EBOH F1 deelt tikje uit aan koploper Heerjansdam

Alle vier de coaches waren het er achteraf over eens. Dit was een leuke pot. Spannend en bij tijd en wijle oogstrelend voetbal op F-niveau. Dat zeg ik erbij, want mensen maken weleens de fout deze knaapjes, want meer zijn het nog niet, te vergelijken met het af en toe oogstrelende voetbal dat soms (let hier even op: Ik zei écht soms) op het rechthoekige kastje is te bewonderen.

En aangezien ik de schrijver ben en dus dan ook geneigd ben aan mijn eigen observaties meer gewicht toe te kennen, ben ik het deels eens met de overige coaches. Pfff, wat een zin. De eerste helft werd Heerjansdam overdonderd en overpowered. Niet meer en niet minder. De tweede helft werd alleen in de laatste 10 minuten, waarvan 3 á 4 in zgn. overtime spannend. Ook de anschlusstreffer vond plaats in ‘overtime’. (…den Anschlusstreffer im Fußball, womit die im Rückstand befindliche Mannschaft wieder Hoffnung schöpft…) Snapt u het nog?

Het zit zo, ik vind voetballen leuk, ik vind het trainen van kinderen leuk maar ook het schrijven van de stukjes achteraf leveren mij heel veel plezier op. Ik ben dan ook blij dat vooral de ouders dit eveneens leuk vinden en dat ook laten weten.

Vrij vertaald betekent die lastige Duitse zin: “De aansluitingstreffer, waarmee het op achterstand staande team opnieuw hoop krijgt…”. Hoop. Kernwoord. Wensende verwachting. Je kunt wel wensen op een doelpunt, misschien zelfs verwachten, maar krijgen doe je dit niet vaak. En daarmee heb je het wel zo’n beetje verklaard. Die late aanvalsgolf van Heerjansdam had hen een punt kunnen opleveren, maar dan was de hoop tegen de rechtvaardigheid in gegaan. En dat kan natuurlijk niet.

Want het was juist en rechtvaardig en eerlijk en verdiend dat EBOH F1 zijn 3 punten meenam naar huis en op voetbal.nl een uitslag werd vastgelegd, dat precies uitdrukte wat EBOH F1 op een vroege zaterdagochtend in Heerjansdam te zoeken had. Gewoon een wedstrijd winnen.

Het vroege tijdstip haalde de F1 binkjes uit hun schoonheidsslaap, al zijn er altijd mannetjes, pardon my French, die retevroeg uit zichzelf opstaan. Om 8 uur ’s ochtends al in een kleedkamer zitten is ook niet precies wat de coaches het liefste doen op een zaterdag. Toch moesten er bepaalde opdrachten aan de jongens worden meegegeven. En altijd vergeet je bepaalde dingen opnieuw te noemen, omdat herhalen, herhalen en herhalen nou eenmaal het beste werkt.

Heb plezier. Speel samen. Wees er meteen. Wrijf het zand uit je ogen en zorg dat je er staat. Goed warmlopen, goede warming-up draaien en peuzel die tegenstander op. Normaal gesproken ben ik wat langer van stof wanneer ik praat, maar daar kwam het zo’n beetje op neer.

Enzo posteerde ik dit keer op links en Vince op rechts, omdat ik ze wilde laten wennen aan het van buiten naar binnen komen en niet van binnen naar buiten. Ik merkte in de afgelopen wedstrijden op dat vooral Enzo vooral voor zijn eigen gevoel tekortschiet op rechts. Ik weet dat hij razendsnel is op rechts en dat hij daar makkelijk passeert, maar hij móet wennen aan het feit dat hij dat op elke positie kan. En Vince dan? Nou, gewoon. Vince is een linkspoot. Ben ik ook. En dus moet Vince daar weer aan wennen. Allebei kregen de opdracht om naar binnen te komen en om hun schot te gebruiken. Want die hebben ze allebei.

Delano staat vaak centraal bij EBOH F1. Aan hem de taak om de 1-2 met Vince of Enzo te maken en zelf, wanneer het kan, zijn actie te maken door het centrum, want ook Delano beschikt over een uitstekend schot en hij is in staat om elke verdediger te passeren met zijn techniek. Vandaag bleek Delano niet echt gelukkig in zijn eigen acties, maar hij werkte wel heel hard en verdedigde mee wanneer het moest. En dat is echt niet minder belangrijk hoor, want deze tegenstander is er één om rekening mee te houden en elke aanvaller moet nou eenmaal meehelpen.

Twee mannekes hadden het vandaag vrij moeilijk. Vince en Noah. Niet vreemd, wanneer je bedenkt dat juist zij een beetje ondersneeuwen tegen ploegen die meer fysiek spelen, zoals ook Heerjansdam, en dan speelt talent een mindere rol. Natuurlijk laten zij zich nog het kaas van het brood eten en laten zij zich opzij drukken. Daar gaan we aan werken. Want zij hebben waarschijnlijk allebei het gevoel dat ze niet zijn opgewassen tegen grotere jongens, die niet noodzakelijkerwijs beter zijn dan zij, maar gewoon meer gewicht in de strijd gooien.

We gaan die mannetjes wel even leren hoe je dat doet. Wie niet sterk is, moet slim zijn. We gaan ze gewoon slimmer maken. Hoe dan ook, deze talentjes in de dop krijgen van mij in ieder geval alle vrijheid om te voetballen en talentjes op de bank zijn nog nooit doorgebroken. Wanneer ze allebei goed in de gaten krijgen hoe ze gebruik kunnen maken van onhandige grotere jongens, berg je dan maar. En dat kun je wel aan een voormalig basketballer als ik overlaten. Ben niet de kleinste, maar wanneer ik het woord nam in een time-out, dan had ik voor de rest van het weekend behoorlijke nekklachten. Ach, wat is klein. ‘t Is allemaal zo betrekkelijk.

Vandaag was ik zeer te spreken over de verdediging. Dat was dan ook de reden dat ik ze niet heb gewisseld. Omwille van een goed resultaat (en eigenlijk is dat slecht wanneer het om F’jes gaat), heb ik de keihard werkende verdediging van EBOH F1 laten staan. Op sommige momenten in de wedstrijd hief hun opstelling het tekort aan kracht op van beide kleine beginnende F’jes. Aan het eind van de wedstrijd kreeg Delano zijn wissel en stonden Noah en Vince gelijktijdig in het veld. Al was de wissel terecht, je zou de wissel toch kunnen beschouwen als een tactische fout. Haha, een tactische fout bij de F’jes, maar het feit liegt er niet om, want Delano is natuurlijk sterk in de duels en hij zou het verschil hebben gemaakt tussen zelf gevaarlijk worden en als ploeg onder druk komen te staan. Achteraf ben ik blij dat Noah en Vince zijn blijven staan, want ook zij moeten leren om achter elke bal aan te gaan en het de tegenstander zo moeilijk mogelijk maken.

Wat gebeurde er nou in de wedstrijd? Nou erg simpel. Mijn mannekes hebben allemaal 2 oortjes en zij knoopten onze opmerkingen vóór de wedstrijd in hun oortjes en zetten vanaf seconde één druk op hun verdediging en lieten de keeper de moeilijke beslissing nemen waarnaartoe de bal geschoten moest worden. Al in de eerste minuut onderschepte Enzo de verkeerde gegeven bal van de keeper en komende vanaf links schoot hij de bal hard in de linkerhoek met zijn rechterbeen! Wat zei u? Jaja, met zijn rechterbeen vanaf links in de linkerhoek. 0-1.

Op mijn notitieblok heb ik opgeschreven dat vanaf de eerste minuut tot en met het tweede doelpunt een overwicht van EBOH F1 alles uitdrukte wat er gebeurde. Heerjansdam kwam niet van zijn eigen helft af en werd totaal overrompeld. In de 6e minuut onderschepte Marcel een dieper gegeven bal en hij stoomde in één ruk door naar het doel. Precies zoals we hadden afgesproken, druk geven naar voren en de kortste weg naar het doel nemen. Hij schoot de bal keihard en opnieuw in de linkerhoek. 0-2.  Dat is jouw tegenstander pijn doen in ultima forma. Alsof optima forma niet genoeg is. Er werden jammer ook kansen en gelegenheden gemist, want anders zou bij de rust de wedstrijd al zijn  gespeeld. Maar eigenlijk werd Heerjansdam niet voldoende afgestraft voor het matige spel dat zij op de mat legden en het zag er eerlijk gezegd naar uit dat EBOH F1 zou doordrukken en de score zou opdrijven.

In de 12e minuut kwam Heerjansdam één keer langs de uitstekend spelende verdediging van EBOH.  En dat was ook gelijk pas de eerste keer dat Kai in actie moest komen. Hij weerde het schot af en zorgde er daarmee voor dat EBOH F1 niet ongelukkig een doelpunt tegen zou krijgen. Want dat was zowat het enige slippertje van Mitchell, Ömer en Marcel. Deze 3 toppers sloopten elke aanval van Heerjansdam of poging daartoe. Het is goed om te zien dat we beschikken over 3 verdedigers die elk in staat zijn om een aanvaller uit te schakelen, en een goede keeper die de rest doet.

Na 20 minuten prima voetbal van F1 gingen we samen wat drinken en de eerste helft bespreken in de kleedkamer. En er viel weinig te bespreken, want de coaches waren uitermate tevreden over de inzet en het vertoonde spel. Dat kon natuurlijk alleen maar slechter en dus werd F1 op het hart gedrukt door te gaan zoals ze waren geëindigd bij de rust.

De tweede helft was van een geheel andere aard. Al kregen de spitsen Enzo en Delano nog behoorlijke kansen om de score uit te bouwen. Het kwam er niet van en dan breekt de altijd belangrijkste fase van een wedstrijd aan. Het slot. En het is een gegeven in de sport dat degene die achtervolgt zo graag wil scoren of gelijkmaken, dat ze meer energie leveren dan degene die voorstaat. Gemakzucht komt gauw om de hoek kijken.

In de tweede helft ging Heerjansdam meer aandringen en lieten daarbij hun verdediging onverzorgd achter. Diverse malen lag de weg open om de wedstrijd in het slot te gooien, maar jammer genoeg schoot Enzo de grootste kans vlak naast. Dat bezorgde hem na de wedstrijd een slecht gevoel, maar dat is helemaal niet nodig. Geen kansen krijgen is nog veel minder leuk. En ze kunnen nou eenmaal niet altijd allemaal raak zijn. Dus niet getreurd. Volgende week weer een nieuwe kans.

De laatste 5 minuten van de wedstrijd werden het EBOH F1 toch nog heet onder de voeten. Na een paar kleine kansen van Heerjansdam werd er door de verdediging van EBOH F1 niet goed uitverdedigd en dat bracht Heerjansdam in de laatste minuut in schotpositie. Na een paar reddingen van Kai, waarin hij zijn doel prachtig schoon hield, kon hij dit hoge schot niet keren en sommigen zullen zeggen dat dit doelpunt van Heerjansdam verdiend was. 1-2.

Daar kunnen we natuurlijk wel over redetwisten, maar ja, ik schrijf dit stukje en dus is er weinig kans op. Wel werd het nog wel hectisch voor het doel van Kai, maar het laatste Heerjansdamse schot werd prima door hem geneutraliseerd en het feit dat de scheidsrechter er nog eventjes 4 minuten bijtelde had erg weinig te maken met blessures of vertragingstactieken van EBOH.

Jammer om dit weer te moeten meemaken. Telkens wanneer je hoopt of denkt dat een wedstrijd redelijk eerlijk verloopt, gebeurt er dit weer. Waarom is mij een raadsel en het zou overigens compleet oneerlijk en onverdiend zijn geweest, wanneer dit nog een punt zou hebben opgeleverd voor Heerjansdam. Kai voorkwam dit en Heerjansdam kon niet anders dan genoegen nemen met een klein verlies, want de zaak had halverwege de tweede helft al helemaal geklaard kunnen zijn.

Een zeer terechte overwinning en al de derde winst op rij, al is het jammer dat de winst van verleden week geschrapt werd omdat Rijsoord in een andere poule werd geplaatst. Zo sta je nog volledig gelijk met Heerjansdam en nu is de stand 1. EBOH, 2. Wieldrecht en 3.

Heerjansdam, alle drie met 6 punten en Heerjansdam één wedstrijd meer gespeeld. Volgende week komt Wieldrecht de lange reis maken naar de Schenkeldijk en zullen wij voor een hartelijk welkom zorgen. Het Dordts onderonsje wordt hopelijk een Dordts genoegen voor EBOH F1 en wij zullen ons deze week goed gaan voorbereiden op de komende weken.

Om maar weer eens een pluim uit te delen, lijkt mij in deze wedstrijd Kai de grootste kandidaat. Maar de verdediging met Mitchell, Ömer en Marcel was vandaag prima opgewassen tegen een moeilijke tegenstander. Ömer deed meer schitteren dan de andere twee, maar het blijft appels met peren vergelijken, want Mitchell liep alle gaatjes dicht en Marcel verloor maar erg weinig duels.

Vince en Noah gaan we slimmer maken, en Enzo en Delano gaan de komende wedstrijden een grotere rol spelen dan vandaag. Daar ben ik van overtuigd.

Ik zeg het nogmaals, F1 is een hele leuke ploeg waar heel veel in zit. En nog niet alles is er uit. We gaan er een leuk seizoen van maken en het maakt niks uit of je meedoet om de prijzen, want het gaat om de lol en het plezier met elkaar. Gefeliciteerd, toppers!! Oh ja, Kai de Grote. Mooie titel.

De coaches.