EBOH JO11-2 speelt 15 minuten lang prima wedstrijd…

Op een druilerige zaterdagochtend reisden we af naar de Alblasserwaard om opnieuw een wedstrijd te voetballen tegen een zware tegenstander. Het is inmiddels duidelijk dat er 4 ploegen zijn in deze competitie, die behoorlijk tegen elkaar opgewassen zijn. De ploegen van Unitas, Alblasserdam, Groot Ammers en op het laatst toegevoegd de ploeg uit Zaltbommel, t.w. Nivo Sparta.

Nivo Sparta won afgelopen week bij Unitas thuis met 2-3 en Unitas was de laatste ploeg waartegen we nog met 11-1 werden afgedroogd. Dus ook Nivo Sparta zal een zware dobber zijn voor onze eerstejaars.

Vandaag stond Alblasserdam op het menu. Geen makkelijke tegenstander, want ook zij haalden flink uit tegen een inmiddels uit de competitie gehaalde eerstejaarsploeg Stedoco. Was dat geen 14-0? Ach, het maakt ook niks uit. Het gaat er ook om hoe je jezelf wapent tegen een sterkere tegenstander en hoe je daar mee omgaat. Het gaat om de instelling en het vermogen om het jouw tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken. En daar zagen we vandaag gelukkig iets van terug. Vandaag was EBOH JO11-2 niet van plan om meteen op de rug te gaan liggen en af te wachten wat er ging komen.

Vanaf de eerste minuut werd Alblasserdam aangepakt en werd behoorlijk goed uitgevoerd wat we in de kleedkamer hadden besproken. Balbezit. Geen paniek. Niet te ver naar voren lopen. Niet lopen op ballen die terug gaan naar een keeper en dan vervolgens blijven hangen. Denk terug aan de training. Houdt zowel de bal als je tegenstander in de gaten en laat hem niet zomaar uit je rug van je weglopen. Dát was één van de problemen tegen Unitas. Gek genoeg scoorde Alblasserdam al na een minuut ofzo en vanaf dat moment van de 1-0 kreeg EBOH vat op de goeie ploeg die Alblasserdam toch wel is. Een paar hele technisch vaardige voetballertjes, die makkelijk een verdediger passeren en snel gevaarlijk kunnen worden.

Met Maikey in de verdediging voor Ömer, die afgemeld was voor deze wedstrijd, Mitchell en Marcel, stonden de 3 M’s weer paraat in de verdediging. Delano, Enzo en Miguel startten deze wedstrijd op het middenveld. Luciano stond eerste wissel. Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg EBOH dus vat op Alblasserdam. Zelfs een paar grote kansen werden in de laatste fase van de aanval jammerlijk gemist, want Enzo en ook Luciano nadat hij was ingevallen kregen een behoorlijk grote kans om de score gelijk te trekken. Wel moet dan wel even worden vermeld dat Kai opnieuw een voorbeeldige wedstrijd stond te keepen. Want ook Alblasserdam kreeg natuurlijk grote kansen op de 2-0, maar deze kansen werden vakkundig door Kai om zeep geholpen.

Eigenlijk zaten we te wachten op een doelpunt, zeg maar hopen, want dat zou verdiend zijn geweest op dat moment. Maar ineens was het voorbij. Als team grepen we ineens niet meer in en de tegenstander werd vrij baan gegeven richting ons eigen doel. Kai stond te kijken van: “Wat gaan we nou krijgen?” en voor hij en wij het wisten stond het 3-0 en gingen de kopjes omlaag. Het is dat Kai nog een paar rake ballen tegenhield, want anders was de score ineens snel opgelopen. Onbegrijpelijk! Zo sta je uitstekend te voetballen tegen een hele sterke tegenstander en ineens in 60 seconden laat je jezelf voorbijlopen, sta je als team bijna stil en sta je toe dat Alblasserdam heel makkelijk aan een grotere voorsprong komt.

En de rust werd gebruikt om de jongens weer op scherp te zetten. Het staat maar 3-0 en tot de 2-0 stonden jullie prima te voetballen. Ook tegen Groot Ammers ging dat zo en kwamen we terug tot 2-3 en dat is wat we vandaag ook gaan doen. We vliegen er op en laten zien dat we niet zo vroeg naar Alblasserdam zijn gekomen om ons te laten afdrogen. De koek was op. De tweede helft werd vakkundig door Alblasserdam afgewikkeld en het ene doelpunt was nog makkelijker dan de vorige. Kai stond regelmatig tegenover vrijstaande aanvallers en EBOH liet zich veel te makkelijk aftroeven. De score liep op tot 8-0 en dat was eigenlijk onze eigen schuld. We lieten het lopen. Misschien dat we in kracht tekortschoten of ineens teveel ontzag kregen voor onze tegenstander. Heel vreemd. Maar misschien is dat precies wat we dit jaar moeten leren.

Natuurlijk zijn de spelers van Alblasserdam ook tweedejaars en dus hebben zij vaker met dit bijltje gehakt. Maar de tweede helft was niet goed. Helemaal niet goed. We hebben nog flink wat werk aan de winkel. Deze 8-0 was helemaal niet nodig. Er werd Alblasserdam in de tweede helft niets in de weg gelegd en dat is natuurlijk niet iets dat past bij deze ploeg. Werklust en fysiek geweld is een wapen waarmee elke tegenstander kan worden aangepakt, maar dat ontbrak er vandaag helemaal aan. Behalve bij Marcel, die in de laatste 10 minuten van de wedstrijd een opleving kreeg en zijn tegenstanders keihard aanpakte. En met succes. Maar daarin stond ie bijna helemaal alleen.

15 minuten prima spel, daar moeten we ons aan vasthouden en van die 15 minuten maken we 25 en dan 35, tot we in staat zijn om dit de hele wedstrijd vol te houden. Pas dan maken we tegen deze tegenstanders een kans. Eerder niet. Dinsdag weer trainen, jongens. Dan maar de volgende wedstrijd. We blijven volhouden.

De coaches.