Eindelijk is het dan zover. Vandaag kon EBOH F1 kampioen worden ten koste van de overgebleven concurrent Wieldrecht F1. Want het was namelijk wel zo dat er vooraf aan deze wedstrijd helemaal niets zeker was. We zouden zomaar kunnen verliezen en we zouden zelfs volgende week tegen de hekkensluiter Oranje Wit F2 punten kunnen laten liggen, waardoor Wieldrecht F1 theoretisch nog de kans zou hebben om kampioen te worden. Zouden, zou hebben, zou kunnen, theoretisch….het zal allemaal wel. Als de hemel naar beneden valt, hebben we allemaal hoofdpijn.
De afgelopen week hebben we de training rustig opgepakt; dinsdag een training met spelletjes en donderdag weer wat serieuzer. Na die uitstekende wedstrijd tegen Heerjansdam moest de druk een beetje van de ketel, maar niet te veel. Je maakt gauw de fout met dit soort van talentjes, dat je de druk van de training en de wedstrijd die daarbij hoort, onderschat. Je moet jezelf afremmen en ik ben eerlijk genoeg naar mezelf toe om toe te geven dat ik dat weleens vergeet. Ze zijn nog (te) jong, maar dat is ook gelijk een soort van excuus, ze zijn zelf ook heel gedreven. Ze willen winnen en ze willen zo goed mogelijk voetballen. Maar er moet ruimte zijn voor spel en lol. Dat was dan ook de bedoeling van de dinsdagtraining.
Donderdag lag het mes nog niet op tafel, maar lol is lol en serieus is serieus. En dat krijg je er nou van. Je laat de teugels vieren en op de training die volgt zijn ze niet helemaal bij de les. Sterker nog, je zou ze af en toe een briefje moeten meegeven naar huis. “Jantje heeft vandaag zijn oortjes vergeten, wilt u deze de volgende keer wél meegeven?” Een paar mannetjes moesten even flink gewaarschuwd worden, want je weet hoe het gaat, ze zijn pas 8 jaar en jij 55, maar ze lopen over je heen als een net gestreken vloerkleed, als je ze de kans geeft.
Van pure ellende hield ik dan maar een redevoering over dat vaatje dat ze thuis hadden achtergelaten, waar misschien nog wel wat inzat van de wedstrijd tegen Heerjansdam. Dát vaatje ja, dat vaatje moet je zaterdag meenemen. Dat vaatje van vandaag? Laat die maar thuis. Nou, da’s toch knap gevonden, nietwaar? 8 jarigen gaan vertellen dat ze harder moeten werken door gebruik te maken van een wellicht hen onbekend spreekwoord. Nee, coach, slimme zet.
Zaterdag 14 november. D-day voor de pupillen. Dé dag van de waarheid. Dé dag van de dood of de gladiolen. Wieldrecht uit, we hadden ze nog zó gewaarschuwd. Die knallen er bovenop. Wees daar zeker van. Je krijgt geen centimeter ruimte en je wordt over het hele veld overgejaagd. Pak je buideltje met toverdrank en drink ‘m helemaal leeg, want anders gaat Wieldrecht met de punten er vandoor en ze spelen thuis, dus hoeven ze niet ver te lopen met die punten. Ook de coach was vandaag vroeg wakker en hij stond al rond tienen bij Wieldrecht te wachten op wat komen ging. Vandaar al die gevatheid vandaag. In ieder geval toch een uitgeslapen coach.
Zenuwen? Welnee, joh…. Zo’n ervaren topcoach zenuwachtig? Nee hoor. Hooguit een beetje gespannen. Een beetje een knoop in de maag. Af en toe een nerveuze tic. Beetje transpiratie, een onrustig gevoel, een gevoel van ongemak, droge mond en een pijnlijk slikkend. Zenuwachtig? Nee, hoor….dat is veel erger.
Klokslag half 11 gingen we de kleedkamer in. Deze keer geen halve maatregelen. Op tijd het praatje houden, de knapen op tijd op het veld brengen en ze een goede warming-up laten uitvoeren. En die was nodig, want het was fris en behoorlijk winderig. Behoorlijk veel aandacht besteed aan het scherp krijgen van de jongens. Vlieg er bovenop, net zoals verleden week tegen Heerjansdam. Elke bal val je aan. Elke bal. En ga lekker voetballen. Geen zenuwen, want er staat niets op het spel. Laat je niet zomaar passeren. Bij balverlies gelijk terug en val die aanvallers lastig. Er staat veel wind, dus laat ze niet schieten van afstand. Kai wil vandaag geen doelpunten tegen krijgen, want daar wordt Kai niet gelukkiger van.
Vanaf de eerste minuut probeerde EBOH F1 de opdracht uit te voeren, maar al snel werd duidelijk dat Wieldrecht het uitstekend voor elkaar had om het spel van EBOH te ontregelen. In plaats van dat wij bovenop Wieldrecht vlogen, vloog Wieldrecht bovenop EBOH. En dat was te merken. Niet dat Wieldrecht dat kon omzetten in een groot overwicht, maar wat zij voor elkaar kregen was dat EBOH niet aan uitverdedigen toekwam en een normale aanval kon opzetten. Daarnaast had Wieldrecht het duidelijke voordeel van de wind in de rug. Want het waaide flink en uitverdedigen tegen de wind in is lastig en je moet dan beseffen dat je de bal laag moet houden en via een-tweetjes je tegenstander moet uitspelen. Dat ze daar onder druk niet aan denken, is begrijpelijk.
Nee, EBOH F1 had het moeilijk met de strijdwijze van Wieldrecht. De spaarzame uitvallen konden in potentie gevaarlijke kansen worden, maar het kwam er niet van. Ook Wieldrecht kreeg een gevaarlijke aanval moeilijk van de grond, want opnieuw stond de verdediging van EBOH als een huis. Je kunt wel stellen dat de drie verdedigers Marcel, Mitchell en Ömer opnieuw in staat waren om EBOH veilig te houden.
Er ontstond in de eerste helft een raar evenwicht tussen twee teams die elkaar geen centimeter ruimte wilden geven en dat maakte het schouwspel eigenlijk spannender dan wij eigenlijk wilden. Natuurlijk was het onze bedoeling dat ze met een scherpe uitval Wieldrecht op achterstand zouden zetten, maar in plaats van aan een aanval te denken, had EBOH F1 moeite met de druk van Wieldrecht, de wind en natuurlijk ook uiteindelijk de zenuwen. Bij tijd en wijle gaven de EBOH spelers te weinig druk naar voren, lieten ze zich te gemakkelijk opzij zetten en brachten ze zichzelf in de moeilijkheden.
Maar er werd hard gewerkt. En hard gelopen. Niet altijd even handig of slim en niet zoals we hadden afgesproken, maar ook EBOH F1 zorgde er voor dat Wieldrecht, ondanks hun overwicht, niet gevaarlijk kon worden. En coaches die niet gauw in verwarring raken en niet weten wat te doen, weten één ding wel zeker. Het tij gaat keren. Je kunt dan misschien niet goed in de wedstrijd zitten en onder druk staan, maar onder druk blijven, dat is dit seizoen voor EBOH F1 niet gauw het geval.
Laatst nog tegen de hoofdklasser RCD bleek EBOH F1 in staat om in de tweede helft veel en veel beter voor de dag te komen. Dus vertrouwen op je team, dát is wat je moet doen op zo’n moment. Hoe dan ook, er werd voor het rustsignaal gefloten en dat ging gelukkig zonder kleerscheuren. 0-0. We hadden als coaches wel zoiets van: “Wieldrecht heeft zijn kans gehad en geen gebruik gemaakt van de wind om het verschil te maken…” Ik weet haast zeker dat Wieldrecht, gezien de ligging van de velden, vaak beter dan de tegenstander weet om te gaan met het windvoordeel en daar vaker het verschil weet te maken. Nu zal ik niet zeggen dat de velden expres zo zijn gelegd, maar het komt mij zo voor dat dit voordeel vaak door Wieldrecht is uitgebuit. En om die reden alleen al had ik een goed gevoel over de tweede helft.
De rust werd door ons aangegrepen om de jongens te vertellen dat ze keihard hadden gewerkt en er gewoon niets aan de hand was. Vandaag verlies je geen kampioenschap, maar je kunt er één winnen. Je hoeft nergens zenuwachtig voor te zijn. Gewoon er voor gaan, druk op je tegenstander zetten en dan komt de rest vanzelf. Nu moeten jullie laten zien wat je precies vorige week tegen Heerjansdam hebben laten zien. “Een ander vaatje!” zegt Delano ineens en de coaches kijken elkaar lachend aan.
Hé, precies! Uit een ander vaatje tappen. Zo schrijf je op dat ze helemaal niet weten waar die warrige coach het over heeft en zo word je even als een klein kind door een achtjarige op je plek gezet. Hahahaha, wat nou coach? We zijn niet dom, we zijn alleen het vaatje vergeten! Meteen van de eerste minuut van het tweede bedrijf zag je een heel ander EBOH F1. Er werd steviger ingegrepen, er werd beter en meer druk geleverd op de Wieldrechtspelers en nu was het gewoon het wachten op het verschil dat gemaakt moest worden. Ook de wind speelde in ons voordeel. De aanvallers werden beter bereikt en het samenspel nam zienderogen toe. Het was nu Wieldrecht dat onder druk stond en hun wapens van de eerste helft werden nu tegen henzelf ingezet.
De keeper kreeg de bal niet meer van hun eigen helft af en elke speler werd afgedekt door een slim wachtend EBOH F1, dat als een roofdier op zijn prooi neerdaalde. Gewoon een kwestie van tijd voor het kwaliteitsverschil tussen beide ploegen in een doelpunt zou worden uitgedrukt. Maar het moet gezegd worden dat Wieldrecht, heel anders dan in onze thuiswedstrijd, niet van plan was op te geven. Er werd nog steeds voor elke meter gevochten, maar de balans was al doorgeslagen naar ons. Elke keer werd de bal veroverd door de verdedigers en de aanvallers Enzo en Vince, ondersteund door Delano, konden keer op keer naar hartenlust aanvallen.
In één van de aanvallen werd Vince voor de zoveelste keer op rechts aangespeeld. En we zetten niet voor niets een linkspootje aan de rechterkant. Telkens kapte hij zijn verdediger uit en passeerde hem natuurlijk aan de linkerkant. Tikkie naar links en vanaf de rechterpunt van de 16 meterbox schiet dat kleine mannetje de bal keihard, maar dan ook keihard in de linkerkruising van het doel van Wieldrecht! 0-1. En een groot gejuich klinkt van de tribunes. Het bevrijdende doelpunt gemaakt door één van de jongste F spelers.
Natuurlijk was dit schot een dreun voor Wieldrecht, die tot dan toe zeker niet de mindere was van EBOH F1. En vanaf dat moment was het voornamelijk EBOH dat de scepter zwaaide in het resterend deel van de tweede helft. Een drietal minuten later brak Enzo door aan de linkerkant en hij deed eindelijk zijn actie maken naar binnen. Eén gepasseerd en de bal komt goed voor zijn rechtervoet. Net op tijd weet de laatste man zijn schot te hinderen en met een uiterste inspanning speelt hij de bal door naar Vince, die opnieuw aan de rechterkant de bal krijgt aangespeeld.
Geen verdediger meer over en Vince bedenkt zich geen moment. Geen aanname, nee, meteen de bal op zijn linkerslof en hij schiet de bal in de korte hoek van de keeper van Wieldrecht, die tot dat moment een foutloze wedstrijd keepte, maar in een tijdsbestek van 4 minuten 2 onhoudbare ballen moest doorlaten. 0-2!!
Dat was de nekslag voor Wieldrecht. 2 doelpunten voor gaat EBOH F1 gewoon niet meer weggeven in een wedstrijd waarin ze overhand hebben gepakt. En ik zeg gepakt en niet gekregen, want ze hebben vandaag niets gekregen. Helemaal niets. Ze hebben het zelf gepakt en er knoeihard voor gewerkt, zoals ze al het hele seizoen de ene tegenstander na de andere oprollen, inpakken en er een strikje omheen leggen. Het moet gezegd, deze klus was een zware. Wieldrecht is in dat opzicht een goede tweede, een ploeg die zeer waarschijnlijk samen met EBOH F1 zullen gaan uitkomen in de voorjaarscompetitie van 2016.
Echter, de koek was nog niet op. Een serie van hoekschoppen resulteerde vlak voor tijd in een erg leuk moment. Het was de dag van de kleinste linksbenige pupillen die F1 rijk is. En aangezien de coach ook een vaardige linkspoot is (ahum), doet hem dat veel plezier. De voorzet van Enzo komt precies voor het doel terecht en één klein mannetje zet zijn linkerbeen fantastisch tegen de bal aan en laat de gehele Wieldrechtverdediging inclusief keeper verslagen achter. Noah maakte, ook als getalenteerde linkspoot, zijn goed gespeelde tweede helft helemaal af. 0-3. Einde verhaal, wedstrijd gespeeld, inpakken en wegwezen.
Kai mocht nog even schitteren na de wedstrijd, want hij had ook zijn doel bereikt. Nog even wat penalty’s stoppen en dan genieten van maar 3 doelpunten tegen tot nu toe. Sowieso laat het doelsaldo niet te wensen over, 37 voor en 3 tegen met nog één wedstrijd te voetballen, namelijk tegen Oranje Wit F2 op 21 november as. Na de wedstrijd gingen we ons weegs en reden we terug naar de club. Zelf stapte ik achter het stuur, even rustig bijkomend van de hectische ochtend. In dat privémomentje in mijn auto ging ik even tekeer. Yeehaa, yes yes yes…..We are the champions…..yeehaaaaaa…….
Enkele toevallige voorbijgangers op de parkeerplaats van Wieldrecht liepen vreemd opkijkend langs mijn auto (want dat doen voorbijgangers, die lopen voorbij) en hadden waarschijnlijk zoiets van, wat een rare vent zeg, die zit een beetje te gillen in zijn auto zonder radio aan…oh, hij is van EBOH, ach, die sporen allemaal niet….
Aangekomen bij de Schenkeldijk werden we bij het oplopen van het terrein ontvangen door een haag van A-spelers en luid applaudisserend werden de kampioenen van EBOH F1 prachtig ontvangen! Erg leuk, alleen een beetje jammer van die afgekeurde rookpot van Danny. Die stonk als de tegenhanger van de hemel en zelfs bij Dubbeldam ging het brandalarm af. Maar toch leuk bedacht en uitgevoerd. Namens EBOH F1 van harte bedankt!!
Na deze ontvangst gingen de jongens van EBOH F1 snel de kantine in om van de JC Evelien en moeder van Kai natuurlijk een prachtig bekertje te ontvangen en van FysioTheo een prachtig doek in ontvangst te mogen nemen waarop in grote letters staat vermeld: “F1 Najaarskampioen 2015-2016”.
En zo is het maar net. De terechte kampioen in de 1e klasse 1.5.
Van harte gefeliciteerd jongens!
De trotse coaches.
