Zaterdag 21-11-2015
Oranje Wit F2 – EBOH F1
Vandaag 21-11 moest EBOH F1 de laatste wedstrijd van deze najaarscompetitie afwerken bij de nieuwe hekkensluiter van deze poule, Oranje Wit F2. Met de herinnering van de vorige ontmoetingn nog in het hoofd gaven de coaches vandaag één opdracht mee. Ga voetballen, speel samen en maak er wat van, want de laatste ontmoeting, die in de thuiswedstrijd met 8-0 werd gewonnen, werd gekenmerkt door slecht spel van EBOH kant. Nu is een 8-0 winstpartij natuurlijk nooit slecht, maar hadden de jongens écht gevoetbald, zoals ze dit in deze competitie hebben laten zien, dan was de uitslag veel hoger uitgevallen.
Er rustte geen zegen op deze laatste wedstrijd. Het was al dagen aan het regenen en de temperatuur maakte deze week een behoorlijke duikeling. Diverse mannetjes lopen op hun laatste benen. Delano had de hele week al last van koorts en zijn beentjes voelden aan als pap. Hij kon gewoon niet meedoen en daar baalde hij van als een stekker. En wij vonden het allemaal jammer voor hem.
Vanochtend bij het opstaan werd het mij al duidelijk dat het vandaag geen pretje zou worden. Het regende gestaag en de kou was samen met Sint meegekomen. Het was guur en mijn hoop was dat het droog zou blijven, maar dat werd niemand gegund. Naarmate de wedstrijd naderde, ging het steeds harder regenen en dat gecombineerd met een koude lucht, zorgde er voor dat menig voetballertje, die vóór ons hun wedstrijd moesten afwikkelen bij Oranje Wit, doorweekt en verkleumd het veld kwamen aflopen. De regenbui hield echter niet op en zo moesten de EBOH F1 jongens in hevige regen naar het achterste veld lopen en een warming up draaien. De gehele eerste helft bleef het weer de jongens van zowel EBOH als van Oranje Wit teisteren. Ook de coaches en de (groot)ouders van de jongens stonden verkleumd langs de kant.
Tenen werden niet meer gevoeld en de handen voelden aan als ijsklompjes. Aangezien we zo laat als mogelijk naar het veld waren gelopen, begon de wedstrijd al snel. De opstelling was makkelijk, want Delano was niet in staat om te voetballen en dus hadden we 7 man beschikbaar. Vanzelfsprekend de grote 3, Marcel, Mitchell en Ömer, achterin en de kleine 3, Enzo, Noah en Vince, voorin. Vanaf de eerste minuut joegen we de jongens naar voren, want in de thuiswedstrijd stonden we vooral een beetje toe te kijken en waren we vaak te laat bij de bal.
Nu, ook omdat het koud was en we de jongens vooral in beweging wilden laten zijn, zetten we de tegenstander Oranje Wit meteen vast en vlogen we er bovenop. Het moet gezegd worden dat EBOH F1 de opdracht te gaan voetballen goed in hun oortjes hadden geknoopt. Er werd gejaagd, veroverd en de spitsen in stelling gebracht. Eén ding ging alleen niet echt goed. En dat was dat de spitsen in de laatste fase van de aanval te egoïstisch bleken. Het is natuurlijk de meest bekende eigenschap van een spits, maar toch was het in de meeste gevallen slimmer geweest om de medespeler in scoringspositie te brengen in plaats van het schieten op het doel uit onmogelijke posities. Maar ja, dat heb je er van, wanneer de tegenstander niet sterk genoeg is, dan wil elke aanvaller, wanneer ie zijn tegenstander makkelijk passeert, zelf het doelpunt maken.
In de 3e minuut was het gelijk raak. Enzo brak door en werkte de aanval prima af. 0-1. Zo, de ban is in ieder geval gebroken. Gelijk op 0-1, dan is er tenminste voldaan aan de wens om te winnen. Want vergis u niet, deze jongens van EBOH F1 wilden gewoon elke wedstrijd in deze competitie winnen. De voorsprong zorgde er in ieder geval voor dat we niet tegen een zeperd zouden oplopen, wanneer de aanvalsdrift zou haperen en er niet gescoord zou worden. Daar was gelukkig vandaag in ieder geval geen sprake van. Dat werd 2 minuten later nog eens bevestigd.
Vince kreeg voor de zoveelste keer de bal op rechts aangespeeld door Marcel en hij zetten Noah meteen voor de keeper en Noah zei: “Dankjewel!” en hij liep op de keeper af en drukte af. 0-2. Het aloude spreekwoord “inpakken en wegwezen” stond mij meteen voor ogen. De verdedigers stonden vandaag opnieuw als een huis. Mitchell, Ömer en Marcel waren vandaag weer en dat al voor de zoveelste keer, niet te passeren. Schoot een bal door dan kwamen vooral Ömer en Marcel goed voor de dag. Zij waren vandaag erg goed en Mitchell had het vandaag met 2 van dat soort backs erg makkelijk. Hij hoefde alleen maar in te grijpen als er een balletje doorschoot en dat is lekker voetballen, laten we eerlijk zijn. Oranje Wit kwam niet van zijn eigen helft af en telkens namen Ömer en Marcel de bal over en gaven de bal gelijk mee aan de spitsen.
Ook deden Marcel en Ömer lekker mee in de aanval. Vooral Ömer brak door de verdediging heen van Oranje Wit en stoomde mee op naar voren. In de 6e minuut nam hij de aanval van Oranje Wit over door de bal gedecideerd af te pakken, naar voren te bewegen, de eerste man te passeren die hij tegenkwam en de bal voor zijn sterke rechtervoet te leggen. Hij bedacht zich geen moment en haalde uit, de keeper verslagen achterlatend. 0-3. Marcel kreeg dan vandaag weinig mogelijkheden om te scoren, maar hij werkte vandaag als een paard en het leek alsof hij helemaal geen last had van het natte en koude weer. Zijn tegenstander gooide de bal langs hem heen en hoopte hem op snelheid te kunnen kloppen. Fout! Elke keer werd de bal afgepakt en hij bracht met goeie passes Vince telkens in stelling om op rechts door te breken.
Vince had vandaag niet zijn beste dag. Daar waar hij normaal met dat linkerpootje van hem met grote regelmaat goeie passes afleverde, zo ging hij vandaag teveel door met het schieten op het doel, terwijl menigeen beter stond opgesteld en hij alleen maar een slim passje hoefde te geven. Maar we hebben natuurlijk nog wel in ons achterhoofd hoe Vince normaal voetbalt. En hij zorgde verleden week nog, samen met Noah, voor de beslissende kampioenstreffers tegen Wieldrecht.
Maar hij zat vandaag niet echt lekker in de wedstrijd. Maar dat is verder geen probleem, dat heb je gewoon met jonge spelers. Soms zijn ze van een andere planeet en de volgende keer is het net of ze er geen zin in hebben. Maar werken deed hij zeker. Zijn rode wangetjes spraken boekdelen. Tot de 12e minuut aan toe en zelfs met een veilige voorsprong leek het alsof er teveel door de aanvallers voor eigen geluk werd gespeeld. Maar daar kwam in de 12e minuut verandering in.
Opnieuw Ömer onderbrak de aanval van Oranje Wit en gaf een scherpe crosspass naar Enzo op rechts, die de bal meenam in zijn sprint naar het doel en recht op de keeper afliep. Maar nu speelde Enzo, ons meest doelgerichte spelertje van het team, de bal voor het doel langs, precies in de voeten van Vince en Vince had geen moeite met het ogenschijnlijk simpele intikkertje.
0-4!! Een prachtige combinatie, eentje om in te lijsten. 2 duimen omhoog!! Prima aanval, jongens!! Enzo had vandaag een dubbelrol. Hij moest vandaag, als meest sterke aanvaller van de 3, ook de rol van Delano waarnemen. Delano, ondanks dat hij ziek is geweest, kwam vandaag toch even kijken bij zijn eigen team, want het was wel de laatste wedstrijd van dit najaar. Enzo speelde vandaag naar hartenlust. Door de uiterst sterke verdediging hoefde hij niet veel terug te verdedigen en kon hij lekker aanvallen. En met het openingsdoelpunt vandaag was zijn doel natuurlijk wel bereikt.
Noah liep vandaag van hot naar her. Hij kwam lekker veel in het spel voor en je ziet hem per week groeien en beter worden. Samen met Vince gaat hij het komende voorjaar nog hele leuke dingen laten zien. Let op mijn woorden. In een tijdsbestek van 3 minuten, van de 12e tot en met de 14e minuut werd OranjeWit afgedroogd. En dat was wel nodig, want het bleef regenen en de kou begon écht zijn tol te eisen. Onze keeper Kai had het vandaag slecht. Hij stond te blauwbekken in zijn doelgebied, want hij had helemaal niets te doen. En ga maar eens 20 minuten in een doel staan, terwijl je geen bal krijgt, maar dan ook geen enkele bal en dan tegen de ijzige wind in met slagregens in je gezicht. Eigenlijk hadden we hier al moeten ingrijpen.
We hadden hem een dikke jas moeten aantrekken, want daar waar de keeper van Oranje Wit het druk had en dus warm kon blijven, daar stond Kai helemaal verstijfd in zijn doel van de kou. In de 13e minuut brak Ömer opnieuw door en het moet gezegd worden, deze kei van een verdediger beschikt zeker over aanvallende kwaliteiten. Opnieuw schoot hij vanaf afstand en de bal vloog onhoudbaar voor de keeper van Oranje Wit in de linkerbovenhoek. 0-5. Een minuut later overkwam Marcel hetzelfde. Ook hij onderschepte de bal, maakte zijn passeerbeweging en schoot hard op doel.
De keeper van Oranje Wit had een slechte dag, want EBOH F1 maakte korte metten met de verdediging van Oranje Wit. Marcel. Boem. 0-6!! Mmmm, allemaal gescoord, behalve Mitchell. MITCHELL!!! Ga maar naar voren, jongen! Doe maar mee. Die andere twee verdedigers kunnen het wel alleen af. Je zag Mitchell wel mee naar voren gaan, maar hij keek steeds achterom. Haha, het blijft altijd een laatste man, hé. Hij wil wel naar voren mee en natuurlijk wil hij ook graag een doelpunt maken, maar het blijft een verdediger in hart en nieren. Jammer, het kwam er niet meer van. Spelbreker was het weer en daar had ook Mitchell flink last van.
Eén moment, vlak voor het eindsignaal van de eerste helft, kwam uit een sporadische aanval van Oranje Wit. Een misverstand in de verdediging van EBOH F1 en onverwacht kwam een speler van Oranje Wit in schotpositie. Kai, verkleumd als ie was, strekte zich helemaal uit naar de linkerhoek en de bal passeerde de paal. Was ie tussen de palen geschoten, dan weet ik haast zeker dat Kai deze bal uit zijn doel had geslagen. Vrijwel meteen klonk het fluitsignaal van de scheidsrechter. Onderweg naar de kleedkamers liepen al diverse spelers van zowel Oranje Wit als EBOH met de tranen biggelend over de koude wangetjes.
Helemaal zeiknat, verstijfd van de kou en zich, ondanks de grote voorsprong van 0-6, diep ongelukkig voelend, liepen de spelers van beide teams naar de kleedkamer. De coaches kwamen samen bij de kleedruimten en besloten in goed onderling overleg dat het wel welletjes was voor vandaag. Beide teams hadden hun best gedaan en dit was wel genoeg. Een voetbalwedstrijd hoeft voor jonge kinderen geen lijdensweg te zijn en dus werden de kleedkamers opgezocht en werden de knapen meteen onder een warme douche gezet.
Uitslag was duidelijk. 3 punten voor EBOH F1. 8 wedstrijden gevoetbald, 8 gewonnen, 24 punten, 43 doelpunten voor en 3 doelpunten tegen.
Een terechte kampioen. Dat zijn ze. We gaan de komende tijd lekker trainen en slijpen en boetseren aan een team dat in de voorjaarscompetitie opnieuw kan vlammen en goed voor de dag kan komen. In het nieuwe jaar starten we weer gewoon op 0 en zien we wel wat 2016 gaat brengen voor dit leuke team, een zekere aanwinst voor EBOH als geheel.
In december vindt er nog een toernooi plaats aan de Schenkeldijk. 13 december om precies te zijn. Laten we hopen dat de weergoden ons gunstig gezind zijn, want zo’n dag als afgelopen zaterdag op het terrein van Oranje Wit, dat is er één die we gauw willen vergeten. Tot in het nieuwe jaar! Namens EBOH F1 wensen wij alle geïnteresseerden, familieleden en vrienden van EBOH F1, evenals alle aanverwanten hele, hele fijne feestdagen toe en een gelukkig en gezond 2016!
De coaches.
