SC Emma E1 – EBOH E1
27 september 2014

Het was een bewogen week voor de spelers van EBOH E1. Op de training raakte één van de verdedigers van E1, Daan van Herpen, zwaar geblesseerd als gevolg van een ogenschijnlijk simpele sleepbeweging, waarbij zijn rechterenkel in het gras bleef staan en hij met zijn volle gewicht doorklapte. Voor de ervaren voetballers onder ons, helaas een maar al te bekende blessure.

Iedereen die iets soortgelijks heeft meegemaakt, weet maar al te goed wat voor gevolgen zoiets kan hebben. Jammer genoeg bleef het voor Daan niet bij een ‘gewone’ enkelblessure, want achteraf bleek in het ziekenhuis dat hij zijn enkel heeft gebroken.

Verschrikkelijk voor Daan, want in het nieuwe seizoen met E1 had hij opnieuw zijn plek gevonden en behoorde (en behoort) hij bij de basisopstelling van EBOH E1, met name in de verdediging.

Wij van EBOH E1, spelers en coaches, wensen Daan dan ook een spoedig herstel toe en hopen dat zijn zware blessure zo goed als mogelijk en zonder complicaties genezen zal.  Sterkte Daan!!

Vandaar dat wij afgelopen zaterdag bij SC Emma met dubbele gevoelens aan de wedstrijd begonnen. Natuurlijk zal de plek van Daan door de groep moeten worden overgenomen. Geen simpele taak, want dat heb je, wanneer je de verdediging op orde hebt. Spelers zijn vertrouwd met elkaar en weten meestal prima op wie ze kunnen bouwen en dat zijn in de regel meestal de verdedigers.

De komende tijd zal er op een ieder een beroep worden gedaan om de plaats van Daan zo goed mogelijk in te vullen.

De 2^e competitiewedstrijd tegen SC Emma E1 begon dan ook wat stroef. Prachtige weer, het veld lag er prima bij en de belofte van de coach in de kleedkamer dat hij zoveel als mogelijk zijn mond zou houden en niet constant naar de spelers zou roepen. Alléén als het écht niet anders kon. Dát was wel iets wat de spelers beviel. Geen roepende coach, zou het echt kunnen? De leider Stephan Rovers echter maakte deze belofte niet en dus was de leiding van het team prima in staat om bepaalde dingen recht te zetten.  (-:

En zo geschiedde. En zoals gezegd, de wedstrijd begon een beetje stroef en de passes kwamen niet allemaal goed aan. Dan weer een beetje te kort, dan weer een beetje verkeerd geplaatst, alsof ze nog niet helemaal wakkeer waren. Een oorzaak van deze verkeerde passes zou ook kunnen liggen aan het feit dat de trainer op de fiets naar SC Emma was gereden en daarbij de trainingsballen was vergeten.

Niet echt slim natuurlijk en dat zou gemakkelijk hebben kunnen leiden tot het gebrek aan scherpte in de passing en afwerking.

Toch vuurde Tarik het eerste schot op doel na 2 minuten, die overigens prima werd gekeerd door de keeper. Na wat misverstanden op het middenveld bleek toch al snel dat de tegenstander SC Emma vandaag niet in staat zou zijn om het EBOH moeilijk te maken. De ballen werden weer snel veroverd en dat leidde bijvoorbeeld in de 6^e minuut tot een schot van Senn, die zich opnieuw na een fraaie schijnbeweging vrijspeelde en zijn schot op het doel naast zag gaan.

Daarna kwam de eerste sterke periode van EBOH E1. Na een aantal corners werd een afvallende bal opnieuw in het doelgebied gebracht, waar Jaymi de bal aannam en in zijn draai de bal in de hoek schoot en de keeper verbluft achterlatend. 0-1.

Dat was het sein voor een serie van kansen. Opnieuw werd SC Emma in de verdediging gedrukt en op een hard en geplaatst schot van Tarik reageerde de keeper van Emma uitstekend en hij werkte de bal van Tarik tegen de lat, Furkan ving die bal op en plaatste de bal opnieuw voor het doel waar Harun er heerlijk van profiteerde. 0-2.

Een minuut later werd Tarik prima aangespeeld door Furkan en Tarik werkte prima af. 0-3.

Weer een minuut later werd Mitchell op rechts aangespeeld door opnieuw Furkan en hij kon direct rechtdoor lopen op de keeper af. 0-4. 3 minuten laten opnieuw een onzelfzuchtige pass van Furkan en opnieuw Mitchell, maar nu met een mooi boogballetje…0-5.

4 minuten rust voor SC Emma en de 2^e sterke periode van EBOH E1 begon. Na een gemist schot van Furkan, werd hij opnieuw aangespeeld en met een raak afstandschot scoorde Furkan de 0-6.

In een volgende aanval werd door Senn een afvallende bal uit de verdediging goed beoordeeld, onder controle gebracht en de 0-7 stond op het bord. Nou ja, in mijn boekje dan.

2 minuten later, een combinatie tussen Furkan en Tarik, zoals dat heet een een-tweetje, en al snel stond de 0-8 genoteerd op naam van Tarik.

Vlak voor de rust nam Furkan een voorzet uit een corner op zijn ‘slof’ en de 0-9 lag in het netje.

In de laatste minuut kreeg Jaïr nog een prima kans, maar het schot werd door de overigens goede keeper van SC Emma gekeerd. Jaïr was vandaag niet echt gelukkig met zijn schoten, maar zijn harde werken en goede passing is écht niet onopgemerkt gebleven. De ene keer scoor je de belangrijke doelpunten en de andere keer heb je gewoon geen geluk.

De tweede helft liet een heel ander spelbeeld zien. De coaches Martin en Stephan wisten dit van tevoren. Je staat 0-9 voor in de eerste helft en je waakt voor het gemak wat dan automatisch gaat optreden in het spel. De tegenstander is te zwak, je staat ver voor en je denkt als voetballer dat je het wel een stukje rustiger kun aan doen. “Niet rustig aan doen in de tweede helft…” en “blijf voetballen zoals je daarnet bent gestopt vóór de rust…” en “meteen er bovenop en druk geven…”.

Het is eigenlijk aan dovemansoren gericht.  Het is bijna een voetbalwet. Het team neemt gas terug, kiest minder voor het samenspel en probeert individueel meer doelpunten te maken.

In de eerste minuut van de tweede helft werd dat meteen door SC Emma afgestraft. 1-9.

Totaal onnodig en Sil was ook niet écht blij met dit doelpunt. Hij staat daar maar te wachten en heeft in de eerste helft maar een paar balletjes gehad.  In de 4^e en 7^e minuut werd de score door Furkan en Harun opgetrokken naar 1-11, maar in de 10^e minuut scoorde SC Emma ongehinderd de 2-11.

Je zou denken, waar gaat dit over, maar EBOH E1 ging van een prima geölied combinatieteam naar een stel individuele voetballers in een leuk team. Die overgang was een beetje te groot, ondanks de grote voorsprong MOET je gewoon blijven voetballen en hetzelfde voetbalplezier uitstralen en niet elkaar boos aankijken omdat iemand zijn medespeler overslaat om zelf te kunnen scoren.

Na een kwartier werd dat even door beide coaches het veld in geroepen. Voetballen, niet pingelen. Samenspelen, niet pingelen.  Gelukkig werd dit aan het einde van de wedstrijd opgepikt en werd de stand in de tweede helft (2-2) omgedraaid in een 2-4 winst. Een mooie pass van Furkan zorgde ervoor dat Harun zijn 3^e doelpunt kon maken. Vlak voor tijd kwam Harun nogmaals in scoringspositie door een goede pass van Tarik.  Nummer 4 van Harun. Eindstand 2-13!

Jammer van de tweede helft dat deze zo rommelig verliep en je er eigenlijk een vervelend gevoel aan overhoudt. Je wint met grote cijfers en het gaat er niet om dat je met nog grotere cijfers wint, maar dat het plezier door het goede (samen)spel blijft hangen en dat je met een lekker gevoel het veld afstapt. Nu is bijna zo dat je boos bent op elkaar, terwijl je wedstrijd met grote cijfers wint.

Volgende keer beter. Dan maar minder doelpunten en meer onderling plezier. Desalniettemin, E1? Gefeliciteerd met jullie 2^e overwinning. Ga zo door!!  Furkan springt er vandaag wel uit met 6 assists op zijn medespelers. 6 doelpunten van de 13 aangegeven door Furkan!! En er zelf dan ook nog 3 maken.  Goed gedaan Furkan!

Harun 4, Furkan 3 (assists 6!), Mitchell 2, Tarik 2, Jaymi 1 en Senn 1.