Spoordonkse boys: altijd lastig. Op zaterdag 20 februari stond de thuiswedstrijd van EBOH JG1 tegen deze moeilijke tegenstander (de laatste paar confrontaties verloor EBOH) op het programma. Maar je weet het natuurlijk nooit. Vol goede moed, het thuisvoordeel, het feit dat de bal rond is en de wonderen de wereld nog niet uit, begon JG1 aan de wedstrijd.

EBOH startte met de volgende opstelling: Hugo op de goal, in de verdediging Duncan en Ruben, op het middenveld Tim, Sven en Ryan en in de spits Mitchell, Kjeld en Ali. Spoordonk begon voortvarend aan de wedstrijd. Zij lieten de bal het werk doen en deden wat de spelers van EBOH vergeten leken: overspelen. EBOH kreeg het ene na het andere doelpunt om de oren. Er vielen zo nu en dan wat gaten in de verdediging en Spoordonk wist daar handig van te profiteren. Met een ruststand van 0-6 (en het had nog erger kunnen zijn), gingen de mannen aan de limonade. Even tijd voor bezinning en een nieuwe strategie.

In de tweede helft stond Kjeld op doel en kwam Hugo in de verdediging. De nieuwe strategie werkte. Er leek plots een ander team te staan. Duncan, Tim en Hugo hadden een aantal zeer goede acties in de verdediging. En vlak na de 0-7 scoorde Ryan, na een uitstekende pass van Ruben. EBOH kwam vervolgens nog meer in de wedstrijd. Ali scoorde en vervolgens ook Ruben. Dit laatste doelpunt kwam uit een bijzondere klutssituatie waarbij ook Mitchell en Ali een belangrijke rol speelden. Niemand kon goed navertellen wat er precies gebeurde, maar het was wel een doelpunt. EBOH kreeg nadien nog veel kansen, maar de bal kwam of op de paal of op de lat of toch in de armen van de uitstekende keeper van Spoordonk.

Meer zat er niet in en de achterstand was te groot. Spoordonk won met 3-9. Niet onverdiend, het moet gezegd, maar de manier waarop onze jongens de tweede helft speelden geeft hoop voor de volgende wedstrijd. Die wordt gespeeld in en tegen Roosendaal. De hotelkamers worden alvast geboekt.