Zaterdag 19-3-2016
Wieldrecht F1 – EBOH F1
Wieldrecht thuis is op de een of andere manier altijd een uitdaging voor EBOH F1. Ook in het najaarsseizoen 2015 bleek dat EBOH F1 niet makkelijk voetbalt bij Wieldrecht thuis. En we hadden de jongens goed voorbereid. Ga er niet te makkelijk over denken, je wint de thuiswedstrijd dan wel met 8-1, maar resultaten uit het verleden geven geen garantie op resultaten in de toekomst. Ook vandaag werd EBOH F1 opnieuw geconfronteerd met een blessuregeval. Vince speelde vrijdag buiten en liep met zijn enkel in een gat in de grond. Het enkeltje klapte dubbel en een nieuw blessuregeval was geboren. Wat moet je doen als coach. Het is toch ook niet te geloven de laatste tijd met EBOH F1. De ene blessure is nog niet voorbij of een ziektegeval dient zich weer aan.
Het is allemaal een kwestie van nalatigheid. “Die ouders man, dat geloof je toch zelf niet?” zei ik tegen Richard, onze ‘teammanager’. “Gewoon maar buiten laten spelen één dag vóór de wedstrijd, wie neemt nou wat serieus?”. “En waarom ‘manage’ jij dit niet wat meer? Waarom heb ik anders een Teammanager gekregen? Dan had ik nét zo goed een leider toegewezen kunnen krijgen!”. U begrijpt toch wel wat ik bedoel? Je kinderen bij vriendjes laten spelen, waarvan bekend is dat ze op een school zitten waar allemaal vervelend hoestende en proestende kindertjes rondlopen?
Gelukkig werd Vince van huis uit met allerlei bindweefseltechnieken en oergezonde medicinale preparaten weer klaargestoomd voor de wedstrijd tegen en bij Wieldrecht. Terplaatse was enige onduidelijkheid over het begin van de wedstrijd. In de afgelopen week werd de wedstrijd al verlaat door Wieldrecht en ’s ochtends bij het verlaten van de ouderlijke huizen werd een appje ontvangen met het vervroegen van de wedstrijd van 11.00 uur naar 10.45 uur. Ook was er onduidelijkheid in de bestuurskamer over het veld waar de clash met Wieldrecht zou worden uitgevochten. We wilden nog voorstellen dat er bij EBOH nog wel een veldje vrij was, maar die grap maakten we maar niet. Zou ook een beetje flauw zijn geweest. Het maakte ons niet veel uit. Dat doet onze TEAMmanager dan weer wel goed, Hij beziet de situatie, neemt een beslissing en voert het uit. Laten we maar naar de kleedkamer gaan jongens! Dat bedoel ik. Initiatief en gedrevenheid. Twee eigenschappen van een goede manager…..
Met Vince aan de kant begon EBOH F1 behoorlijk scherp aan de wedstrijd. Wieldrecht leek zichzelf niet helemaal. Het bekende vastzetten en de grote druk naar voren bleef uit en EBOH F1 wist zich gemakkelijk aan de druk die er wel was, te ontworstelen. Daarmee kwamen er rake counters tot stand, die Wieldrecht een hele grote achterstand hadden kunnen opleveren. Maar EBOH F1 stond niet helemaal goed opgesteld en profiteerden te weinig van de grote ruimten in de Wieldrecht verdediging. Met name het combineren ontbrak nog teveel. Te vaak werd een oplossing gekozen om de actie te maken en niet om een medespeler aan te spelen en in een eentwee voor overtal te zorgen. Jammer, maar het geeft ons handvatten om aan te werken op de training. Toch zorgde één aanval voor een prima moment. Op links maakte Delano een schijnbeweging en hij gleed langs zijn tegenstander, kwam uit links van het doel, gaf een vlijmscherpe voorzet op Noah, die de bal uiterst simpel achter de keeper van Wieldrecht tikte. 0-1.
Daarvoor had EBOH F1 al een paar goeie kansjes gehad om de score te openen. Enzo schoot in een messcherpe counter tegen de uitglijdende keeper aan en Ömer trapte een afvallende bal uit de verdediging van Wieldrecht met een effect tegen de rechterpaal aan. Dat is wel beetje de handtekening van Ömer. Meegaan met de aanval en afvallende ballen meteen als een projectiel afvuren op het doel van de tegenstander. Dat heeft hem al een behoorlijk aantal doelpunten opgeleverd dit seizoen. En dan nog even terugkomen op het prachtige doelpunt van Noah. Het is jammer dat deze jongen te maken heeft met ondeugdelijk materiaal. Een gat in je schoen. Tja, I rest my case. Ongelofelijk dat zijn ouders hem opzadelen met een bijna uit elkaar vallende schoen. Je zou kunnen zeggen: “Mwoah, het is maar een heel klein gaatje, daar zie en merk je helemaal niks van”, maar zo verleg je de grenzen natuurlijk elke keer. Dat Noah met zo’n schoen nog zo’n doelpunt maakt, vergroot de schoonheid van de aanval en van de afwerking. Dikke pluim, Noah!
Halverwege de eerste helft kwam Vince een beetje los. Natuurlijk strompelde hij, nadat hij werd ingebracht, een beetje rond op het veld. Zijn duelkracht leed er wel een beetje onder. We hielden hem wel goed in de gaten en hij wilde graag voetballen. Dat was wel te zien. Fysio Theo gaf aan om hem maar gewoon te laten voetballen. Aan de echte duels onttrok hij zich een beetje en dat was logisch. Maar de beweging was goed voor hem en veel schade aan zijn enkel was niet te verwachten. In de 10e minuut werd de keeper verrast door een inbreng van Ömer. Zijn halfharde schot werd niet goed verwerkt door de keeper, waardoor de overblijvende Wieldrechtverdediger de bal niet meer kon wegkrijgen van de doellijn. De overigens uitstekend fluitende scheidsrechter van Wieldrecht zag dat de bal achter de lijn was geweest en wees onverbiddelijk naar het midden. 0-2.
Een bijzonder knappe beslissing voor een scheidsrechter van een thuisspelende vereniging. Het kan niet vaak genoeg worden gezegd. Uiteraard hoort dit zo te werken, maar de realiteit in het hedendaagse voetbal is vaak dat er verenigingen zijn, die dat niet onderschrijven. Juist die verenigingen leggen de nadruk op de eigen ploeg en blijken vaak navrant partijdig. Mooi woord hé, navrant. Ik, de schrijver, ga het liefst prat op mijn woordenschat, (dat rijmt overigens, vind ik ook leuk) en dus geef ik even de vertaling van navrant: 1) Allerdroevigst 2) Bedroevend 3) Droevig 4) Diep treurig 5) Godgeklaagd 6) Hartverscheurend 7) Intreurig 8) Pijnlijk 9) Smartelijk 10) Schrijnend. Dat bedoelde ik dus. En jammer genoeg zijn er nog steeds van dat soort voetbalclubs. Ik ga ze niet bij naam noemen. Dat hoeft ook niet, want mochten ze dit lezen, dan weten ze uiteraard van zichzelf dat ze zo te werk gaan. En dat is in 10 woorden: 1) Allerdroevigst 2) Bedroevend 3) Droevig 4) Diep treurig 5) Godgeklaagd 6) Hartverscheurend 7) Intreurig 8) Pijnlijk 9) Smartelijk 10) Schrijnend!!! Mocht iemand zich benadeeld of zich aangesproken voelen, prima! Neem vooral kontakt met mij op. Ik zit me al te verkneukelen. Zoals Dirty Harry vroeger al plachtte te zeggen: “Make my day…”.
Met deze goeie voorsprong kon EBOH F1 vooruit. Ze speelden alleraardigst en dat is opzettelijk zo opgeschreven. Ze waren gedreven en attent, maar niet zo scherp als we ze wilden hebben. Zoals in het begin van dit stukje al werd aangegeven, ze combineerden te weinig en daardoor strandden teveel aanvallen in schoonheid en had er veel meer in gezeten. En dat was jammer, want veel doelpunten maken levert over het algemeen een prima doelsaldo op en dat kan in de laatste fase van een competitie beslissend blijken te zijn. Er werd geknokt om elke bal en Wieldrecht werd daardoor niet in staat gesteld om hun bekende spelletje te spelen. Delano speelde op het middenveld opnieuw een puike wedstrijd en bij tijd en wijle liet hij weer zien dat ie over een uitstekende pass beschikt en zeker over een uitstekend afstandsschot. Enzo krabbelt weer stukje bij stukje weer op. Was de afgelopen weken niet in zijn beste doen, maar je ziet zijn snelheid weer opvallen en ook zijn acties hebben weer shwung. Gevaar komt niet in al zijn acties, want hij is af en toe te onrustig in de afwerking of hij schiet te snel, terwijl ie zo op de keeper had kunnen af lopen. Ach, komt wel goed. De komende weken gaan we flink oefenen en dan komt alles wel weer goed. Het zijn zware maanden voor EBOH F1.
De EBOH verdediging vandaag bij Wieldrecht stond weer als een huis, al is één van de pijlers toch nog niet helemaal hersteld. Ömer ondervind nog steeds veel hinder van zijn ziekteperiode en die heeft meer schade aangericht dan gehoopt. Je ziet aan hem dat ie ontzettend graag wil, maar zijn conditie heeft er heel erg onder geleden. Het kost hem zeker nog weken om weer helemaal terug te zijn op het niveau van vóór zijn ziekte. Het kost gewoon tijd. Niks aan te doen. Maar hij deed iets te veel in de eerste helft en op een gegeven moment kon hij het vooruit meelopen niet meer combineren met het teruglopen achter een aanvaller aan. Je zag hem regelmatig naar zijn zij grijpen. De andere twee, Marcel en Mitchell staan gelukkig als een huis en zij corrigeren de kleine foutjes die Ömer nog maakt. Opnieuw met een glansrol voor Marcel. Hij bleek vandaag onvermoeibaar. Greep elke keer in wanneer Wieldrecht aanzette om een doelpunt te maken. Samen met Mitchell wist hij de aanval van Wieldrecht met grote regelmaat lam te leggen en het gevaar te bezweren. Ach, Mitchell krijgt misschien een beetje te weinig complimentjes, maar we zien heus wel hoe belangrijk hij is voor het team, hoor. Hij is niet voor niets de laatste man. Hij is de grendel op de deur en neutraliseert zo vaak een gevaarlijk uitziende uitval, dat je dat als normaal gaat ervaren. Dus Mitchell? Je speelt het hele seizoen al uitstekend en ook zo constant. Dat is erg knap voor een mannetje van 9 jaar. Twee flinke duimen omhoog!
De eerste helft liep op zijn bij een 0-2 voorsprong, toen een scherpe voorzet/schot op doel van Enzo opnieuw verkeerd werd beoordeeld en in plaats van de bal weg te stompen, stompte de keeper de bal in eigen doel. Daarmee was Enzo niet bepaald ongelukkig. Een goeie kans missen, omdat de keeper van Wieldrecht erg goed komt uitglijden en een bijna zeker doelpunt tegenhoudt. EBOH F1 heeft wat met die keepers van Wieldrecht. Ook deze keeper keepte voorbeeldig in de rest van de wedstrijd en je kunt zeker stellen dat ie een paar doelpunten heeft voorkomen, zodat EBOH F1 wat rustiger de wedstrijd had kunnen uitspelen. Maar het doelpunt van Enzo was zeker meegenomen, want hij was vandaag niet erg gelukkig in de afwerking. Maar ook dat is groeiende. 0-3 dus.
De tweede helft was van een ander niveau. Wieldrecht tapte uit een ander vaatje en vast en zeker had hun coach hen op het hart gedrukt, dat EBOH moest worden opgejaagd, anders zou de wedstrijd als een kaars uitgaan. EBOH deed het iets te rustig aan en zo kom je vanzelf onder druk te staan. Niet dat de verdedigers van EBOH daarvan meteen schrikken, want ze hebben al een aardige ervaring opgedaan. Toch klopte Wieldrecht menigmaal aan de deur en moesten de verdedigers alle zeilen bijzetten om dit offensief te weerstaan. Juist op een moment dat de storm ging liggen, werd een zondagsschot op zaterdag door Kai verkeerd ingeschat en hij dook te ver, voor een bal die in het midden terechtkwam. Een beetje als Jeroen Zoet die een penalty van Atletico Madrid doorliet, omdat ie de bal een klein beetje voorbij was gedoken. Ach, die dingen gebeuren. Kai schopte de doelpaal bijna doormidden, want als Kai ergens niet tegen kan, dan is het wel een bal doorlaten. 1-3. Een andere stand dan die we voor ogen hadden, maar je moet het er mee doen op zo’n moment.
De rest van de tweede helft kabbelde voort zoals ie begon, een grotere druk van Wieldrecht, maar niet van dien aard, dat er gewanhoopt moest worden. De meest geblesseerde man Vince kreeg nog een hele grote kans toen hij bij een balaanname zijn mannetje links passeerde en de keeper in zijn rechterhoek probeerde te verschalken. Jammer dat dit mislukte, want hij had dat zeker verdiend. En gelukkig had ie niet veel last van die actie, vertelde hij me na de wedstrijd. Gelukkig maar.
Met wat kleine kansjes over en weer liep de wedstrijd op zijn einde. Niet een sterk gespeelde wedstrijd, maar wel efficiënt en je neemt gewoon de 3 punten mee naar de Schenkeldijk. Nu 9 uit 4 en we kunnen gewoon zonder vrees naar boven kijken op de ranglijst. As. woensdagavond om 18.45.uur wordt de inhaalwedstrijd gespeeld tegen Groot Ammers en dat is de eerste van de twee wedstrijden die we nog tegen deze koploper moeten spelen. Zij speelden er al 5 en De Alblas, die nu koploper zijn, al 6. We hebben dus nog heel wat in te halen en recht te zetten. En daar gaan we alles aan doen.
Dus kom vooral kijken naar EBOH F1. Zij gaan woensdag beginnen met het belangrijkste deel van deze competitie. Beide koplopers Groot Ammers en De Alblas moeten duielijk worden gemaakt dat er rekening gehouden moet worden met EBOH F1 en dat deze competitie nog bij lange na niet is gespeeld. Over 4 weken weten we meer. Wij kijken er al vast naar uit. En de jongens van EBOH F1 doen dat ook. U ook?
De coaches.
Zaterdag 12-3-2016
VVAC F1 – EBOH F1
Deze week stond in het herstel van het onverwachte verlies van vorige week en samen hebben we hard gewerkt om het gevoel weer terug te vinden van het begin van het jaar. De verschillende ziektegevallen van EBOH F1 hebben een flinke wissel getrokken op de gezondheid van de mannetjesputters en dat was vooral verleden week goed te merken. We hebben afgesproken er niet meer over te praten, want dat brengt alleen maar verdrietige en negatieve gevoelens met zich mee. Eigenlijk wordt hier bedoeld dat de coaches er blijkbaar meer mee rondliepen dan de EBOH F1 spelers zelf, want die lieten zich één voor één vanochtend zien bij het VVAC complex met een grote glimlach op hun mond.
Ok, de mannetjes hebben er klaarblijkelijk weer zin in en dat is een goed teken. Een prachtige en zonnige dag in Ottoland in het verschiet, maar toch wel behoorlijk fris en gelukkig lagen de velden er, ondanks de bevroren rijp, prima bij. De eerste 10 minuten was van beide kanten aftasten en beide ploegen moesten toch nog wel even wennen aan de gladheid van het veld. Het is helaas qua weer nog niet echt lente en vooral de voetjes van ondergetekende moeten daar nog behoorlijk onder lijden. Maar ja, niet zeuren. Als de mannetjes niet zeuren, dan kunnen de coaches moeilijk achterblijven.
Ondanks het glibberige begin, kon je vanaf minuut 1 zien dat EBOH F1 er zin in had. Zoals alleen later in de eerste helft ook bleek, stond het vizier van de aanvallers niet helemaal goed afgesteld en werden grote kansen om de score te openen ofwel geneutraliseerd door opnieuw een goede keeper bij de tegenstander, ofwel – ach, verprutst is een groot woord – jammerlijk gemist. Het was ook best lastig om onder deze omstandigheden het netje onberispelijk te vinden. In de zoveelste aanval van EBOH gaf Vince een scherpe bal vóór het doel tussen de keeper en de verdediger in. Enzo maakte gebruik van het misverstand tussen keeper en verdediger en glipte er tussendoor en pakte handig de bal over en tikte eenvoudig de bal langs de keeper. 0-1.
De 0-1 voelde een beetje aan als een opluchting. Gelukkig werden de gemiste kansen voor de voorste vier geen onoverkomelijk probleem, want daarna werd gewoon verder gegaan met het missen van kansen. We waren het er aan de kant wel over eens dat een beetje geluk ontbrak aan EBOH zijde, maar omdat de jongens zó graag een goed resultaat wilden neerzetten en zó graag de score wilden uitbouwen, werd weleens vergeten dat in de laatste fase van een aanval de rust bewaard moet blijven en je jezelf moet dwingen om niet té snel te schieten en wanneer er dan uiteindelijk geschoten wordt, dat je dan de bal buiten het bereik van de keeper moet plaatsen. Want ook deze keer beschikte de tegenstander over een vaardige keeper en het gros van de grote kansen werd door hem om zeep geholpen. ‘t zou verboden moeten worden…. Autodrop.
Een beetje een rommelige periode brak aan in de eerste helft. VVAC deed vooral flink zijn best om in de wedstrijd te komen en greep elke kans aan om het de verdediging van EBOH moeilijk te maken. Het moet gezegd, hun inspanning leidde er soms toe dat EBOH F1 moeilijk de bal kon uitverdedigen, maar om nu in één zucht in dezelfde zin te gaan zeggen dat VVAC gevaarlijk, maar dan ook écht gevaarlijk werd, is weer teveel van het goede. Maar de werklust was wel aanwezig en EBOH had al behoorlijk wat kruit verschoten qua kracht en inzet en helaas stonden daar (te) weinig doelpunten tegenover. De eerste helft had eigenlijk al een veel ruimere marge moeten laten zien in de krachtsverhoudingen, maar zolang de score op 0-1 staat, blijft het een wankele voorsprong.
De rust werd gebruikt om de jongens te vertellen dat ze prima aan het voetballen waren, maar dat ze gewoon nog niet scherp genoeg waren in de laatste fase van de aanval. Bewaar je rust wanneer je op de keeper afloopt. Niet te snel schieten, loop door op de keeper, maak gebruik van je snelheid en op het laatste moment concentreer je je op het schieten van de bal in de hoek! Hoeken, hoeken, en hoeken. Dat is een veelgehoorde aanwijzing op de training. Niet gewoon keihard schieten met je ogen dicht, maar zorgvuldig mikken op de hoek. Een keeper is dan doorgaans helemaal kansloos. En wanneer de keeper gaat liggen, dan moet de bal een meter hoger in het doel. Ga zo door. De mannetjes stonden al weer snel te trappelen om de wei in te kunnen in plaats van nog even te genieten van de warmte in de kleedkamer. Ze hadden er zin an…
De tweede helft werd begonnen zoals in de eerste helft werd begonnen. De passes kwamen nu beter aan en waarschijnlijk werd VVAC wat overmoedig vanwege het kleine verschil in score in de eerste helft. Er werd door de vandaag weer uitstekend verdedigende Marcel uitverdedigd op rechts met een strakke pass op Noah, die zijn tegenstander passeerde en de bal nét voor de volgende verdediger wist door te tikken op Vince. Vince nam de bal aan in vrije positie, liep door op de keeper en schoof de bal, zoals de coaches dat graag zien, buiten bereik van de keeper in de rechterhoek. Hoeken, hoeken en nog een keer hoeken! 0-2. Een prima start in de 3e minuut van de tweede helft. De ban van het niet scoren is gebroken en nu doordrukken. Opnieuw uitverdedigd door Marcel, geeft de bal mee met Vince die een paar meter los is van zijn verdediger. Die haalt Vince snel in, maar Vince had een bijbedoeling. Je ziet het aankomen. Verdediger komt langs, Vince houdt in, kapt met links achter de verdediger langs een geeft de inlopende Enzo de bal op een presenteerblaadje en Enzo kan ongehinderd op de keeper aflopen en nu bewaart Enzo zijn kalmte en schiet de bal onhoudbaar langs de keeper van VVAC. 0-3. Prachtige aanval.
Het verschil is gemaakt en nu kan EBOH rustig bouwen aan een grotere voorsprong. Jammer genoeg komt in een tegenaanval van VVAC de laatste man van VVAC vrij in balbezit op 20 meter van het doel van Kaiper en hij haalt uit. En hoewel wij, de coaches, dat niet goed konden waarnemen, werd de bal onderweg van richting veranderd en ging de bal onhoudbaar voor Kai in zijn rechterhoek.
Na de wedstrijd vroeg ik nog aan de spelers hoe dat doelpunt van VVAC nu precies tot stand was gekomen. En die schurk van een Mitchell wees met een stalen gezicht naar Ömer, alsof Ömer degene was die de bal van richting veranderde. Ömer stond daar verbluft met een ongelovig gezicht te kijken, terwijl Mitchell zijn lach niet kon inhouden. Nu wil Mitchell eigenlijk nooit graag mee naar voren om zelf ook een doelpunt te maken, dus nu weten we hoe hij dan wel aan zijn doelpuntjes komt. J
Een beetje ongelukkig, maar VVAC was er daarom niet minder blij mee. De eer gered en een beloning voor hun spelopvatting en niet aflatende inzet om een doelpunt te maken. Voor de wedstrijd maakte het achteraf weinig uit. Kort erna kwam EBOH F1 met regelmaat vlak voor de keeper uit, onder andere door splijtende passes van Delano, die zich weer helemaal als een vis in het water voelt op het middenveld. Ook Delano kreeg natuurlijk een knauw van verleden week. Telkens wordt hij er aan herinnerd dat de lat van een doel taboe voor hem is. Verleden week schoot hij zelf al drie of vier keer tegen de lat en dat gaat niet in je kouwe kleren zitten. Niemand vindt dat leuk. Delano komt op rechts opnieuw aan de bal en na het uitkappen van een verdediger geeft hij een leep balletje vóór het doel langs, waarnaar Enzo slim is ingelopen. Enzo schiet de bal met een boogballetje over de verbouwereerde keeper heen. 1-4.
5 minuten later wordt de bal opnieuw onderschept en komt Delano op het middenveld opnieuw aan de bal. Een harde pass op de vrijstaande Enzo op 15 meter van het doel volgt en Enzo wordt direct aangevallen door de uitlopende keeper. Enzo probeert de bal natuurlijk meteen te raken, maar mist. En daardoor schiet de bal door, waardoor de keeper eveneens de bal aan zich voorbij ziet schieten. Curieus genoeg, schiet de bal gewoon door in de linkerhoek van het doel en Enzo gooit zijn handen in de lucht om aan te geven dat hijzelf de bal niet had aangeraakt. 1-5. Een schotpass van Delano. Leuk voor Delano. Een verdiend ook. Hard gewerkt en dus ook loon naar werken.
De verdediging van VVAC werd met grotere regelmaat uitgespeeld en ze hielden onze spitsen Enzo, Vince en Noah niet zo goed meer in de gaten. De verdedigers Marcel, Mitchell en Ömer hielden de aanvallers van VVAC goed in bedwang en kwamen niet echt meer in de moeilijkheden. Met Ömer gaat het stapje voor stapje beter. Je merkt in de wedstrijd nog wel het conditietekort en daarmee de techniek, die je dan een beetje in de staak gaat laten. Niet erg, door weer elke week te gaan trainen en elke week te voetballen is dat tekort weer zo bij Ömer aangevuld. Het is een harde werker en tot voor zijn ziekte, speelde Ömer voorbeeldig en scoorde hij er zelf lustig op los. Hij was, om het populair te zeggen, in een bloedvorm en het is jammer voor hem dat alle onderbrekingen er voor hebben gezorgd dat ie zijn conditie en zijn vorm een beetje is kwijtgeraakt. Dat komt wel weer goed, Ömer. Daar hoef je niet bang voor te zijn. Geef het wat tijd.
Vlak voor tijd werd opnieuw door Marcel een splijtende diagonale pass gegeven op de wegsprintende Enzo en met een goede aanname liep Enzo opnieuw op de keeper af en opnieuw gaf Enzo de keeper geen enkele kans om de bal te keren. 1-6. Vandaag is ook voor Enzo het tij weer een beetje gekeerd. De afgelopen weken stak ook hij niet in een goede vorm en begon ie een beetje te twijfelen aan zijn eigen kunnen. En daar was eigenlijk helemaal geen reden voor. Dus? Niet meer doen, Enzo! Niet twijfelen aan je eigen kunnen. Doe vooral de dingen waar je goed in bent en ga geen dingen doen waar je niet goed in bent. Eigenlijk geldt hetzelfde voor Noah. Noah werkt altijd keihard, maar hij laat zich de laatste tijd iets te gemakkelijk opzij zetten. En natuurlijk is Noah geen Delano, die ruim een kop groter is en gewoon groter en zwaarder is. Dat geldt ook voor de tegenstanders van Noah. Die zijn groter en sterker en meestal sneller. Doe geen dingen waar je niet goed in bent, Noah! Ontwijk die mannen, ga geen duel aan, maar loop weg met de bal en gebruik je techniek. De komende weken gaan we daar eens lekker op oefenen. Ook Vince kan daar iets bij opsteken. Vince laat zich niet makkelijk opzij zetten, maar hij laat ook net als Noah de bal wel eens te makkelijk van hem afsnoepen. Beide mannetjes gaan we trainen in het afschermen van de bal. Dat hebben ze nodig, want van elke keer de bal verliezen krijg je geen zelfvertrouwen.
Onze Kaiper werd vandaag niet echt op de proef gesteld en dat is een groot compliment naar de verdedigers. Mitchell liep de gaatjes weer dicht op de momenten dat het moest en Ömer komt er weer helemaal aan. Het gaat verdedigend, maar ook aanvallend steeds beter. Maar het grootste compliment gaat vandaag opnieuw naar Marcel. Iedereen ziet in dat Marcel een mannetje is die je 5 keer moet passeren, want hij komt iedere keer weer terug. Die vervelende buikgriep heeft ie helemaal achter zich gelaten en hij lijkt weer helemaal terug. Natuurlijk was Marcel vandaag vrolijk en gemotiveerd. De Jaromski’s werden donderdagavond verblijd met een nieuwe gezinsuitbreiding.
Marcel werd uitvoerig gefeliciteerd met zijn nieuwe zusje Liliane of was het nou Liliana? Liliana dus. Wel even de feiten goed hebben natuurlijk.
Zo. EBOH F1 heeft keihard gewerkt en vooral keihard gewerkt om samen het varkentje te wassen, dat vandaag VVAC heette. Volgende week heet dat varkentje Wieldrecht en aangezien varkentjes graag gewassen worden, weten we wat ons volgende week te doen staat. We gaan er opnieuw lekker tegenaan en we schudden alle ziektekiemen van ons af en we gaan fris en fruitig de rest van de competitie aan met de 2 tabelleiders Groot Ammers en De Alblas. Het is nog een beetje vroeg voor elke ploeg om te gaan roepen dat ‘het’ er in zit dit voorjaarsseizoen. Een erg leuke competitie, dat wel! En we gaan er met zijn allen voor zorgen dat geen ploeg meer gratis punten krijgt van en tegen EBOH F1. Er zal voor gewerkt moeten worden. Zoals de gladiatoren vroeger in het Romeinse rijk werden gedood of bedolven werden onder de gladiolen bij winst. De gladiolen krijg je pas aan het eind. En er is nog een lange weg te gaan. Maar dat de gladiatoren van EBOH F1 een grote rol van betekenis zullen spelen, dat is een feit!!
Gefeliciteerd jongens! Op naar de volgende wedstrijd.
De coaches.
Zaterdag 5-3-2016
EBOH F1 – De Alblas F1
Met een paar mensen hebben we nog lopen zoeken naar die verdraaide punten, maar helaas niks gevonden. Een tijdje later bleek dat de tegenstander De Alblas F1 de punten in de tas hadden gestopt en er stiekem vandoor waren gegaan met een brede grijns op hun gezichten. En dat kon je hen ook niet echt kwalijk nemen. Aardig van de coach van De Alblas om te zeggen dat hij zich afvroeg of de punten door De Alblas waren gestolen, maar niets is minder waar. Natuurlijk is het zo dat De Alblas ná ca. 10/15 minuten al met 5-0 achter hadden kunnen staan en dan zou de wedstrijd al gespeeld zijn. Maar dat was niet zo. We schoten 4 of 5 keer op de lat en ik geloof zelfs 1 maal op de paal, maar het veldspel was verre van overtuigend. In de meeste duels moest EBOH F1 het onderspit delven. Op de een of andere manier leek het of de spelers van EBOH F1 onder de indruk waren van hun tegenstander of dat ze last hadden van een collectieve ‘slechte’ dag. Ik gok zo maar op het laatste, want EBOH F1 had nog niet eerder een wedstrijd gespeeld tegen De Alblas F1 dit seizoen en dus was er voor ontzag geen aanleiding.
Met Marcel, nét opgeknapt van een vervelende buikgriep en aan het eind van de wedstrijd uitvallend door aanhoudende buikpijn en Ömer, ook maar pas hersteld van zelfs een nare longontsteking, was de verdediging van EBOH F1 verzwakt. En dát merk je. De meeste mensen denken vaak dat de prestatie van een team afhangt van een goede aanval, maar ik heb al keer op keer aangegeven dat de ware kracht van dit team voornamelijk is gebaseerd op de verdediging. Dat we veel scoren betekent ook dat we een gevaarlijk stel aanvallers hebben, die er lustig op los kunnen scoren wanneer ze vrijuit kunnen voetballen en niet gehinderd zijn door vormverlies. Ook in de gevallen dat de verdedigers het moeilijk hebben, kunnen de aanvallers het verzet breken van de tegenstander. Wanneer beide kampen in harmonie zijn, dan is EBOH F1 voor elke tegenstander een nachtmerrie.
Maar vandaag waren ook de aanvallers niet in hun beste doen en dat had deels te maken met de agressieve stijl van De Alblas F1. Zij lieten zien wat EBOH F1 normaal gesproken doet bij hun tegenstanders. Er bovenop en de tegenstander geen tijd geven om iets met de bal te kunnen doen. Maar dat is iets waar we het hele seizoen al aan hebben gewerkt. Het ontwijken van die druk door eenvoudig combinatiespel en vooral door de juiste pass te geven. Het zat er vandaag niet in. Beide aanvallende sterkmakers Enzo en Delano waren vandaag niet in staat om hun spel te tonen waar ze nou juist om bekend staan. Zij zijn degenen die het verschil kunnen maken tussen een makkelijke wedstrijd en een moeilijk wedstrijd. Vanaf het begin van de wedstrijd was al zichtbaar dat zowel de verdediging als de aanval het moeilijk zouden krijgen. Desondanks deze vermoeiend negatieve analyse van mijn hand, tóch had vandaag het beeld er totaal anders uit kunnen zien. Het zijn allemaal als’en, maar als Delano vandaag niet zoveel pech gehad zou hebben met zijn fabelachtige schoten op doel, dan had De Alblas al vroeg in de wedstrijd op een onoverkomelijke achterstand gestaan.
Maar als telt niet in dit leven. Het gebeurde niet en dat is niet de schuld van Delano, want u rustig geloven dat hij dit niet expres doet, want wanneer er iemand wel zin heeft om een mooi doelpunt te maken, dan is het Delano wel. En hij heeft meermaals bewezen dat hij de mooiste doelpunten kan maken. Maar vandaag hing de lat van het doel van De Alblas écht iets te laag. Enzo had écht zijn dag niet vandaag. Bijna onherkenbaar. Raar, want verleden week scoorde hij er nog 6 en niets wees er op dat ie vandaag niet goed in zijn velletje zat. Maar het is typisch iets van jonge kinderen. De ene dag laten ze fantastische dingen zien en de andere dag lukt er helemaal niets. Wispelturig. Dat is het woord. Niks aan te doen. Enzo? Vergeet deze wedstrijd en richt je op de volgende wedstrijd. Het heeft geen zin om stil te blijven staan bij een slechte dag. Nutteloos.
De mannetjes Vince en Noah sneeuwden een beetje onder. Maar dat is niet zo gek. Wanneer zowel de verdediging als de oudere aanvallers niet in hun beste doen zijn, dan wordt het moeilijk voor deze prille F spelers. Maar werken als een paard deden ze zeker. Vince bracht het er vandaag nog het beste vanaf. Hij was als enige aanvaller in staat om de bal te behouden en zijn tegenstander te passeren. Hij bleek zelfs in staat om een afgeslagen bal onder controle te krijgen en de rust te bewaren om de 1-0 te scoren. Al speelde EBOH F1 niet al te best, toch kwamen zij op voorsprong, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook De Alblas een doelpuntje had kunnen meepikken in de beginfase, dus was het doelpunt van Vince niet onverdiend, maar wel heel erg meegenomen. Jammer genoeg kantelde daarna de wedstrijd in het voordeel van De Alblas. Ze werden sterker en bleken in staat om EBOH F1 aanvallend lam te leggen en zelf gevaarlijker te worden. En dat resulteerde in de gelijkmaker. De verdedigers grepen niet in en stonden elkaar aan te kijken van: “Pak jij ‘m of…”. Die twijfel zorgde er voor dat de spits van De Alblas de bal vrijwel ongehinderd boven Kai in het dak van het doel kon schieten. 1-1.
Natuurlijk gebruikten we de rust om de jongens te vertellen dat ze veel beter kunnen voetballen dan dat ze in de eerste helft hebben gedaan. Je herinnert ze nog aan de week er voor toen ze EBOH E2 nog overdonderden in de tweede helft. Hard werken, goede passes geven en combineren. Vooral dat, een goed combinatie, geef de bal en ga naar voren. Beweeg! Maar ook in de tweede helft liep het allesbehalve van een leien dakje. De échte combinaties bleven uit en meer duels werden verloren. Ömer liep op zijn laatste benen, nog veel last van ziek te zijn geweest en gewoon een behoorlijke conditieachterstand. Ook Marcel liep er niet vrolijk bij. En daardoor kreeg Mitchell het steeds moeilijker om de gaatjes dicht te lopen. Het is logisch. Zelfs zo logisch dat De Alblas uiteindelijk de betere kansen kreeg en verdiend tegen het eind van de wedstrijd de 1-2 op het scoreboard zette. Het zat er een beetje aan te komen. Naarmate je elke officiële wedstrijd wint en wint, neemt de kans dat je de volgende wedstrijd verliest, toe. Het is een wetmatigheid. Niet dat dit hoefde te gebeuren op zaterdag 5 maart 2016, maar het gebeurde wel. En de tranen kwamen dan ook onmiddellijk. Het is dan ook niet niks. Zomaar op een zaterdagochtend komt er een einde aan de zegereeks, dat duurde vanaf september 2015. In nog geen enkele officiële competitiewedstrijd en officiële bekerwedstrijd had EBOH F1 nog verloren.
Ook de coach en leider kregen in het afgelopen halfjaar het gevoel dat ‘we’ onverslaanbaar waren. Zij kregen zelfs het gevoel dat ze allebei geweldige trainers zijn. Hoe kon het ook anders? Alles dat ze aanraakten, werd goud. Een beetje te hoog in het bolletje dus!. Ik moet dan ook toegeven dat ik, ná al die 4 pagina’s tellende verslagen, me er dit weekend niet toe kon brengen om verslag uit te brengen van dit pijnlijke verlies. Ik had er gewoon geen zin in. En gelukkig hadden de opa’s langs de kant er ook geen zin in om mij fijntjes te vertellen dat het verslag wél zaterdagavond af moest zijn, zodat ze op hun vrije zondag een stukje konden lezen. Vrije zondag? En hoe zit het dan met hun vrije maandag? En dinsdag? Nee, gelukkig werd ik daarmee niet lastig gevallen. En dus moesten de opa’s ook behoorlijk teleurgesteld zijn, dat kan niet anders. En dat er dus een aantal voetballertjes bij zitten, die de tranen de vrije loop laten, dat is dan wel heel erg begrijpelijk.
Maar niet getreurd. Er is helemaal niets verloren. Van dit verlies komen we sterker terug. De Alblas moet het kunststukje nog maar wel weten te herhalen op eigen veld tegen een zeer gemotiveerd en tegen die tijd geheel herstelde EBOH F1 ploeg. En ook alle andere ploegen krijgen nog te maken met een sterk EBOH F1. Wanneer ik iets zeker weet, dan is dát het wel. Binnenkort zal EBOH F1 ook nog in de volgende ronde spelen van de beker, tegen Sliedrecht F1. Opnieuw een hoofdklasser. Maar ook weer thuis aan de Schenkeldijk. En dus gaat deze wedstrijd de boeken in als gewoon een verloren wedstrijd. Later denk je gelukkig nooit zo vaak terug aan de verloren wedstrijden in je leven. Verloren wedstrijden? Waar heb je het over? Welke verloren wedstrijden?
De trotse coaches!!!!
Zaterdag 27-2-2016
EBOH F1 – EBOH E2
Na een treurige maand van weinig voetbal en veel voetballers en coaches in de ziekenboeg, brak er eindelijk weer eens een dag aan dat EBOH F1 kon laten zien wat zij in huis hebben. Afgekeurde wedstrijden vanwege de weersomstandigheden, wedstrijden die verzet moesten worden vanwege griepaanvallen en verleden week nog besloot Groot Ammers de wedstrijd aan de Schenkeldijk niet door te laten gaan en deze via de KNVB te laten verzetten.
Dat zorgde er voor dat we ruim een maand later pas weer een wedstrijd konden organiseren en ditmaal zou de overwinning sowieso in handen zijn van een EBOH team. Vandaag speelde EBOH F1 een oefenwedstrijd tegen EBOH E2, een team met spelers die groter zijn, ouder zijn en dus eigenlijk een flink overwicht op ‘onze’ jongens zouden moeten hebben.
En hoewel ook EBOH E2 niet op volledige oorlogssterkte aan deze wedstrijd kon beginnen, hetzelfde gold ook zeker voor EBOH F1. Ömer, al langer dan een week in de ziekenboeg, heeft jammer genoeg een longontsteking ontwikkeld en dat is niet mis op zijn leeftijd. Hij wordt erg gemist op zowel de training als in de wedstrijd en dus hopen we dat Ömer weer snel opknapt. Eerst maar goed opknappen en dan pas weer aan voetballen denken, want zijn gezondheid is het allerbelangrijkste dat er is én uhh… voetballen is vergeleken daarbij maar bijzaak. Al denk ik dat Ömer, hem kennende, daar heel anders over denkt.
Na een maand niet voetballen en alleen maar trainen, was het voor EBOH F1 weer even wennen. En dát was te zien in de eerste openingsminuten van deze oefenwedstrijd. Maar dat was niet het enige. Er hing een sfeertje van angst, geïntimideerd zijn en overdreven respect voor de tegenstander. Niks mis met respect voor je tegenstander, maar het moet je natuurlijk niet gaan verlammen.
Direct schoot door mijn hoofd: “makke schaapjes en iets met een haas….”. Helemaal niet nodig, maar het gebeurde toch en zelfs de sterkmakers Mitchell en Marcel leken haast wel 2 Schattige Schoothondjes in plaats van 2 Bloeddorstige Bouviers, kuitenbijters, waarover wij normaal kunnen beschikken in het EBOH F1 team..
Ook Delano en Enzo lieten zich de kaas van het brood eten. Ze werden simpelweg opzij gedrukt en ze lieten het toe. Dat het Vince en Noah overkwam, dat was te verwachten. Bij hen vergeleken stonden er lantaarnpalen als verdedigers opgesteld en dat is iets waar deze 2 mannetjes even mee moesten leren omgaan.
Het tempo in de wedstrijd werd uiteraard bepaald door EBOH E2. Zij braken telkens uit met 3 of 4 man en zij overliepen met regelmaat de 2 vaste verdedigers van EBOH F1. De middenvelders Delano en Enzo werden met regelmaat vastgezet en afgetroefd op kracht en dan is het terugkomen in je verdediging een moeilijke zaak. Al snel werd EBOH F1 op achterstand gezet. Vrij eenvoudig speelde EBOH E2 het overtal uit en zorgde er voor dat onze ‘Kaiper’ telkens achter het net moest vissen.
Binnen 10 minuten stond de tussenstand op 0-2 en dat was geheel terecht. Ik zeg het niet graag en dus zeg ik het maar één keer. Na 10 minuten kreeg EBOH F1 een wig tussen de aanvallen van EBOH E2 en er werd iets beter samengespeeld en passes kwamen steeds beter aan. Op een strakke pass van Delano kon Noah eindelijk eens het avontuur opzoeken. Prima aanname van de bal, even corrigeren met links en uithalen met hetzelfde pootje. Een hard strak schot in de linkerbovenhoek en Noah bracht met dit mooie schot de achterstand terug tot 1-2.
In de daaropvolgende 5 minuten kreeg EBOH F1 de geest en wanneer de geest uit de fles is, dan zul je écht rekening moeten houden met dit team. Maar ja, insiders weten dat allang. De sporadische aanvallen in de eerste helft nam ineens toe met 100%, van 1 aanval naar 2. Maar wel een hele gevaarlijke. Delano komt op de juiste plek in balbezit en binnen schootsafstand van het doel van EBOH E2. Helaas. De lat. Die vervelende lat. Delano’s lat! In de terugspringende bal werd EBOH F1 opnieuw gevaarlijk en het scheelde maar een haartje of de 2-2 stond op het scoreboard. Maar zoals je wel vaker ziet, wordt in de tegenaanval door de tegenstander wel gescoord en dan is de 1-3 wel even een tegenslag. Begrijpelijk. De mannetjes van F1 laten dan even het koppie zakken, want ze hadden het gevoel dat ze eindelijk in de wedstrijd kwamen. En dan is zo’n doelpunt een echte tegenvaller. Vooral omdat EBOH E2 snel korte metten maakte met dat goede gevoel en de score optrok naar 1-4 en zelfs nog 1-5. Maar ik had gezegd dat ik ‘het’ maar één keer zou zeggen en dus blijft het daar wat mij betreft bij.
Hoewel een piepklein beetje geflatteerd, de achterstand in de rust van 1-5 drukt normaal gesproken het verschil uit tussen een E-team en een F-team, hoe goed ze ook kunnen voetballen.
Je ziet het leeftijdsverschil en het fysieke verschil gewoon normaal in een wedstrijd terug. Een prima test voor de jongens van F1, die zich vast en zeker iets anders van de eerste helft hadden voorgesteld. Wij niet, want opnieuw, dit is nou precies het verschil in teams van een andere leeftijdsklasse. Maar de coaches vonden wel iets anders van de eerste helft.
“Wat zijn we nou aan het doen, jongens?”. “De uitslag vind ik niet interessant, het is niet belangrijk met hoeveel je verliest, maar hoe je verliest!! En jullie lijken wel bang. Je laat jezelf gewoon wegduwen en bijna elke keer laat je de bal gewoon afpakken en ga je er niet achteraan. Tijdens een partijtje schop je mij gewoon op de training en maken jullie het mij lastig en ik ben écht twee koppen groter dan de jongens van E2!”.
“Dus heren! In de tweede helft gaan we voetballen en we gaan voor niemand opzij, al zijn ze 5 meter groot. We gaan de bal afschermen wanneer je wordt aangevallen, je past en je komt in beweging. We gaan hen nu eens laten lopen en niet andersom. Pass je medespeler in de voeten en niet 7 meter vóór hem, want zij lopen harder. Combineren en zie je medespeler vrij staan. Verliezen is geen schande, maar er niks aan doen, dát wel!”
Altijd leuk die psychoanalyses van de kouwe grond, maar het is altijd zo dat inspelen op hun eer en trots dan ook altijd weer helpt. Je hebt niks te verliezen, alleen je eer en je trots. Vooral wanneer je vertelt dat Messi, de grote Messi, maar 1 meter 67 centimeter groot is en dat bijna niemand hem van de bal houdt en hij sterker, sneller, slimmer en beter dan de allergrootste voetballers die er rondlopen. “Dus mannen! Slim zijn, slimmer zijn dan je tegenstander!”
En zo gingen de mannetjes weer naar het hoofdveld met een lading aan goede adviezen en de overtuiging dat ze er zelf ook wat van kunnen. Je hoeft het alleen maar te laten zien. Meer niet.
Vanaf de eerste minuut van de tweede helft zaten de mannetjes er bovenop. Natuurlijk speelden de spelers van E2 ons in de kaart. Een 5-1 voorsprong, ach, we rollen die kleine jongetjes wel even op en dan gaan we lekker een patatje eten. En die onderschatting en de bijkomende gemakzucht brak hen al snel op.
Enzo schoot ineens weer uit de startblokken en maakte zijn acties. Een bijna totale gedaantewisseling vond daar plaats. Delano verloor ineens geen duel meer en als ie de bal kwijtraakte, vocht ie zichzelf terug. De 2 bloedhonden Marcel en Mitchell zaten meteen bovenop de aanvallers van EBOH E2 en die schrokken zich een hoedje. Hee, ik krijg een schop tegen mijn pot…uh…benen. Scheids? De scheids draaide zich om en zei zelfs volgens mij: “Stel je niet zo aan, je bent 2 koppen groter!”.
Vince en Noah begonnen ineens de bal te veroveren op hun grotere verdedigers en schopten naar elke beweging, maar vooral op die van de bal. Ik wil ‘m hebben, IK wil ‘m hebben!
En die inzet bracht EBOH F1 het nodige zelfvertrouwen. En al zou de stand 1-5 blijven, EBOH E2 zou niet ongeschonden uit de tweede helft komen. Precies de instelling van elke EBOH’er aan de Schenkeldijk. Al is de tegenstander nóg zo goed, al doen ze nog zó hun best, al krijgen ze nog zo véél kansen, de punten blijven aan de Schenkeldijk. Punt.
Na 3 minuten maakte Enzo eindelijk zijn eerste actie. Schijnbeweging naar links, bal naar zijn favoriete rechterbeen en knallen maar. Zeker van 30 meter afstand schoot ie de bal naar de keeper van EBOH E2, die ik nog voor het begin van de tweede helft had gewaarschuwd. Let op de zon! Daar krijg je nog last van. En zo gebeurde. Even een schittering en zijn handen grijpen half de bal en de bal schiet er doorheen. 2-5.
EBOH E2 raakte vreemd genoeg in de stress en eigenlijk was daar op dat moment geen reden toe. Maar er was een grote verandering. EBOH F1 kreeg de geest en je weet, wanneer de geest uit de fles is… EBOH E2 werd afgejaagd en bijna elke keer werd de bal onderschept en afgepakt. Een uitbraak over links, een passje op Vince, die op links doorstoomt en een harde strakke voorzet geeft op de inlopende Enzo. En als Enzo al heeft gescoord, pas dan maar op, want dan staat ie er om bekend om de ene na de andere er in te schieten. En ook dat gebeurde. 3-5.
In de volgende aanval van E2 onderbrak Delano opnieuw hun aanval en hij bedacht zich geen moment, hij brengt Enzo in stelling en Enzo vindt cadeautjes erg leuk. 4-5.
Vanaf dat moment is EBOH E2 helemaal de kluts kwijt. Wat is dat nou? We stonden net nog met 1-5 vóór en nu, 7 minuten later staat het 4-5!! En de koek was nog niet op. Marcel en Mitchell speelden voorbeeldig in de tweede helft en lieten eindelijk, na een zwakke en bange eerste helft, zien dat elke spits, of ie nou snel is of groot of behendig, dat ie er wel 5 keer langs moet om succes te hebben tegen deze mannetjesputters. Zelfs bij een paar hoekschoppen van E2, laten ze zich niet van de wijs brengen, ze hangen tegen hun langere tegenstander aan en laten merken dat je uit het juiste hout gesneden moet zijn om EBOH F1 opzij te zetten. We zijn nou aan het voetballen E2, dit is niet de eerste helft!
Delano kreeg steeds meer greep op het middenveld en hij had de lastigste taak. Hij moest de rol van Ömer invullen. Keihard verdedigen en de bal afpakken en gelijk in de aanval gaan. En al kwamen zijn passes niet elke keer aan, hij veroverde gewoon de bal opnieuw en gaf een betere pass. Het blijft een genot om dit soort voetballertjes te bekijken. Je ziet ze groeien met de week en het zijn net sponsjes. Elke aanwijzing volgen ze op en ze zijn in staat om het dan bijna foutloos uit te voeren. Dat heet talent. Nou ben ik wel een hééél klein beetje bevooroordeeld. Klein beetje maar. Mag het, zeg? En als je wat anders vindt, schrijf dan lekker zelf een stuk tekst. De schrijver bepaalt wat de lezer leest. En zo hoort het. 🙂 Lekker puh!
Enzo had vandaag 2 gezichten. De eerste helft werd ie uitgefoeterd door zijn vader en ik zwakte dat wat af. Zo hoort dat ook, natuurlijk. Enzo zat helemaal in het verkeerde velletje, hij gaf zelfs ballen gewoon aan de tegenstander weg en kreeg zelfs last van vreemde blessures. Als ik het zou moeten zeggen, dan had Enzo vandaag het meeste last van intimidatie en faalangst. Allemaal spoken in je hoofd, zei mijn trainer vroeger. Je bent zo goed als in je dromen en in je hoofd. Alles valt en staat met geloof in eigen kunnen. In de rust liet ik met de hand zien hoe groot Messi eigenlijk is en hij stond als enige op om te zien hoeveel dat scheelt met zichzelf. Achteraf hielp hem dat om tegen zichzelf te zeggen, als Messi het kan, dan kan ik het ook.
Even later gebeurde het onverwachte, niet gedacht dat het mogelijk was in deze wedstrijd. Opnieuw speelde Vince zich vrij en gaf opnieuw een onberispelijke pass op Enzo en Messi ging met de bal aan de haal en zette de zwaar verdiende 5-5 op het bord. En het stadion veerde op en juichte Messi toe, terwijl hij zijn 4e doelpunt maakte van de wedstrijd.
Het moet gezegd worden. Vince mag dan wel eens de randen opzoeken van het toelaatbare en heeft op de training nog wel eens een extra waarschuwinkje nodig om hem bij de les te houden, maar vandaag, nee, vandaag liet ie zien wat ie in huis heeft. Knokken voor elke bal, maakt gebruik van zijn meesterlijke linkerbeen en passeert zo nu en dan een tegenstander met groot gemak.
En als ie dan los is, dan volgt vaak zo gemakkelijk een haarzuivere voorzet, daar kan menig linkerpootje een puntje aan zuigen. En ik kan het weten, want ik ben ook een linkspootje. Rode wangetjes, de hele wedstrijd door, dan weet je dat Vince niet op zijn lauweren rust en er voor moet werken. Tot de 5-5 al 2 killing assists gegeven.
Noah lijkt vandaag een beetje te zijn ondergesneeuwd in al dit geweld, maar het scherpe oog heeft door dat Noah precies weet wat ie moet doen. Natuurlijk heeft ie het moeilijk met mannetjes die letterlijk 2 koppen groter zijn, maar dat is alleen maar lengte. Hij is in staat om precies op het juiste moment in te grijpen en het kleinste tikje te geven om de bal bij zijn medespeler te krijgen. En ook deed ie meer dan wat van hem verwacht kon worden. Vanuit de spits terugsprinten om precies op tijd een E2 spits van scoren af te houden, dan zie je niet veel mannekes doen. Maar dat wordt wel genoteerd hoor Noah. Vergis je niet.
De laatste 10 minuten van de wedstrijd werd gedomineerd door EBOH F1. De spitsen van E2 kwamen gewoon niet meer langs Marcel en Mitchell. Allebei stonden ze als een huis en daar waar Mitchell een speler liet lopen, daar greep Marcel in. En andersom ook wanneer Marcel te laat was, dan greep Mitchell keihard in. Niet zoals in de eerste helft, toen de pootjes nog werden ingetrokken, nee nu werden de poortjes stevig in het kunstgras gezet en de bal kwam er gewoon NIET langs. Duwen, voetjes aantikken, slidings, het hele arsenaal aan truukjes werd opengerukt en niet zonder succes.
Op 25 á 30 meter van het doel kreeg Enzo een klein tikje en de coach mocht eindelijk weer eens met de waterzak het veld in rennen om de ijsblokjes over het gekwetste lichaamsdeel te kunnen gieten.
Neemt u maar van mijn aan, dat water was ijs- en ijskoud!
Enzo nam zelf de vrije trap, terwijl de coach terugjogde naar de zijlijn, met zijn rug naar de situatie.
Enzo nam zelf de vrije trap, maar vond het niet nodig om te wachten tot de coach bij de zijlijn was aangekomen. Hij nam de bal keihard op zijn voet (ja, waar anders mee?) en schoot de bal prachtig onder de lat in de kruising van het doel, de keeper verbluft en totaal kansloos achterlatend.
Dat werd mij allemaal achteraf verteld, want ik heb het niet gezien en dus kan ik er nu niet zo heel erg opgewonden over zitten doen. Beetje overdreven hoor, om dan maar gelijk te zeggen dat dit het mooiste doelpunt was van de wedstrijd. En dan kun je niet even op je coach wachten?
Krijg je ook nog een bijdehante opmerking van je leider (en dus vader van Enzo…ahum) dat ik ze leer om altijd de bal in het oog te houden en niet met je rug naar de situatie te gaan staan. Bijdehandje, pffff….kan ik zo slecht tegen hé, wanneer je woorden tégen je worden gebruikt. Bah.
Maar de cirkel is wel rond. Na een 1-5 achterstand weet EBOH F1 de wedstrijd om te draaien en een 6-5 op het scoreboard te zetten. En het lijkt alsof EBOH F1 het nog niet genoeg vind.
In de daaropvolgende minuut volgt volgens mij een uitstekende voorzet uit een hoekschop van Enzo en Delano krijgt loon naar werken. Hij komt vrij vóór het doel en kopt de bal keihard achter de rug van de keeper. 7-5. Vlak voor tijd wordt de laatste kaars op de taart geprikt, wanneer blijkt dat opnieuw Vince, met opnieuw een uitstekende scherpe voorzet Enzo in staat stelt om zijn zesde doelpunt te maken en de eindstand 8-5 te brengen.
Een mannetje hebben we nog niet besproken. Onze Kaiper. Kai had vandaag het slechtst mogelijke resultaat gemaakt. 5 maal kansloos tegen EBOH E2. Geen enkele keer een goede kans om er één van tegen te houden. Maar er was geen ongelukkige blik op zijn gezicht waar te nemen. En dat is bijzonder, want normaal gesproken is Kai niet aanspreekbaar na 5 tegendoelpunten. Maar ook hij was blij na de vervelende eerste helft dat EBOH F1 het bijna onmogelijke presteerde om het ingecalculeerde verlies om te draaien in een klinkende overwinning. Uitstekend gespeeld jongens!!
Morgen (zondag) krijgen jullie allemaal een vrije dag…. De (trotse) Coaches!!
Zaterdag 6-2-2016
EBOH F1 – ’s Gravendeel F1 (oefenwedstrijd)
Wat doe je als de trainer/verslaggever van je team door omstandigheden niet bij de wedstrijd kan zijn? Bij een team als F1 ga je je dan wel even achter je oren krabben. Het probleem is niet zozeer het verloop van de wedstrijd; de begeleiding hiervan is dan natuurlijk gewoon in goede handen bij Richard.
Nee, waar wij ons deze week zorgen over maakten bij F1 was… Het wedstrijdverslag!
Gaan we hier onze vingers aan branden?? Pfff..! Maar ja, al die trouwe fans op maandagochtend met hun koffie en telefoon of computer al in de buurt voor het hoogtepunt van de week….. Dus er moest een oplossing gevonden worden, waarbij het verslag ook op normaal “niveau” bleef. Na enig denkwerk bleek de oplossing eigenlijk voor de hand te liggen, want wie kan er nou beter over F1 schrijven, dan F1 zelf?! Onderstaand volgt dan ook het ongecensureerde verslag van onze mannen zelf…
Van Kai(per);
Hi Martin. de wed. teges sgravendeel ging erg goed. er werd veel gepassd. De aanvallers deden heel erg goed kwa: passen, krijg de bal terug, en scoor. Zelf vond ik, dat ik goed, gekaipt heb. maar hun enige goal was VEEL te hoog. maar eerst dachten we dat we zonder coach, niet konden winnen!
Van Mitchell;
ik vond de wedstrijd wel goed gaan. ik heb er 0 gescort. maar wel goed verdedigd zonder een banaan gegeten te hebben. ohja en de eindstand was 9-1 voor eboh.
Van Marcel;
ik had geen doelpunt gemaakt maar ik had hele mooie voorzet en we hadden 9.1 gewonen tegen s’gravendeel ze waren goed maar wij waren beter ik dekte vanaf het begin niet maar de tweede helft dekte ik mijn mannetje beterschap
Van Ömer;
hoi martin de wedstrijd tegen s’gravendeel was leuk en we hebben 9-1 gewonnen en ik heb er een gescoord bij een corner ik heb twee passen gegeven ze waren goed maar ook snel er waren een paar grote ook een goeie wedstrijd jammer dat je er niet bij was beterschap 🙂 groetjes van omer 🙂
Van Enzo;
We hebben vandaag tegen EBOH-’s graavendeel ik heb 3 doelpunten en de ijntstand is 9-1 geworden mijn irste doelpunt was een voorzet van marcel en de 2de doelpunt ben ik zelf naar het doel en de 3de was weer van marcel. voor martin
Van Noah;
de wedstrijd ging goed
we hebben zelfs 9-1 gewonen het was niet gemakelijk. ik heb 2 doelpunten geskoort
Van Vince;
het was een leuke wetstrijt ik heb 3 doelpunten gemaakt
1 iut voorset enso
2 lopje
3 Hak
Van Delano;
Ik vind het heel erg leuk om in F1 te spelen, maar ik kon er vandaag niet bij zijn, omdat ik pas ziek ben geweest. Ik speel het liefst in het midden of in de spits, omdat ik daar het beste ben en vaak scoor. Ik heb gehoord dat jij ook in het ziekenhuis leg. Ik hoop dat je snel weer beter ben, zodat we weer compleet zijn. Beterschap en hoop dat je er weer snel bij kan zijn. Groeten Delano.
U ziet het; bij EBOH F1 krijgen de spelers een complete opleiding… Nog even en de leerlingen overtreffen de meester!
Op zaterdag 23 januari 2015 stond er om 08:30 uur een thuiswedstrijd gepland van EBOH E1 tegen Papendrecht E1. Na het opbouwen van het 9×9 veld wat ook nog enige inspanning vereist werd het tijd om de boys van EBOH E1 toe te spreken en de opstelling door te nemen. Uiteraard waren alle 12 toppers in hun nieuwe Macron winterjas aanwezig. De zenuwen bij alle spelers waren goed merkbaar, want het was immers hun eerste competitiewedstrijd in de hoofdklasse. Veld stukken groter, meer plekken te bezetten op het veld, andere regels voor de keeper en nog veel meer zaken om zenuwachtig over te zijn.
Bij de start van de wedstrijd zagen de Papendrechters er ten opzichte van onze jongens toch best groot uit, maar ging de wedstrijd in het begin erg gelijk op. Na een aantal minuten viel de 0-1 voor Papendrecht, maar was de druk van EBOH E1 steeds meer aan toenemen. Door zeer goede constante backs en nieuw back talent Myron kregen de heren van Papendrecht naarmate de wedstrijd vorderde steeds minder te vertellen.
Ook het middenveld met in het bijzonder Cayden onderschepten bij iedere uittrap de bal om daarna keer op keer druk te zetten. Ook de buitenspelers waren zeer belangrijk en werden erg goed diep gestuurd door Yves die ook een erg goede wedstrijd neerzette. Na uit een vrije trap te scoren, voordat er was gefloten moest deze helaas worden overgenomen. Ook na het overnemen van de vrije trap belandde deze gewoon weer netjes in de kruising.
Eindstand 3-1, zeer zeker verdiend en zeer goed gespeeld door het gehele team. De eerste overwinning in de hoofdklasse van EBOH E1 is in dit geval een feit.
Uiteraard zijn wij als trainers trots dat EBOH E1 na de 2e klasse, 1e klasse en nu de hoofdklasse weer een super prestatie neerzetten.
