Een nieuw seizoen breekt aan, en er is nogal wat veranderd in vergelijking met het afgelopen seizoen. Er zijn ruim 10 nieuwe spelers bij gekomen, die allemaal een plekje in de hoofdmacht willen hebben, ons keurkorps is volledig in het nieuw gestoken, tot aan de trainingskleding toe, en de vorige trainer is ingeruild voor maar liefst twee nieuwe exemplaren.

Dan doen we dus vanuit de jeugd vrolijk mee… Deze keer daarom niet één pupil van de week, maar gewoon twee. Eerlijk gezegd heeft dat vooral een beetje te maken met de enorme familiebanden die nu vanuit het eerste tot in de jeugd doorlopen… Hoofdtrainer Ries Fok heeft natuurlijk zijn zoon in zijn eigen selectie lopen, maar er loopt nóg een Fok in de jeugd rond; Gijs Fok!

Gijs speelt in JO9-1 (voor de ouderen onder ons; dat is F1) en wint al jaren wat er maar te winnen valt. Met zijn team verliest hij eigenlijk alleen van jongens die een stuk ouder en groter zijn dan zij. Gijs is een fanatieke linkspoot en heeft een zeer nauwe band met zijn trainer. Wie dat dan is? Precies! Dat is Gert Fok, broertje van de hoofdtrainer… Ziet u een beetje waar we naartoe willen met de titel van dit stuk?

Op naar Hoofdtrainer nummer twee… Ook René Ebbers heeft de bloedlijn doorgetrokken door de hele EBOH jeugdopleiding. Naast het feit dat ook hij zijn zoon in de selectie heeft rondlopen (het lijkt haast wel een vereiste om hoofdtrainer te kunnen worden bij onze rood-zwarten), heeft René in kleinzoon Delano van der Sluis zijn tweede connectie met de jonge jeugd van EBOH.

Delano is een zeer getalenteerde speler van het sterke JO11-1 team. Ook hij speelt in de regel gewonnen wedstrijden tegen teams waarvan de tegenstanders even oud zijn als zijn eigen team. Net als Gijs is ook Delano een bloedfanatieke linkspoot, waar hele hordes tegenstanders nachtmerries van krijgen.

We zijn dus voorlopig nog niet van de Fokkies en de Ebbersjes af! ‘T is maar dat u het weet! Beide talentjes hopen natuurlijk dat de grote aanwas van nieuwe en oude bekenden bij de selectie, oplevert dat we met zijn allen aan het eind van het seizoen weer eens een echt feest mogen vieren. Niet omdat we erin mogen blijven, maar omdat we eruit mogen… Omhoog!

…En EBOH is zo prachtig!…