Voor EBOH 1 wel te verstaan, want VVOR nam dankbaar de 3 punten in ontvangst na een eclatante zege van 5-1. Zij wisten hoe er op een knollentuin gevoetbald moet worden. En daarmee blijven de Rotterdammers hoop houden op de titel met een achterstand van 6 punten op ZBC’97.
En voor EBOH wachten een aantal finales om weg te blijven van de onderste plaatsen. Een aantal supporters waren reuze benieuwd wat ik over deze wedstrijd zou schrijven, welnu laten we beginnen te vertellen wat er allemaal mis ging. Joop van Eck: “Dat lukt je niet, want je verslag mag toch niet meer zijn dan 100 woorden”. En analyticus Remco van Gool, die een analyse van deze wedstrijd moest schrijven voor zijn trainersdiploma: “Ik zou het kort houden” “Het was niet zo best vandaag en volgende week wacht GOZ”.
Welgemeende adviezen, maar Remco schreef wel een kladblok vol over deze wedstrijd. Dan maar aan de trainer vragen: “Ja, wat ging er niet mis vandaag.
Het rendement was in ieder geval veel te laag, terwijl we toch het meeste balbezit hebben gehad. Maar wat doe je er mee.
De 1ste helft speelden we beneden ons nivo, daarna ging het beter en waren we dicht bij de aansluiter en geloof op meer. Dan valt hij weer aan de andere kant en is het over. Hun omschakelmomenten waren dodelijk.
Een knal naar voren, de 2de bal veroveren en gevaarlijk zijn. Snel vergeten en op naar de finale volgende week tegen GOZ”
Of we deze wedstrijd snel kunnen vergeten, betwijfel ik. Het was ook de wedstrijd van de 2 gemiste strafschoppen van Leroy Verkerk. De net van vakantie teruggekeerde Leroy mocht in de slotfase bij een stand van 5-1 2x aanleggen vanaf de stip. De eerste werd gered door Stephan Smalheer en de 2de schoot hij over. Hij was er zelf duidelijk over: “Ik raak vandaag geen pepernoot” .
Dat deed wel John Goncalves. Hij zorgde in de 1ste helft voor een loepzuivere hattrick en profiteerde optimaal van de flipperkastdefensie van EBOH.
Nadat eerst Regga Regales een kans kreeg voor EBOH, maar stuitte op de goed uitkomende Stephan Smalheer, verdween een geblokt schot van John Goncalves in de bovenhoek. Even later negeerde de verder goed leidende scheidsrechter de Vos een vlagsignaal voor buitenspel en mocht John aanleggen voor de 2-0, die onder de armen van Joey Hughes in het net verdween.
EBOH kwam terug door een prachtige volley van Wesley Ebbers, maar John Goncalves mocht na een combinatie binnendoor de 3-1 in de verre hoek schieten. Het zag er allemaal heel knullig uit achterin bij EBOH, waar de vakantie vierende Jordi Fok node werd gemist. De gaatjesdichter en de man met de gouden pass is er volgende week gelukkig weer bij.
Na rust kende EBOH zijn beste fase en de 3-2 hing een tijdlang in de lucht. Het bleef bij hangen, want de knal van Ricardo van de Merwe eindigde onderkant lat en doelman Stephan Smalheer voorkwam ook een paar maal erger. Het was uiteindelijk de topscorer van VVOR (20 goals) Joey Kars, die de beslissende 4-1 op het bord zette. De hele wedstrijd was hij onzichtbaar en stond hij in de schaduw van John Goncalves, maar nu kon hij de bal op het gemak controleren en Joey Hughes van dichtbij passeren. Julian van der Geest maakte het nog erger voor EBOH door vrij vanaf rechts doeltreffend uit te halen. En daarna volgde de penaltysoap en een roemloos einde met de grootste nederlaag tot nu toe. “Time for a change ?” De middelen zijn beperkt voor trainer Houssin Jouhri. Tegen zijn principes in moet hij toch spelers opstellen die half geblesseerd zijn of niet hebben kunnen trainen.
“Als je niets anders hebt, moet je wel, zo konden we deze keer gelukkig ook een beroep doen op de lager spelende Marc Oldenburger, om wissel te staan en moest ik noodgedwongen Leroy Verkerk en Ricardo van de Merwe laten spelen. En Jeffrey Manzanares had last van zijn lies ”. Dan maar met dezelfde jongens en met Jordi Fok tegen GOZ. En dan nemen we de wedstrijd tegen SSS maar als voorbeeld.
VVOR – EBOH 5-1
’10 John Goncalves 1-0
’15 John Goncalves 2-0
’23 Wesley Ebbers 2-1
’34 John Goncalves 3-1
’72 Joey Kars 4-1
’78 Julian van der Geest 5-1
