Zaterdag 21-5-2016
DIA Eurospantoernooi 2015 EBOH F1
De maand mei is weer aangebroken en dat is toch de maand van de beslissingen in elk seizoen, maar ook de maand van de toernooien. Eigenlijk zou vandaag de halve finale worden gespeeld van de bekercompetitie, waaraan EBOH F1 dit jaar succesvol deelneemt. Maar EBOH F1 had al een toernooi gepland staan, maar ook Alblasserdam F1 speelde vandaag haar eigen toernooi en dus werd de wedstrijd in gezamenlijk overleg naar as. woensdag 25-5 om 18.45 uur verplaatst. Tijdens het toernooi bleek dat de andere halve finale al wel werd gespeeld vandaag en die halve finale is gespeeld tussen Unitas F1 en Beesd F1. Onze geduchte tegenstander uit onze eigen competitie Unitas veegde de vloer aan met het F1 team uit Beesd. Maar liefst 8-0!
Beide ploegen, EBOH F1 en Alblasserdam F1, weten nu wie hun volgende tegenstander zal gaan worden, mochten zij zelf verder komen tot in de finale. En Unitas is geen poesje dat je zonder handschoentjes kunt aanpakken. Je zult er dan moeten staan en in vorm zijn en écht willen, anders krijg je het enorm moeilijk. De finale zal worden afgewikkeld op het terrein van Peursum. Wanneer? Dat komt allemaal nog. Want je moet je nu rijk gaan zitten rekenen, nietwaar? Leuk om deze feitjes even op te sommen, maar we hebben nog een hele moeilijke wedstrijd te spelen as. woensdag. We gaan de beer niet villen, vóór ie geschoten is.
Maar alle bespiegelingen vooraf mogen dan wel leuk zijn, eerst hebben we nog even een toernooi af te wikkelen en het zou mooi zijn wanneer we de vorm etaleren, die we het hele seizoen al laten zien. Gedrevenheid, wilskracht, teamspirit en met inzet. En vooral niet geblesseerd raken. Want ook wij zijn kwetsbaar in de aantallen. EBOH F1 heeft maar één wissel en die heb je meestal ook wel heel erg nodig. Vooral niet ineens anders gaan voetballen, want dan vallen er meestal juist wel slachtoffers. En dus reisden we af naar Teteringen, haard en huis van zowel de voetbalvereniging DIA als van onze gewaardeerde trainer/coach Jacobus Johannes Martinus Paulus van Gastel. Alias JP. Altijd leuk, voor een Feyenoordaanhanger althans, om een Mr. Feyenoord op een toernooi tegen te komen. Jammer voor hem speelde zijn zoon de eerste wedstrijd van het toernooi teen EBOH F1. Een openingskraker van jewelste, al hebben de meeste EBOH spelertjes van die leeftijd geen flauw benul van de voetballer JP van Gastel. Komisch, maar dan ook heel komisch was het moment van de reactie van Noah, toen hem werd gevraagd om op de foto te gaan met JP. Hij keek redelijk onverschillig en haalde zijn schouders op. Algehele hilariteit op het door EBOH volk geconfisqueerde terras en zeker niet minder door JP zelf, die daar toch heel hard om kon lachen. Noah gunde hem dan toch maar de foto, anders is die vreemde man weer teleurgesteld. Kunnen we niet hebben natuurlijk. 🙂
Ik werd er nog even fijntjes aan herinnerd dat DIA vorig jaar nog acte de présence gaf op ons eigen EBOH toernooi en dat in die wedstrijd vooral door Ömer werd gescoord. 7 x maar liefst. Maar Ömer was er vandaag niet bij en dus moest EBOH het zelf opknappen. In koud 5 minuten was het klusje geklaard en moest de keeper van Gastel (de zoon van JP) de bal al 2 maal uit het doel halen. Een rustige, maar regelmatige overwinning van 0-3 en de toon was gezet. Zoals zo vaak op een toernooi, is het wachten op de volgende wedstrijd, iets waar je een lange adem voor moet hebben. Wachten, wachten en wachten. Gelukkig hadden de weergoden het goed voor met alle toernooigasten. Vorig jaar nog viel het gehele toernooi nog letterlijk in het water. Dat gun je je grootste vijand niet eens, de hele dag regen hebben op een voetbaltoernooi voor kinderen.
Noah had het op zijn heupjes vandaag in Teteringen. Zoals ik altijd graag placht te zeggen, retescherp in de afwerking. In de eerste wedstrijd tegen DIA had Noah er al 2 inliggen. Lekker begin. Enzo maakte de derde. En Vince maakte er geen en hij kreeg een rij met kansjes en dat was verwonderlijk, want Vince zijn voeten zaten vandaag andersom. Hij kwam slecht uit de voeten op het kunstgras van DIA en dat viel ons ook al op. Er lagen zeker 4 miljard zwarte rubber balletjes tussen de kunstmatige nepsprieten. De bal rolde stroef over het veld en het leek alsof Vince daar de meeste moeite mee had. Hij raakte de ballen niet goed en het schieten met de keiharde bal beviel hem ook niet echt. Maar Enzo scoorde wel en daarmee is de eerste klap een daalder waard. Het grappige was dat nu een wedstrijd op het programma stond, die afgelopen donderdag in oefenvorm werd afgewikkeld. RCD F1. We wisten vooraf al dat RCD eerstejaars moest inzetten om de afwezigheid van een paar F1 spelers op te vangen. En die wedstrijd begon direct met een strijdvaardig RCD. De eerste kans in die wedstrijd kwam dan ook op hun naam. Kai dook de hoek in op een vervaarlijke uitval van RCD en die rolde maar nét naast.
EBOH F1 kwam er in het begin slecht uit, maar dat had meer te maken met de instelling. Je moet er niet te makkelijk over denken, want dan krijg je het gewoon moeilijk en dus waren de eerste 5 minuten dan ook voor RCD. Ze hadden eigenlijk een doelpunt moeten maken, maar dat voorkwamen de EBOH verdedigers dan gelukkig weer op tijd. De wedstrijd kantelde en het fysiek begon mee te spelen. Het uitverdedigen ging iets beter en het samenspel begon vorm te krijgen. Kansen aan de andere kant begonnen te ontstaan en na die lastige beginfase drukte EBOH F1 door en maakte via Noah de 1-0. Hé? Weer Noah? Een paar minuten later kreeg Enzo een afvallende bal in zijn voeten en hij keek naar het doel en haalde uit. De bal vloog tegen een verdediger aan en de bal werd van richting veranderd en schoot door in het doel. 2-0. Ietwat gelukkig, maar terecht merkte ik op dat hetzelfde afgelopen donderdag nog bij ons gebeurde. Vlak voor tijd werd een bal onderschept (voor de zoveelste keer) door Marcel en Marcel zag zijn kans schoon. Hij probeert in heel 2016 al een doelpunt te maken en zijn afstandsschot werd de keeper van RCD teveel. Keihard onder de lat en een juichende Marcel rende keihard terug naar Kai om het doelpunt te vieren. Marcel vergrootte het verschil met RCD en als einduitslag kwam dan opnieuw een 3-0 op het scoreboard te staan.
Met 2 uit 6 moest de derde wedstrijd om half één worden afgewikkeld tegen SV Terheijden F1. Een lokale ploeg waar we eigenlijk weinig van afwisten, behalve dan dat ze in dit toernooi niet veel hadden bereikt, alhoewel zij RCD wel op een 0-0 hielden en dat was best knap, want RCD ging helemaal los, maar wist niet te scoren. En ja, dat kost puntjes. En wat je kwijt bent, vind je meestal niet meer terug. EBOH F1 begon voortvarend en gemotiveerd aan de derde wedstrijd. En al liet de tegenstander regelmatig gaatjes vallen, er werd gewoon uitmuntend gecombineerd door EBOH F1. Driehoekjes en onzelfzuchtigheid voerde de boventoon. Vooral Enzo viel op door met zijn onbaatzuchtige passes op Noah en Vince om hen vrij te zetten vóór het doel. Daar werd driftig van geprofiteerd. Noah scoorde in deze wedstrijd er lustig op los. Hij scoorde maar liefst 3 x. Vince ook en hij had zijn doelpunt echt wel verdiend, want het zat hem niet echt mee vandaag. Gelukkig scoorde de prima spelende Delano ook een doelpunt en daarmee verscheen bij alle spitsen een lach op hun gezicht. Delano gaf heel wat prima passes op zijn medespelers, waardoor zij keer op keer gevaarlijk konden worden.
Met 3 uit 9 was het wachten op de uitslag van RCD tegen TSC. Vraag Dennis maar, daar moesten we ééééérgggg lang op wachten, maar uiteindelijk kwam het verlossende woord. 3-1 voor RCD. Zo. Toernooi binnen, niet meer in te halen. En dat wisten de guys waarschijnlijk ook, want de afsluitende wedstrijd werd met 0-1 verloren en je heel goed merken dat er sprake was van een collectief falen. Niet de coaches natuurlijk, want die willen altijd winnen wanneer ze het gras betreden. Ahum.
Tussen wedstrijd 2 en 3 schoven we even aan op het (EBOH) terras en zagen we ons fotomoment op het terras een pilsje drinken. Moet kunnen. Het is Braboland en een pilsje moet kunnen. Tenslotte woont JP samen met vrouw Yvette in Teteringen en met 3 keer vallen was ie thuis. Een gezellig Rotterdams onderonsje mondde bijna uit in een ongemakkelijk moment, toen JP’s vrouw Yvette bijna plaatsnam op de knie van Richard. Jawel mensen, de aantrekkingskracht van een kale man in sportkleding is tegenwoordig ongehoord groot bij de dames. Ik weet, het hoort niet thuis in een jeugdverslag, maar ik had gewoon niet gedacht dat ik dit nog zou meemaken op mijn oude dag. 🙂
Na de wedstrijden vond de prijsuitreiking plaats en jammer vond ik de aanpak ervan. Het beste F-team werd als laatste gehuldigd. U zou denken, dat is toch normaal? Maar 6 poules van ploegen kwamen voorbij, namen hun prijs in ontvangst in de daarvoor geprepareerde vrachtwagen en verlieten de locatie. Dat gebeurde zo’n 29 keer en alleen de aanhang van F1 bleef staan om hun team toe te juichen. Dat wij al 29 keer hadden geklapt voor andere ploegen maakte weinig uit. Misschien moeten we daaraan ook denken wanneer wijzelf een toernooi samenstellen. Het was een kleine anticlimax, waar de jongens van EBOH F1 overigens helemaal geen last van hadden. Die waren gewoon blij. De mooiste beker is van ons en eenieder kreeg nog een teamfoto uitgereikt door DIA, die diezelfde ochtend bij binnenkomst was gemaakt. Top!! Erg leuk gedaan.
Een uitstekend en prachtig toernooi en niet alleen omdat we ‘m hebben gewonnen. Prima georganiseerd, lekker weer en lekker druk. Vermoeiend, maar niet vervelend. DIA, wees trots op een goed en strak georganiseerd toernooi. We komen hier graag terug!!!
De coaches.
