling in het vooruitzicht gesteld. Louis en José, eat your heart out! Theo en Evelien? Namens een ieder, die bij F1 is betrokken en dat zijn er inmiddels al veel, heel erg bedankt voor jullie vrijgevigheid en tijdsinvestering, maar ook jullie liefde voor de club en dat wat jullie doen voor alle jeugdgeledingen bij EBOH. Nogmaals dank. U moet weten dat ze hiervan gaan kleuren op hun gezicht en dat is leuk. Die ongemakkelijkheid hoort bij die achterlijke inspanning die je elke week moet leveren en opofferingsgezindheid die je van nature moet hebben. Nou is het wel genoeg, anders komt er geld bij! Ik blijf niet aan de gang!
De laatste wedstrijd dan maar. RCD, een ploeg waar we meerdere malen tegen hebben gevoetbald dit seizoen en op de een of andere manier liggen we elkaar niet. Niet slecht bedoeld, maar je hebt altijd van die ploegen waar je het van nature moeilijk tegen hebt. Ze doen nét niet wat jij leuk vindt, ze lopen net een andere kant op dan je gewend bent en ze verrassen je keer op keer. Maar ik weet haast wel zeker dat de coach van de andere kant daar net zo over denkt. Irritante kl…ploeg. Op een heel andere manier met een heel andere aanpak lijken deze ploegen verdraaid veel op elkaar. En ze gunnen elkaar het licht in de ogen niet. De komende jaren zul je deze mannetjes met grote regelmaat tegenkomen en later, wanneer jullie bij de senioren voetballen, dan denk je terug aan deze voetbalvechtmachines en hoe het is gekomen dat je zo goed geworden bent in dat simpele spelletje dat voetbal heet.
De afgelopen ontmoetingen, een oefenwedstrijd, een toernooi, werden gewonnen door EBOH F1, maar daarvoor eerder in het seizoen werd verloren en gelijkgespeeld. Het tekent de onderlinge krachtsverhoudingen. Beide ploegen hadden hun 2 wedstrijdjes gewonnen en dus draaide het om deze wedstrijd. Optisch gezien (wat raar is, want ik ben kortgeleden gelaserd) had RCD F1 het beste van het spel. Sterker nog, niet alleen optisch, maar ook realistisch. De eerste helft van 10 minuten kwamen ze telkens gevaarlijk door en wisten ze onze verdedigers handig te omspelen. Hun afwerking, daar verloren zij hun wedstrijd. Want daar waar EBOH F1 meestal het overwicht heeft, maar de kansen mist, daar was het nu andersom. Vince wist opnieuw het pleit te beslechten, want hij scoorde met een fraai doelpunt de 1-0 en daar kreeg RCD even een tikje van. Niet lang, maar in de minuten die volgden hadden Delano en Enzo mogelijkheden om RCD écht pijn te doen, maar daar kwam het ook niet van. EBOH herstelde in de tweede helft van 10 minuten, maar bij opnieuw een schot in de brei van verdedigers en aanvallers nam de tot dan goed leidende scheidsrechter een belangrijke beslissing. Strafschop! Tja, ik zag niet wat er was gebeurd en een handsbal heb ik niet gezien, maar de RCD spelers staken hun handen omhoog en de scheids reageerde er op. Ik snapte het probleem niet. Die jongens van RCD staken hun hand toch al op dat zij het gedaan hadden?
In ieder geval legde hij de bal op de stip en RCD nam de strafschop dankbaar (zou ik ook gedaan hebben hoor…) aan en deze werd onberispelijk in de kruising ingeschoten. 1-1. Kai was niet blij. Daar zal ik het voor nu even bij laten. Maar Kai blijft belangrijk voor deze ploeg. Kai verstaat de kunst om 90% van de wedstrijd niets te doen te hebben en op het moment dat er iemand doorschiet, er toch te staan. En dat is gewoon reteknap, Kai. Je houdt je concentratie vast, zelfs als je helemaal niks, maar dan ook helemaal niks te doen hebt. En tegen RCD hield ie EBOH F1 goed op de been, want wat RCD miste, kwam door het optreden van Kai. Want ook hij is een sta-in-de-weg, vergis je niet. Hij is, net als wij, onder de indruk van zo’n goede keeper als die van Unitas en hij is zelfs zo grootmoedig om dat tegen de jongen zelf te zeggen. En ik weet niet hoe u daar over denkt, maar dáár zijn heel weinig mensen toe in staat, hoor. En dan krijg ik het gevoel dat Kai zichzelf veel slechter vindt. En dat is nou nét niet zo, Kai. Want het hele seizoen heb jij meerdere punten gered voor EBOH F1, omdat jouw soms onnavolgbare reddingen er voor zorgden dat wij met de winst er vandoor gingen. Wees overtuigd van je eigen kunnen, Kaiper en beheers jezelf. Want je zult nog veel meer doelpunten tegen krijgen. Het gaat er om hoe je daar mee om gaat. Concentreer je op de ballen die je wel tegenhoudt en hoe belangrijk deze kunnen zijn. Daar maak jij het grote verschil!!
En toen was alles weer in evenwicht. Natuurlijk had RCD nu weer het momentum, want na alle gemiste kansen en het doelpunt van EBOH zat RCD tot dat moment even in het slop. Maar ook EBOH rechtte de rug en gaf onmiskenbaar tegengas en bleef RCD uitstekend partij geven. Zo goed, dat Vince diep in de tweede helft profiteerde van een slipup in de verdediging van RCD en de 2-1 op het bord prikte. Alsof het hem geen moeite kostte. Dat was ook zo. Even het puntje van de schoen er tegen en Vince maakte zijn zoveelste belangrijke doelpunt. Vince stond op het punt gewisseld te worden, want de gemakzucht droop er vanaf. Hij stond maar een beetje toe te kijken en liep maar heel even een RCD’er achterna en gaf al snel op. Hahaha. Het blijft een aparte voetballer. Op het moment dat je denkt: Én nu wissel ik hem, scoort ie meteen de 2-1. Met een gezicht naar de kant: “Wou je mij wisselen? Moi. Ich? Okee….” Daar kwam RCD niet meer bovenop. Moet natuurlijk nog wel even één belangrijk feit kwijt aan de lezer. Dat feit is dhr. Peter C. Omwille van de privacy noem ik hier zijn achternaam niet, maar mijn handen kriebelden wel bij die hoofdletter C. Staat een beetje interessant te doen langs de kant en naar ik begreep gooide hij een waterflesje naar zijn zoon. Al sla je me dood waarom, misschien is dat bij Mitchell wel gewoon een gebruik thuis. “Ja, moet je hem vangen!” zegt ie plompverloren, terwijl de handdoeken, om de golven van bloed uit Mitchell’s neus te stelpen, niet aan te slepen waren. Oma’s die onderjurken en steunkousen aanbieden om dat jong zijn neus vast te snoeren. Waarom je met die hitte een onderjurk aantrekt en daar overheen nog een steunkous, het is me een raadsel en ik hoop dat niemand ‘m oplost.
Sta ik te coachen en tegelijkertijd sta ik te informeren wanneer ik mijn sterkmaker, mijn laatste der Mohikanen, mijn hoop in bange dagen, mijn redder in nood en dus mijn laatste man weer kan inzetten. Scheelt wel weer even een borrel man. Met een prop in zijn neus geduwd waar de honden geen brood van lusten, het is toch niet normaal, man! “Loop ik voor gek? Vraagt Mitchell. Tja, kan ‘m moeilijk de waarheid vertellen. “Welnee joh, je ziet er bijna niks van…van die neus dan althans…” en ik schiet in de lach. Wat een gedoe, man. Om een bloedneus. Hé, er zijn belangrijkere dingen in het leven, Peter C.! Gaat ie beetje flesjes water gooien naar Mitchell’s hoofd en dan zeggen dat ie ze moet vangen. Waarmee? Met zijn neus? Wat bezielt je man? Het hele toernooi hangt aan een zijden draadje en jij gaat hier ff de bink uithangen….Ga voortaan mee naar CION en gooi lekker flesjes naar Feyenoordhooligans, man. Kan ik zo verschrikkelijk kwaad om worden. Moet ik volgend seizoen weer met die man te maken krijgen. Mitchell, hou je sterk man. Ik leef met je mee!!
Opnieuw slaagt EBOH F1 haar eigen toernooi te winnen. En opnieuw met overtuiging. Beetje jammer dat JP niet is komen kijken. Valt me wel een beetje tegen. Loop ik een klein beetje op te scheppen dat ik JP tegen hem mag zeggen en dat ie waarschijnlijk even langskomt, laat ie me gewoon in de kou staan op een snikhete dag. Bah, je kunt gewoon niet bouwen op die Feyenoorders, man. Is 80% van EBOH pro-Feyenoord, gaan die Rotjeknorsupporters het Eerste een beetje naar de verdoemenis staan helpen. Ik ben er helemaal klaar mee. Ik blijf gewoon pupillen trainen. En niet verder dan de Eetjes, want die Deetjes beginnen al vervelend te worden. Dat worden nog vervelendere Ceetjes en voor je het weet heb je weer een Feyenoordsupporter voortgebracht. Maar dan wel uit eigen kweek. En van onze kweekvijver blijven die BVO’s maar lekker met hun handjes af. Alles wat zich komt melden aan de poort als scout, wordt gekneveld, prop in zijn mond geduwd, zak over zijn hoofd en wordt ie een halfuur later ergens in Braband in zijn nakie bij de jamboree van de padvindsters Scouting Nederland gedropt en mag ie aan Queen Maxima, overigens de beschermvrouwe, uitleggen dat ie in zijn vrije tijd naar jongetjes staat te kijken. Viezerik. Ik sla een beetje door, merk ik. In ieder geval zijn scouts NIET welkom bij mijn nieuwe geweldige team in het seizoen 2016/2017.
Het was een prachtig jaar. We hebben op alle toppen van de bergen gestaan en er maar één keer vanaf gekukeld. Maar nu geen ruimte voor nare dingen. Nu nog maar alleen leuke dingen. We gaan met zijn allen barbekoeien, kom gerust, het is op 12 juni in de Kuip. We nemen onze springkussens mee en we gooien de kleinste vrouwtjes van de 2e ring en gaan dan gokken hoe ver ze komen.
Eten Peter’s Bratwurst met een flesje water, Poolse muffins (heel benieuwd), Turks brood met saté en ’s avonds bij het haardvuur Marshmellows voor kinderen. De kids kijken maar wat ze zelf gaan doen, we laten 5 euro thuis achter zodat ze een pizzaatje kunnen halen. Ze staan al het hele jaar al in de schijnwerpers, nu is het onze beurt!
Fijne vakantie en gezond weer terug.
PS: Psssst, Vince! Noah? We gaan jullie niet vergeten hoor! Komt allemaal goed! Blijf lekker eigenwijs en doe lekker waar je zin in hebt. Blijf lekker bij EBOH voetballen en laat je niet ophalen door die vervelende scouts. Daar weten wij wel raad mee……
Deze week loopt E.B.O.H. mee met de avondvierdaagse, derhalve komen de jeugdtrainingen dinsdag 7 en donderdag 9 juni te vervallen.
Voor iedereen die met de avondvierdaagse meeloopt, hieronder nog een keer alle benodigde informatie:
Ons startnummer is 41.
Startplaats Halmaheiraplein 37.
Verzamelen 18.15 uur.
Startijd 18.35 uur. (laatste avond 18.30 uur)
Kinderen dienen afhankelijk van het weer hun EBOH tenue of EBOH trainingspak te dragen.
Voor de begeleiding; graag een rood of zwart shirt dragen.
Wij hopen op veel gezelligheid en mooi weer!
Zaterdag 4 juni 2016
Bekerfinale EBOH F1 – Unitas F1
De spanning is de afgelopen week aardig opgelopen. Eindelijk brak de dag aan dat EBOH F1 kon bewijzen dat zij niet zo maar een rij van ploegen hadden uitgeschakeld op weg naar de finale, maar een behoorlijk aantal gerenommeerde teams. Maar ondanks die lijst om trots op te zijn, een finale is een aparte wedstrijd en resultaten in het verleden geven geen garantie voor de toekomst en dus moest er nog één keer worden gevlamd. De training van afgelopen week was een mengelmoes van ontspanning en gericht trainen op een bepaalde actie. Die gerichte actie was voornamelijk het bewegen mét en zónder bal. De combinatie vinden waar deze nog te weinig goed werd toegepast. Hoe meer je traint op samenspel en ze gewoon zelf laat ontdekken dat in de meeste situaties alléén een ‘give and go’, de kleine eentwee, de juiste oplossing biedt, dan gaan ze daar ook gewoon naar handelen. Jullie merken dat mijn basketballverleden weer een beetje doorsijpelt, maar voorlopig kan dat nog geen kwaad. Zodra ze elke bal met de hand gaan raken, moeten jullie even ingrijpen.
Begin van deze week ontvingen we van de vader van de uitstekende keeper van Unitas een excelspreadsheet met daarin uitgewerkt “de weg naar de finale”door EBOH F1 en Unitas F1. Erg leuk om te zien hoe dat in het afgelopen jaar in zijn werk is gegaan. Zijn grapje dat EBOH F1 veel succes werd gewenst door Unitas, maar dat de beker naar het Gorkumse zou meegaan, werd door ondertekende gepast en gevat gepareerd met de mededeling dat deze BekerBeker alleen maar in de buurt van Gorinchem zou komen, wanneer we de beker met een omweg via het Gorinchemse klaverblad naar Dordrecht zouden rijden. Dit vriendelijke plagerijtje bewijst hoe verenigingen en hun ‘afgezanten’ óók met elkaar om kunnen gaan. Daar kunnen meer verenigingen iets van leren. En wordt nou niet meteen boos, want alleen degene die zich aangesproken voelt, weet dat het inderdaad zo is. De bespiegelingen vooraf maken, dat EBOH F1 als favoriet voor deze beker kan worden aangewezen, puur en alleen omdat beide ontmoetingen in de afgelopen voorjaarscompetitie in het voordeel van EBOH F1 werden beslist. Beide ontmoetingen werden toen met 3-1 gewonnen door EBOH.
Maar dat telt allemaal niet op de dag van de waarheid. Een wedstrijd op zich. Een clash van twee titanen die alle ploegen in deze bekercompetitie achter zich hebben gelaten. En dat feit op zich is al iets om bij stil te staan. Je staat echt niet zomaar in een bekerfinale, zelfs niet met heel veel geluk. En dus is het passend dat beide ploegen, uit dezelfde 1e klasse competitie, er in zijn geslaagd om hun wil op te leggen aan elke ploeg die dat trachtte te voorkomen. Maar vandaag stonden ze allebei in het strijdperk op het neutrale terrein van v.v. Peursum. En nu tegen elkaar. De v.v. Peursum heeft hun uiterste best gedaan om iedereen een gevoel te geven welkom te zijn en ik moet zeggen dat hen dat prima is gelukt. Prima georganiseerd en dat mag ook wel worden gezegd. Bedankt Peursum!!
Het was mijn bedoeling om precies half 9 te starten met de voorbespreking en daarna een goede warming up te draaien. Maar het uitblijven van mijn 2 backs zorgde er voor dat mijn hele voorbereiding in het water viel. Ik had een heel verhaal van één A4’tje voorbereid met tips en aanwijzingen voor elke speler. Die kon ik meteen verscheuren, anders was ik om tien over negen nog bezig geweest. De Ekizjes waren in de mist Giessenburg kwijtgeraakt en kwamen ergens in de polder terecht bij een wegversperring. Het is niet te geloven wat die Gorkummers uithalen? Gewoon een beetje de borden verplaatsen in de mist en poef….weg zijn de Ekizzen. Ömer natuurlijk helemaal gestrest. Papa, waarom sloeg je nou af bij dat bord: “Familie Ekiz, hier rechtsaf slaan. (getekend v.v. Unitas)”. Nee, de truukjes die worden uitgehaald vóór een belangrijke wedstrijd, Schandalig gewoon. Ook onze snoeiharde stofzuiger van het merk Jaromski was te laat. Papa J, zoals we hem noemen bij EBOH, was blijkbaar vergeten dat moeder J en de kids ook allemaal mee moesten naar de bekerfinale van zijn zoon en dus ergens tussen kwart over acht en kwart voor negen moest hij op stel en sprong nog afreizen naar Giessenburg. “Giessenburg? Co to kurwa ma być? Bah, mijn TomaszTomasz doet het niet goed. Hij schakelt elke keer van het Pools naar het Proto-Sinaïtisch, ik tik Giessenburg in en wat ik lees kan ik jou echt niet vertellen, laska!” In ieder geval kwam ook Marcel te laat bij Peursum stadion aan en om kwart voor negen kon er pas met de voorbereiding worden begonnen.
Snel even wat gezegd, denk hierbij even aan de monoloog van de President van de Verenigde Staten staande op een jeep in de film Independence Day. “We will not go quietly into the night! We will not vanish without a fight…” Een beetje stemverheffen en de hele kleedkamer staat te trillen van spanning en adrenaline. 8 uiterst gemotiveerde mannetjes stormen naar het veld, beginnen hun warming-up en bij gebrek aan tegenstanders om op te peuzelen, beginnen ze zich te goed te doen aan het kunstgras van v.v. Peursum. Hele nare situatie. Gelukkig begon de wedstrijd 7 minuten later, want anders zouden de kale plekken teveel gaan opvallen. Nee, de EBOH’ers hadden er zin. Dat weet ik, want ik vroeg er naar en ze gilden allemaal Jaaaaa. Nou , dat heb ik eerder gehoord en toen walsten ze over Sliedrecht heen. Zelfs afgelopen 25 mei jl. tegen Alblasserdam schreewden ze het uit.
Clayment had een presentje verzorgd. Hij zorgde voor een aanvoerdersband waarop de clublogo’s stonden afgedrukt en de datum 4 juni en de tekst Zwaluwen JeugdBekerfinale EBOH – Unitas . Een erg leuk aandenken voor twee mannetjes in onze ploeg, t.w. Vince en Noah. Deze wedstrijd is hun laatste officiële wedstrijd voor EBOH F1. We gaan afscheid van hen nemen, want zij zijn écht nog te jong om nu al in de Eetjes te gaan voetballen. Zij blijven dus nog zeker een jaar in de F voetballen en daar zullen ze hun nieuwe maatjes laten zien, wat je moet doen om in de F-klasse te overleven. En dat weten deze twee toppertjes. Vooraf hadden we afgesproken dat Noah de band zou dragen in de eerste helft en Vince in de tweede helft. En zo gebeurde.
Om klokslag negen uur begon de wedstrijd en meteen zat EBOH er bovenop. De aanvallers werden meteen vastgezet en kregen geen millimeter ruimte. De bal werd in de eerste minuut al onderschept en werd prima uitverdedigd over rechts, waar op dat moment Enzo stond opgesteld. Hij maakte meteen zijn actie en hij glipte half langs zijn verdediger en dacht bij zichzelf, laat ik maar schieten. En hoe. Vanaf 15 á 20 meter schoot ie de bal keihard tegen de kruising van het doel en door het effect kwam de bal door de lucht vlak voor het doel terecht waar Noah stond te wachten en hij reageerde meteen. Eerst de bal onder controle en vlak voor de keeper schoot hij de bal simpel langs de verbouwereerde keeper van Unitas. Beng. Klets. Kaboem. 1-0 en de ban is meteen gebroken. Voor Unitas het besefte stond het al 1-0 achter en de greep van EBOH F1 nam alleen maar toe in de wedstrijd.
De eerste helft blonk, wat mij betreft (en ik denk dat Richard er niet anders over dacht) uit in een uiterst sterk EBOH tegen een zwaar verdedigend Unitas. Ze probeerden er wel uit te komen, maar het lukte ze uiteindelijk maar één keer om een schot af te vuren op onze Kaiper. Kai had uiteindelijk erg weinig te doen, want het verdedigend blok, opnieuw gevormd met Marcel(lo), Mitchell en Ömer, stond doodeenvoudig niet toe dat er ook maar één Unitasser langsglipte. Elke aanval werd geneutraliseerd en opnieuw via de zijkanten in het spel gebracht. Na dat ene doelpunt trok Unitas zich terug op eigen helft bij balverlies. Dat had wel enig succes, want EBOH F1 bleek weliswaar in staat om aan te vallen, maar liepen zich meestal vast in de brei van verdedigers. Een beproefde techniek of taktiek zoals je wilt, maar eigenlijk is dat meestal een doodlopende weg, want op het moment dat je dan toch een aanval inzet, dan valt de ruimte toch achter de verdediging en EBOH is prima in staat om er snel uit te komen en het spel heel snel te verleggen naar de andere kant van het veld. Er werd hard gewerkt door de aanvallers, maar het was hard werken. We stuurden de verdedigers één voor één mee en in de 10e minuut was het bijna raak voor Ömer. Zijn schot werd echter goed verwerkt door de Unitas keeper. Wel prettig om zo’n goeie keeper in je doel te hebben staan, want wat de verdediging niet kan verwerken, maakt hij vaak goed met zijn reddingen. Een hele vervelende sta-in-de-weg.
Het spel was onder controle van EBOH F1, met regelmaat werden ze gevaarlijk, met de afwerking op het laatste moment kon zich meten met het Nederlands Elftal van de afgelopen twee jaar. Veelbelovende aanvallen, goed uitgespeeld door prima combinaties, maar net niet scherp genoeg om het tweede doelpunt er in te prikken. Het overwicht was duidelijk en het was gewoon wachten op de juiste kans om de score uit te bouwen. In de 17e minuut kreeg Vince een bal teruggespeeld en Vince kennende, wanneer een bal goed door hem wordt aangenomen en de bal rolt ideaal voor zijn linkerbeen, ja dan is Leiden in last. En met Leiden wordt dan niet EBOH bedoeld, hoor. Hij haalt uit en als een streep valt de bal binnen langs de rechterpaal. Een vloeitje had er niet tussengepast. De tot dan uitstekend spelende keeper maakte daar een kleine inschattingsfout, want hij dacht dat de bal naast zou vliegen. Niets was minder waar. Vince bracht EBOH F1 op een verdiende 2-0 voorsprong en ik verwacht niet dat iemand anders daar het niet mee eens zou zijn. Met die verdiende 2-0 voorsprong werd de kleedkamer opgezocht.
Fantastisch dat dingen lopen zoals ze lopen. We maken vooraf duidelijk dat er twee aanvoerders zijn, de twee jongste en kleinsten van de groep, niemand die protesteert en in de wedstrijd zie je dat beide knapen allebei een belangrijk doelpunt maken. Het kan gewoon niet mooier en zoiets kun je vantevoren gewoon niet bedenken. Vandaar de titel van dit verslag. We zullen deze prachtige voetballertjes gaan missen in het nieuwe seizoen. Allebei supertalentjes, die nog wat moeten groeien en sterker worden en dan staat de voetbalwereld voor hen open. En daar doe ik de andere spelers echt niet mee tekort hoor. Want Enzo, Delano, Marcel , Ömer, Michell en Kai zijn op hun eigen manier net zo goed of beter. Sterker zijn ze natuurlijk sowieso, maar er komt een tijd jongens, dat het verschil in kracht, lengte en snelheid er niet meer toe doet. En dan spelen jullie wellicht gewoon weer met elkaar samen.
In de rust hoefden de coaches alleen maar wat puntjes op de i te zetten en er was weinig reden tot het maken van belangrijke aanpassingen. Uitstekend gespeeld jongens. Uitstekend gespeeld. Meer kwam er even niet van mijn lippen. 8 x 2 rode wangetjes, keihard gewerkt, hard gelopen en een prima resultaat in de eerste helft neergezet tegen een nog steeds erg lastige en taaie tegenstander. Maar wij zijn EBOH. We drukken hen naar achteren en ze staan voornamelijk te verdedigen en dat is prima, want zo wordt een tegenstander niet gevaarlijk en daar gaat het om, want zo win je een wedstrijd. En vooral vandaag is dat erg belangrijk, want om de beker te winnen moet je alles geven wat je in je hebt. De tweede helft begin voortvarend. Met iets meer geduld van Delano had hij in de eerste 5 minuten van de tweede helft de score al opgetrokken tot 4 á 5-0. Maar Delano wilde iets te graag. Hij bracht de bal niet onder controle en koos er voor om vrij voor de keeper meteen te schieten. Voorafgaand daaraan brachten Enzo, Noah en Vince hem natuurlijk wel in die situatie. Op dat moment werd Unitas geheel uitgespeeld, uitgecounterd en weggetikt. Het combinatiespel was bij tijd en wijle heerlijk om naar te kijken. Jammeer dat ook Delano niet werd beloond voor zijn harde werken en prima spel. De stand bleef op 2-0. En al kon Unitas verder weinig uitrichten, één doelpuntje en dan is je voorsprong alsnog krap.
In de 14e minuut werd opnieuw een aanval opgezet met een strakke pass op Vince op links, meteen werd de bal verplaatst naar rechts op Enzo en Enzo trachtte de bal in één keer door te spelen op Delano. De verdediger hield de bal half tegen en Enzo gaf daarna alsnog een uitstekende pass op Delano, die de bal aannam en alleen op de keeper afliep. Vlak voor de keeper maakte hij een schijnbeweging, passeerde de uitgelopen keeper links en tikte de bal eenvoudig in het doel. 3-0.
Eindelijk beloont Delano zijn eigen spel. De beker komt nu wel in beeld en nog maar 6 minuten scheiden EBOH van de begeerde cup. De druk is dan wel wat van de ketel en de inspanning van het spel te moeten maken en het vastzetten van de tegenstander heeft zijn tol wel geëist. Al kreeg Enzo nog een prima kans op een doelpunt, toen hij na opnieuw een uitstekende combinatie vóór de keeper uitkomt, maar helaas de keeper via de grond wil verschalken. Dat wist Enzo, de bal had omhoog gemoeten, het was hem verteld. Wel jammer, die aanval had zeker een beter lot verdiend.
Het uitverdedigen gaat wat slordiger en de aanvallers komen niet meer snel terug en dat is dan net de fase waarin Unitas toch kans ziet om EBOH het wat lastiger te maken dan daarvoor. Scrimmages voor het doel en een paar hoekschoppen. Uit één van die hoekschoppen krijgt volgens mij Delano de bal tegen zijn hoofd en beter ingekopt dan die bal kon ’t niet zijn. Hij verschalkte daarmee Kai en even later prijkt de 3-1 op het scoreboard. Maar goed dat er twee coaches langs het veld staan die EBOH F1 wakker roepen en ze weer bij de les brengt. De laatste minuten dringt Unitas nog wel aan, maar de wedstrijd is in de tas en de voorsprong wordt absoluut niet uit handen gegeven.
De wedstrijd wordt afgefloten door de prima leidende KNVB scheidsrechter en een zucht van verlichting verlaat ons lichaam. De spelers springen elkaar in de armen en even later wordt de beker aan EBOH F1 uitgereikt. Eindelijk is het zover. Een goeie tegenstander, prima weer om te voetballen en een voor ons uitstekend scoreverloop. Iedereen zal het er mee eens zijn dat EBOH F1 de terechte winnaar is van deze bekercompetitie. Elke speler, ook de spelers van Unitas, krijgen een herinneringsmedaille uitgereikt en natuurlijk zitten de spelertjes van Unitas daar helemaal niet op te wachten na een voor hen teleurstellend verlopen bekerfinale. Maar ze mogen zonder meer trots zijn op het bereiken van de finale zelf, want een finale spelen gebeurt je echt niet elk jaar. Later zullen zij zich herinneren dat ze toch in een finale hebben gestaan en ze hebben nou eenmaal niet verloren van de minste ploeg dit jaar. EBOH F1 heeft gezien de resultaten, het vertoonde spel in de finale en de verslagen tegenstanders, gewoon het meeste recht op deze beker.
EBOH F1? Geweldig gespeeld en hartstikke gefeliciteerd met het behalen van de Zwaluwen Jeugdbeker! Jullie hebben er allemaal hard voor gewerkt en deze prijs verdiend! Wees daar maar zeker van.
De trotse coaches!
Wij hebben een fantastische warming up voor iedereen met een E.B.O.H. hart! We hebben aanstaande zaterdag namelijk niet één, maar twee wedstrijden waarin veel te winnen is!
Zaterdag 4 juni is een belangrijke dag voor E.B.O.H…. Natuurlijk is er de belangrijke wedstrijd voor het eerste, waarin voor lijfsbehoud in de derde klasse wordt gespeeld. Het is van belang dat daar zo veel mogelijk mensen zijn die onze mannen komen aanmoedigen, en vooral dat die in een opperbeste stemming zijn.
Die goede stemming kunnen we allemaal al in de ochtend opdoen, door F1 te komen aanmoedigen tijdens hun bekerfinale in Peursum. Na het uitschakelen van diverse hoofdklassers mogen zij aanstaande zaterdag, 4 Juni om 09.00 uur, de strijd aangaan met Unitas F1. Natuurlijk zijn zij blij met alle steun die ze kunnen krijgen tijdens deze clash, dus sta gewoon lekker op tijd op aanstaande zaterdag en zorg met zijn allen voor de eerste winst op wat dan een bijzonder mooie dag voor E.B.O.H. kan worden.
Als we namelijk met z’n allen hard genoeg hebben gejuicht en aangemoedigd, en onze “kleine mannetjes” met de beker van het veld af stappen, dan kunnen we allemaal in de “winning mood” naar Vlaardingen afreizen om te zorgen dat het eerste ook zijn wedstrijd wint.
