Op mijn vakantieadres in Turkije heb ik voor het eerst de rust en de gelegenheid om een verhaaltje te schrijven over ‘mijn’ nieuwe team, de F1. Ondertussen heeft de F1 al 2 bekerwedstrijden en 1 VTT toernooi gevoetbald, dus lijkt dit stukje een beetje mosterd na de maaltijd. Niet getreurd, we maken er iets leuks van.

Ergens 3e week augustus vond de eerste training plaats en keken een stel mannetjes wat onwennig rond en staarden de nieuwe trainer aan. Een prachtige zaterdagochtend en de nieuwe trainer was benieuwd, met in zijn achterhoofd nog naijlend de stemmen van verschillende trainers en bestuursleden: “Martin, jonguh, jij krijgt een heel leuk team volgend seizoen…”. Nou is dat allemaal wel leuk, maar ik wil dat natuurlijk wel eerst even zelf zien.

Het werd me al snel duidelijk. Potverdorie, krijg ik toch weer zo’n heerlijk team in mijn schoot geworpen. Ik zei het thuis al tegen moeder de vrouw: “Moeder de vrouw”, zei ik, “wat krijg ik toch weer een heerlijk team in mijn schoot geworpen..”. Maar even zonder dollen, een heel leuk team. Een van nature opgebouwd team van 4 verdedigers en 4 middenvelders/aanvallers. Van klein tot groot en van piepjong tot bijna te oud. En heel verschillend in hun kunnen.

Mitchell, Marcel en Omer achterin, alledrie met echte verdedigereigenschappen. Dat is gewoon lekker om achterin te hebben staan hoor. Mitchell, een geslepen verdediger, die je laat denken hem gepasseerd te hebben en toch ben je de bal kwijt. Omer, een verdediger die blijft gaan en je moet hem meer dan 1 keer voorbij. Nog te lief. Daar maken we wel een gemene lieve voetballer van. Marcel, een keiharde verdediger, die geen duel uit de weg gaat en soms vlijmscherpe slidings in huis heeft. Kai, een keeper die boos wordt wanneer ie gepasseerd wordt. Mooi zo, ik houd wel van keepers die het niet leuk vinden gepasseerd te worden.

Enzo en Delano, allebei met duidelijke aanvallerskwaliteiten. Delano, de technische voetballer van de twee, passeerbewegingen en pingelkwaliteiten en een schot in zijn benen en dan Enzo, de speler met de grootste drive naar voren, leunend op zijn snelheid en onvermoeibare loopvermogen. Allebei kanjers van spitsen, deze 2 gaan het merendeel van de doelpunten voor hun rekening nemen.

Tenslotte Noah en Vince. 2 droomtalentjes, waarvoor menig trainer jaloerse blikken mijn kant op zullen werpen. Noah, natuurlijk nog heel jong en wat fysiek te kort komend, maar let op mijn woorden, geef ‘m een halfjaar en je kent hem niet meer terug. Vince, eveneens klein van stuk, maar groot in zijn daden. Een mannetje om rekening mee te houden. Simpel effectief passeerbeweginkje en een schot dat je aan Koeman doet denken.

Nu denken jullie allemaal, heb je hem weer. Vorig jaar met zijn eetjes, kampioen zus en kampioen zo, maar ik kan het niet helpen. Net als bij de E’s, heb ik hoge verwachtingen van deze knaapjes en daar bedoel ik geen kampioensschap mee. Zoiets komt pas komt beeld aan het eind van het seizoen. Nee, het gaat er om een team te zien groeien en dat het uitstijgt boven zijn potentieel.

Zaterdag 29-8 jl. speelde F1 haar eerste wedstrijd van het seizoen. Een bekerwedstrijd in Tricht, gelukkig om half 11. Maar liefst tegen een hoofdklasser. Tricht F1. Met maar liefst 3 trainingen in de benen, waarvan 1 bijna geheel weggeregend, hielden we (Richard en ik) een kort praatje in de kleedkamer. Geen verwachtingen. Geen afspraken. Zoals ik altijd open, voetballen doe je voor je plezier, we gaan ons best doen, we helpen elkaar en we zijn niet helemaal alleen op de wereld. Maar vooral plezier hebben.

En vanaf de eerste minuut ontspint zich een hele leuke wedstrijd, waarbij opgetekend dat de Trichtse boys het heel moeilijk zullen gaan krijgen in hun hoofdklasse. Ik zeg leuke wedstrijd, maar dat was het vooral voor onze jongens. Ze joegen de Trichtenaren het hele veld over en de ene kans was nog niet voorbij of de volgende kwam er al weer aan. Na wat paal en latwerk volgde een voorzet van Noah op Delano en de score werd geopend. 0-1.

Mochten de jongens last hebben gehad van enige spanning, die spanning vloeide meteen weg. Delano kreeg de bal weer in zijn bezit en hij bedacht zich geen moment, een hard Schot volgde, maar deze werd goed gekeerd door de Trichtse doelman, maar de rebound werd vakkundig door Delano afgewerkt. 0-2. Even later weer een uitval van EBOH F1, opnieuw verstuurde Noah het pasje en Enzo liep er mee weg op de keeper af en scoorde de 0-3.

Geen vuiltje aan de lucht al was er zowat van af het middenveld een kanonskogel van een Trichtenaren die Kai verschalkte. 1-3. Nee Kai, niet waar, die bal was niet houdbaar. Nee, niet waar, het was niet jouw schuld. Het was ook vervelend voor Kai, hele eerste helft bijna niks te doen en dan zo’n verschrikkelijke knal. Om gek van te worden. Met die stand en met een heerlijk gevoel gingen we de kleedkamer in.

De tweede helft was maar een enkele minuut oud of Enzo passeert zijn man en schiet keihard op de lat en de terugspringen bal was een heerlijk kluif voor Vince, die hard was meegelopen. 1-4. Zo, dekseltje erop, einde verhaal Tricht F1. Even later een slim balletje van Vince, een bekeken lobje van Enzo en de 1-5 staat genoteerd. 2 minuten later, een corner van Enzo, slim naar binnen getikt naar de vrijstaande Omer, harde schuiver in de linkerhoek en 1-6. Je kon zien dat Omer niet vaak scoort, want hij rende van Tricht naar Geldermalsen en terug om dat te vieren.

Ik moest deze dag veel noteren, want in elke aanval schuilde gevaar. Even later krijgt Vince de bal op links in bezit en zijn linkerbeen haalde keihard uit. 1-7. Mooi droog schot, zoals ze dan zeggen. Weer even later, met al die evens lijken er pas anderhalve minuut voorbij, maar als je alles in je telefoon moet tikken zonder bril en met die vervelende woordcorrectie, dan zijn 20 minuutje zo voorbij.

De wedstrijd komt in de laatste fase. Een afvallende bal uit een aanval wordt door Delano opnieuw ingeschoten, maar weer door de keeper gepareerd en in de rebound scoort opnieuw Vince met een intikkertje. 1-8. In de volgende aanvalsplan vindt er een scrimmage voor het doel plaats en opnieuw Vincent schiet de bal in, keeper blokt, maar op de 2e inzet van Vince is ie kansloos, 1-9. Vlak voor tijd geeft Vince een strakke voorzet voor het doel en Delano is er als de kippen bij om de 1-10 te noteren.

Bijna in het eindsignaal komt een bal van Tricht tussen Mitchell en Kai terecht en die klutsbal verdwijnt in het doel, waardoor Tricht de eer redt in de tweede helft. 2-10. Een uitstekend resultaat tegen een redelijk zwakke hoofdklasser. Wel een goede voorbereiding op het VTT toernooi, dat een dag later thuis bij EBOH zal worden gehouden.

F1? Een uitstekende start van een hopelijk leuke najaarscompetitie. Geweldig gespeeld, hard gewerkt en heel leuk met elkaar samengespeeld.

De coaches.