EBOH F1 en het Mysterie van de Verloren Voetbalsok

Zaterdag 24 oktober 2015
EBOH F1 – Leerdam Sp. ’55 F1

Het is een succesverhaal. En omdat ik het beschrijf en er deel van uitmaak, mag ik dat zeggen. En als ik niet mocht zeggen, dat deed ik het toch. Want het is een succesverhaal. EBOH F1, een stel ervaren 2e jaars F-pupillen, aangevuld met 2 halve mini’s/1e jaars F, timmert flink aan de weg. Ze staan in hun najaarscompetitie aan de leiding en ik mag wel zeggen tot nu toe redelijk onbedreigd en in de bekercompetitie laten zij zich behoorlijk van zich spreken.

Begin dit seizoen werden zij ingedeeld bij maar liefst 3 hoofdklasseploegen, t.w. Oranje Wit F1, Tricht F1 en Leerdam SP. ’55 F1. De eerste wedstrijd van het seizoen werd afgewerkt tegen de eerstejaars F van Tricht. Deze wedstrijd werd uit heel makkelijk gewonnen met 2-10. De 2e wedstrijd werd afgewikkeld thuis tegen Oranje Wit F1 en deze wedstrijd werd met 2-2 gelijkgespeeld. Helaas kon ik daarbij zelf niet aanwezig zijn en naar mijn bescheiden mening had mijn groot tactisch vernuft wellicht van doorslaggevende betekenis kunnen zijn.

Maar ik moest zo nodig op vakantie en dus zadelde ik mijn leider Richard op met deze Dordtse clash tussen de grootste voetbalvereniging en bijna de kleinste voetbalvereniging in Dordrecht. Een bijna catastrofale vergissing. Niet dat ik Richard met een moeilijke wedstrijd opzadelde, maar het feit dat ik zo nodig aan het zwembad moest liggen in 38⁰ Celsius in zonovergoten Turkije.

Maar ja, ook toptrainers moeten hun accu opladen. Toch? Pfff, het blijft toch moeilijk hoor, om zo ontzettend bescheiden te blijven. Het is dan ook een zware opgave. Je staat in weer en wind, regen en hagel, 8 kleine mannekes les te geven hoe te voetballen en vooral hoe samen te spelen. Die KBVB onzin over jongetjes van acht á negen jaar in hun eigen waarde te laten en hen zelf vooral acties te laten maken, hun eigen fouten laten maken en gewoon ook egoïstisch te laten zijn. Dat zou dan goed voor hun ontwikkeling zijn. Bah, wat een onzin.

Nee, het is zwaar. Je hebt dan ook nog te maken met zogenaamde goedwillende ouders, die, hoe vervelend ook, tegen je opkijken en telkens een geweldige trainer in actie zien. Het is maar weinigen gegeven. Ze zouden eens moeten weten hoe irritant je het vindt dat ze hun kroost te laat naar bed laten gaan, nadat ze de hele avond naar dat waardeloze ‘De Stem van Holland’ hebben mogen (liggen) kijken. Terwijl ze eigenlijk om een of zeven naar de platte weg hadden gemoeten om de volgende dag bij het krieken van de dag weer fris en uitgerust op te staan.

Nee hoor, jij krijgt dan de volgende ochtend een stel onuitgeslapen, moeilijk in beweging te krijgen voetballertjes in je maag gesplitst. En dan staan ze je nog aan te kijken van: “Succes coach, hoeveel gaat het worden? 4-1 ofzo? Misschien 8-0? Nee, het leven van een topcoach is zwaar, laat je niet vertellen dat het niet zo is. En dan al die berichtjes via hun chatapp, waarin ze elkaar met grapjes overtuigen dat hun kind al vroeg naar bed is gegaan, maar om half 11 nog niet slapen. Het is hemeltergend en het is bijna teveel voor een succescoach als ik.

Nou, laat ik maar niet zoveel uitweiden over mezelf. Laten we de stier bij de horens pakken en een beschrijving geven over de wedstrijd. Nou, over de wedstrijd kan ik kort zijn. Deze was in één woord: bluhhhh. Alle instructies in de kleedkamer vooraf werden vanaf de eerste minuut in de wind geslagen. Ach, niet allemaal natuurlijk, maar de belangrijkste wel. In plaats van er bovenop vliegen, iets dat wij altijd doen, ging Leerdam meteen van leer. En gaf EBOH F1 meteen van katoen. Niet EBOH F1 gaf druk naar voren, maar Leerdam. Het was meteen duidelijk dat deze uitgeslapen

Leerdammertjes niet zo vroeg naar Dordrecht waren gekomen om zich even door EBOH opzij te laten zetten.

Ik moet zeggen dat ik meestal voldoende tijd heb om allerlei zaken op te schrijven om later een verslag over te schrijven. Daar kwam ik op zaterdagochtend vroeg weinig aan toe. Het was vanaf de eerste minuut coachen, coachen en coachen. Richard deed dat ook, dus was het 6 x coachen. En de indruk was dat het weinig hielp. Het gevaar zat ‘m gewoon in de spelopvatting. Te langzaam in de handeling en te weinig druk naar voren. En ja, dan help je de tegenstander gewoon in het zadel.

Leerdam kreeg zelfs gevaarlijke kansen en het is dat er vandaag één mannetje goed uitgeslapen was, anders hadden we al vroeg tegen een verdiende achterstand aan lopen hikken. Nee, EBOH F1 zat niet goed in de wedstrijd. En mijn fabelachtig wedstrijdinzicht en tactisch vernuft lieten me in de steek. Ook Richard gilde zijn keeltje schor, maar ook dat hielp weinig. Ze waren moeilijk vooruit te branden en stonden te vaak toe te kijken en grepen niet op tijd in. Dit gold voor het hele team, op 3 na. Kai speelde vandaag opnieuw een uitstekende wedstrijd.

Mitchell li ep alles dicht wat hij kon, maar op een gegeven moment stond Leerdam te vaak in overtal en dan wordt het pas echt moeilijk voor een centrale verdediger. De tweede man in de verdediging was Ömer. Ömer is al weken in goeden doen en speelt al zeker 3 wedstrijden voorbeeldig. Vliegt er op en in balbezit speelt hij vrij eenvoudig zijn tegenstander uit en geeft de juiste passes aan  zijn spitsen. Door deze 3 behield EBOH F1 de nul achterin.

Nee. Het was hard werken. De meesten waren er niet helemaal bij met hun hoofdje. Maar toch, het was echt niet allemaal slecht of te weinig. Je kon duidelijk zien dat ze er hard voor werkten en vandaag moesten ze er ook hard voor knokken. Na een aantal kleine uitvalletjes van beide kanten, kreeg Enzo een pass in de voeten en op hoge snelheid liep hij op de keeper af. De bal speelde hij iets te ver voor zich uit, maar kon net op tijd de uitgekomen keeper passeren met een half puntertje en de bal vloog in de rechterhoek. Ietwat geflatteerd, maar toch prijkte de 1-0 op het scorebord.

Helaas voor ons werd een tweetal minuten later de score gelijkgetrokken door Leerdam door een ongelukkige kluts tussen Kai en Ömer. Kai hield opnieuw een gevaarlijke uitval van Leerdam tegen, maar de kaats kwam tegen de benen van Ömer en die staan daar nou eenmaal. Hij kon ze moeilijk intrekken. Dus jammer genoeg gingen we de rust in met een 1-1 stand. Niet dat we daar ongelukkig mee waren, want het had heel anders kunnen aflopen. Maar ik ben natuurlijk veel te kritisch en dat hoort natuurlijk bij…nee, ik zeg het niet.

De rust werd gebruikt om de puntjes weer even op de i te zetten. Wat zijn we aan het doen jongens? We spelen thuis hoor. We vliegen er niet op en we laten ons elke keer de Leerdammertjes van het brood eten. We gaan er tegenaan, we gaan niet te egoïstisch spelen en gaan nu samenspelen. Want dat is écht de enige manier om deze tegenstander te verslaan. Kom op, er tegenaan!! De 3 punten blijven thuis en gaan niet mee naar Leerdam.

De tweede helft begonnen we een stuk beter.  Er werd vaker de combinatie gezocht en onze aanvallen werden talrijker. Er werd wat steviger gevoetbald en de 2 kleine mannetjes in ons team gooiden wat extra kolen op het vuur en er ontstond een boeiend gevecht. Kansen over en weer bepaalden de wedstrijd. Kai onderscheidde zich in de tweede helft. Maar ook de keeper van Leerdam liet er geen twijfel over bestaan dat je moeite moest doen om hem te passeren.

Halverwege de 2e helft kwam de bal in het bezit van Vince en hij bedacht zich geen moment. Eén kleine beweging naar links, de bal voor zijn favoriete pootje en met een prachtige boogbal verschalkte hij de best grote keeper van Leerdam en boog de bal in de linkerkruising van het doel. Enzo en Delano deden veel meer werk verzetten in aanval en verdediging, maar er was nog steeds veel coaching nodig om deze 2 pilaren van het team aan de praat te houden. Vince en Noah deden uiteraard hun allerbeste best, maar hadden grote moeite om het fysieke spel van Leerdam te weerstaan. Marcel had het vandaag niet zo. Hij stond vaak op de verkeerde plek, maar je kunt hem één ding niet kwalijk nemen. Hij werkte keihard. En eigenlijk gold dat voor het hele team. Ze maakten het zich vaak zelf zo moeilijk, terwijl voetbal zo’n simpel spelletje lijkt. Inderdaad, LIJKT.

Vlak voor tijd kreeg Leerdam nog een hoekschop en hun grote verdediger kwam mee naar voren. De bal landde precies op zijn hoofd en Kai redde de bal op de lijn en stelde daarmee de overwinning op deze moeilijke tegenstander veilig. Zou ik eerlijk zijn, dan verdiende Leerdam wel meer, maar zoals zo vaak in het voetbal, je krijgt vaak niet waar je recht op hebt. En bleef het bij 2-1.

En als je de mindere wedstrijden die je speelt ook wint, dan betekent dat vaak dat je heel erg ver kunt komen. Natuurlijk is het eerste deel van dit verslag ietwat overtrokken, met nadruk op ietwat natuurlijk, maar men moet hier niet vergeten dat de eersteklasser EBOH F1 tegen 3 hoofdklassers heeft gevoetbald in de eerste ronde van de bekercompetitie en geen van die wedstrijden heeft verloren. Sterker nog, gisteren moest Oranje Wit F1 met 9 doelpunten verschil winnen van Tricht F1 om bij winst van EBOH F1 nog te kunnen winnen in deze poule. Dat het verschil maar 3 doelpunten werd, zegt genoeg. De eersteklasser EBOH F1 zit in de volgende ronde van de nationale beker en dat is iets waar zij terecht trots op kunnen zijn en wij ook.

Oh ja, dan nog even de titel. Het Mysterie van de Verloren Voetbalsok. Het is raar. Sinds gisteren zie ik al berichten op de app binnenkomen over een gevonden voetbalsok in onze kleedkamer. Door niemand is deze sok nog opgeëist. Deze sok is nat en lag op de grond. Iemand heeft deze sok toch aangetrokken? Of niet? Er zat ook geen voet in, dus identificatie gaat moeilijk worden. Er aan ruiken is een slecht idee. Geen ander team heeft onze kleedkamer bewoond vóór ons en dus is het een echt mysterie. Wie o wie is de eigenaar van deze sok? Help ons, want anders moet deze sok wel een hele, hele grote invloed hebben gehad op onze wedstrijd en zal deze sok de status toebedeeld krijgen van teamsok. Een soort van teammascotte misschien? Een stinkende, vuile, natte sok ondergedompeld in de waterzak. Het helende water ervan doet wonderen in die wedstrijden waarin we het moeilijk hebben. En waar de vanzelfsprekend uitstekende coachkwaliteiten van Martin en Richard tekortschieten….(al kan ik mij zo’n situatie helemaal niet voorstellen…)

Mannekes van F1? Uitstekende prestatie om 3 hoofdklassers hoofdpijn te bezorgen en jezelf te plaatsen voor de volgende ronde in de Nationale Bekercompetitie. Nu nog even een goede loting en de bekerfinale komt in zicht….

Gefeliciteerd!!

De coaches!