Vrijdagavond laat dacht iedereen te weten dat het wel afgekeurd zou worden. Er werd druk gespeculeerd maar wat bleek? Rijsoord heeft al jaren een prima kunstgrasveld en er kon gewoon gevoetbald worden. EBOH begon sterk maar door wederom tegen zichzelf te voetballen kwam het niet verder dan 2-2.
De eerste 30 minuten van de wedstrijd waren voor EBOH. Al in de 5de minuut wist Randy Camfferman in een één tegen één situatie de bal fraai in het dak van het doel te jagen. EBOH kreeg kansen op meer. En hoe… Maar liefst vijf spelers wisten één op één met de boomlange doelman het net niet te vinden. En een ongeschreven voetbalwet is onverbiddelijk. Maak je zelf de kansen niet af dan krijg je hem zelf om je oren. En dat gebeurde dan ook. Een vrije trap werd vanaf de tweede paal teruggekopt en daar stond de middenvelder van Rijsoord helemaal vrij. De bal viel merkwaardig op zijn hak/kuit en rolde tergend langzaam de verre hoek in. EBOH ging vanaf dat moment tegen zichzelf voetballen. Zelfs de meest simpele inspeelballen kwamen verkeerd terecht.
In de tweede helft werd Bas van Oosterhout ingebracht voor de onfortuinlijk spelende Jordy van Dyck. EBOH ging vol op de aanval spelen en kwam dicht bij de 2-1 voorsprong. Tim Stok poeierde de bal zelfs van dichtbij nog op de lat. Tot overmaat van ramp scoorde Rijsoord vlak voor tijd de 2-1. Wederom werd er knullig een vrije trap weggegeven. De spits van Rijsoord kopt de bal door en de bal viel pardoes onder de uitkomende Joey Hughes door. Met maar liefst6 aanvallers en achterin maar 1 verdediger was het pompen of verzuipen. In de 90ste minuut was het Bas van Oosterhout die de bal prachtig in de korte bovenhoek poeierde. De verdiende 2-2 was daarmee een feit. EBOH wilde meer en het was Tim Stok die de 2-3 op zijn schoen had. Zijn schot zijlde echter millimeters langs de paal. Rijsoord speelde met hard en ziel en EBOH liet zich feitelijk de kaas van het brood eten.
Volgende week komt Bavel 2 op bezoek. Anders dan de ranglijst doet vermoeden zal dit wederom een zeer belangrijke wedstrijd zijn voor de mannen van Rachid el Mokhtari die op z’n zachtst gezegd furieus was.
” Alle credits gaan naar Rijsoord. Die hebben gestreden en gebruik gemaakt van hun ervaring. Mijn ploeg kan heel goed voetballen, dat hebben wij bewezen. Maar juist in dit soort wedstrijden moet je er staan. En als ik de voorbereiding van een aantal jongens hierop zie dan word ik boos ja. Dat sluipt toch zo een wedstrijd in. Dat we de kansen niet afmaken kan gebeuren. Het gaat mij op dit moment meer om de instelling van de gehele groep. Het besef is er nog niet dat we er voor elkaar altijd moeten staan. Werk aan de winkel dus.”
