Woensdag 23-3-2016
EBOH F1 – Groot Ammers F1
Op een doordeweekse woensdagavond moest EBOH F1 de inhaalwedstrijd spelen tegen de medekoploper Groot Ammers. Tegen deze tegenstander had EBOH F1 nog niet eerder gespeeld en de reputatie van Groot Ammers snelde hen vooruit. Tenslotte hadden zij na 5 wedstrijden pas één punt verspeeld en 4 wedstrijden gewonnen en dus moest er rekening gehouden worden met een gemotiveerde ploeg. Ideaal is zo’n avondwedstrijd nooit. Ook wij hadden onze wedstrijd, zeker ’s avonds, liever afgewerkt op het vlakke kunstgras aan de Schenkeldijk. Maar je moet niet wensen om iets dat onbereikbaar is. Zo wenste ik vroeger altijd dat ik de beste voetballer van de wereld zou worden, maar daar kwam weinig van terecht. In plaats daarvan werd ik de beste coach van Nederland, al moet ik eerlijk gezegd nog wel ontdekt worden. Ach, een kniesoor die daarop let.
Niets werd vóór de wedstrijd aan het toeval overgelaten. Zo nam de coach ’s middags, 5 uur vóór de wedstrijd, contact op met het thuisfront. De woensdagmiddag, wanneer ze allemaal vrij zijn, is een grote zorg voor de coach. Allerlei ongelukjes kunnen gebeuren in de uren voor de confrontatie met Groot Ammers en de F1 zit qua spelers toch al niet in de ruime cijfers. Vince raakte vlak voor het weekend al geblesseerd aan zijn enkel. Waarmee? Inderdaad, buiten spelen. En dus vaardigde de coach een decreet uit dat de F1 spelers de benodigde rust moesten nemen en er een speel- en renverbod werd ingesteld. Gelukkig reageerden vooral de moeders met de mededeling dat ze meteen al het huishoudelijk werk zouden laten vallen en voor hun kroost gingen zorgen. Ietwat vreemde aanpak, maar goed, als het helpt, wie ben ik dan? Al gauw druppelden teksten binnen als KravMaga, Kinderfeestjes, Kappersbezoek en Koppijn. Ook Kai werd genoemd en ik weet niet wat ik heb met woorden die met een K beginnen…. Maar ook het Koekje van Kai kwam ter sprake. Dom, dom,dom. Waar ben ik aan begonnen?
Iedereen (althans bijna iedereen) was op tijd en de toespraak van de coaches werd met opzet kort gehouden. Het speerpunt van het verhaal in de kleedkamer ging over de ‘combinatie’. De klassieke ééntwee en dichtbij het doel goed in de gaten houden wie van je medespelers vrij staan. Gun de bal aan je medespeler, wanneer je zelf niet in de juiste positie staat. Samenspelen, samenspelen en nog eens samenspelen. De opdracht was duidelijk. En nu de uitvoering nog. Met nog ruim 20 minuten voor de start werd op het veld een goeie pass-kaats-kaats warming-up gedraaid en een 10-tal minuten afwerken op Kai. Daar kreeg ik bijna spijt van. Volgens mij hield en sloeg Kai 13 schoten uit zijn doel voor de eerste er invloog en eerlijk gezegd begon ik al te twijfelen of ik er goed aan had gedaan om nog even af te werken vlak vóór de wedstrijd. Maar Kai was wel gelijk in goeden doen en dat is ook heel wat waard, al is het niet de bedoeling dat we Kai veel aan het werk zetten tijdens de wedstrijd. Vindt Kai wel leuk, maar de coaches wat minder.
Vanaf de eerste minuut werd duidelijk dat de ellende van de afgelopen weken achter ons werd gelaten. De middagrust leidde klaarblijkelijk tot zeer gemotiveerde voetballertjes en dus verdient deze aanpak opvolging. De verdedigers vlogen er meteen bovenop en de aanvallers waren er vandaag op gebrand om een goed resultaat neer te zetten. Vandaag begonnen we meteen met Vince in de basis, want Vince had, na een paar daagjes rust, aangegeven dat het weer een stuk beter met hem ging. Hij voelde nog wel wat, maar het ging goed. De coaches moeten nog leren iets beter te luisteren naar de interne stemmetjes, want het was eigenlijk een beetje twijfelachtig en we hadden Vince beter tegen zichzelf in bescherming kunnen nemen en hem niet laten spelen. Het was niet voor het eerst dat EBOH F1 een wedstrijd speelde zonder wissels. Wat gebeurde er? Vince probeerde op het middenveld een bal terug te veroveren en gleed uit op zijn nog wat zwakke enkel. En of ie nog bleef haken of zijn enkeltje opnieuw dubbelsloeg, het was niet goed te zien, maar te horen was Vince zeker. Duidelijk was dat zijn wedstrijd voor vandaag voorbij was. Vooral de schrik zat er goed in. Achteraf is gelukkig gebleken dat het allemaal gelukkig meevalt. Maar nu komt Vince pas terug om te voetballen, wanneer ie helemaal niets meer voelt in zijn enkel. Dus opknappen, Vince! Beterschap!
Na een stroef begin van beide kanten kreeg EBOH F1 al gauw de overhand en wat de coaches zagen op het veld, stemden hen tot tevredenheid. De aanval van Groot Ammers werd al vroeg verstoord en bij een doorschietende bal waren de 3 verdedigers van EBOH F1 er als de kippen erbij om de bal af te pakken en de aanval in te zetten. Maar belangrijker nog, er werd rondgespeeld en gecombineerd. De aanvallers Enzo, Delano en Noah moesten het vandaag alleen rooien. En ook zij schudden het vervelende gevoel van de afgelopen 3 weken van zich af. Noah moest nog wel een beetje worden aangespoord, maar daarna vloog hij er lekker in en maakte het elke aanvaller het moeilijk om er langs te komen. Delano speelde vandaag opnieuw een puike wedstrijd en ook Enzo kreeg het weer op zijn heupen. Zijn snelheid en wendbaarheid zijn weer helemaal teruggekeerd en daar had Groot Ammers flink last van. Ook zij hebben snelle jongens, maar Enzo op snelheid is moeilijk te kloppen.
Delano en Enzo konden het vandaag goed met elkaar vinden. Eindelijk luisterden zij naar de adviezen van zowel coach als teammanager en stuurden zij de verdedigers van Groot Ammers met simpele een-tweetjes bij tijd en wijle gewoon het bos in. Na 7 minuten was het raak. Delano onderschepte een bal, bracht hem naar zijn fluwelen linkervoet, die helaas de laatste tijd veelal de lat wist te vinden, en hij drukte af. De keeper van Groot Ammers was op dit prachtige schot in de rechterbovenhoek niet voorbereid en was dus geheel kansloos. 1-0. Eindelijk! Houd dit gevoel vast, Delano. Want wanneer je zo je schoten afvuurt, zijn er maar erg weinig keepers die daar ook maar iets aan kunnen doen. In de daaropvolgende goede fase van EBOH F1 kregen Enzo en Delano nog hele goede kansen om de score uit te bouwen. Maar wat vooral belangrijker was, de verdediging en de aanval van EBOH was in harmonie en in balans. Zoals na de wedstrijd terecht werd opgemerkt, EBOH F1 voetbalde vanavond zoals in het najaar van 2015. Met overtuiging, kracht en scherpte. Geen kans gevend aan de tegenstander en zelf het spel maken, dát is waar zij zo bekend om staan. Heerlijk om te zien dat het fijne gevoel weer terugkeert. En nu doorpakken.
Na een minuut of 12 kreeg Enzo de bal op links aangespeeld en in zijn vrije positie gaf hij een hoge lob over de keeper heen en schoot de bal heerlijk geplaatst in het doel. 2-0.
Wat Groot Ammers ook probeerde, een volwaardige aanval kwam er gewoon niet van. Telkens grepen Mitchell, Marcel en Ömer daadkrachtig in en stonden ze met zijn drieën zo vast als een huis. Natuurlijk deed Groot Ammers zijn best om zich daaraan te ontworstelen, maar deze coach weet dat je best doen tegen deze verdedigers in vorm een enorme opgave is. Het zijn net terriërs, die achter de bal blijven aanlopen en maar één doel hebben. De bal veroveren, er in bijten en er hard mee weglopen. Natuurlijk bekijk ik alles bevooroordeeld en met een gekleurde bril, maar iedereen langs de kant had snel door dat er voor Groot Ammers vandaag geen eer te behalen viel. Vrijwel alles werd afgebroken, onderbroken en de tegenstand werd in de eerste helft onder controle gebracht. Prima gewerkt jongens. Wij zijn meer dan tevreden hoe jullie vandaag keihard hebben gewerkt.
In de rust werd een lekker zoet bakkie limonade gedronken en aan het rumoer in de kleedkamer kon je merken dat ze er zelf ook veel plezier in hadden. 2 prachtige doelpunten, goed spel, samenspelen en een puike verdediging. Er viel dan ook weinig door de coaches toe te voegen. Gewoon doorgaan zoals je speelt, blijf elkaar vinden, want dat is de enige manier om elke tegenstander pijn te doen. Vroeg in de tweede helft werden een paar corners door EBOH F1 verdiend en uit één van deze corners werd gescoord. Je zag vlak voor het nemen van de hoekschop dat Ömer als de wiederweerga naar voren sprintte om klaar te staan voor de hoekschop. En de prima door Noah genomen hoekschop kwam vlak vóór het doel terecht en er was er maar één die écht klaar stond om de bal aan te pakken. Ömer! Vlak voor de keeper kopte hij de bal in de linkerhoek en hij was als een kind zo blij met dit doelpunt. Ja, natuurlijk, het is ook een kind. 3-0. Dûh…. Leuk voor Ömer. Na zijn ziekte tobde hij flink met zijn conditie en hij kreeg van mij vandaag dan ook te horen dat ie niet teveel mee naar voren moest lopen. Kies je momenten uit, maar niet elke keer meegaan. Hij sputterde wel wat tegen, maar ook hij dacht aan de laatste wedstrijd terug, waar ie naar zijn zij greep van de pijn en dat was al in de eerste helft. Maar hij luisterde en dat pakte zeker niet slecht uit. Het gaat per week beter Ömer, heb geduld!
Halverwege de tweede helft ontstond de mooiste aanval van EBOH F1. Vanuit de defensie begint Ömer met een pass op Enzo, loopt door, kaats, geeft ‘m diep mee aan Enzo, Enzo kaatst op Delano, kaats terug, Enzo vóór de keeper en vóór je ’t weet, ligt de bal in het doel. Enzo 4-0. Maar eigenlijk EBOH F1 4-0. Een perfecte combinatie en de coaches helemaal in hun nopjes. Eindelijk komt het er uit en als dat kwartje gaat vallen, dat roep ik elke keer, dan gaan alle aanvallen doorgaans zo lopen en dan pas ben ik een blij en tevreden man. Want elke ploeg heeft moeite met een combinerende tegenstander. Wanneer je dan niet goed ingrijpt en dat is erg moeilijk voor 8 á 9 jarigen, dan ben je vrijwel kansloos. Je brengt het spel een niveau hoger en daar zijn de meeste ploegen niet tegen opgewassen.
Dus dit wordt het wapen waar we de komende tegenstanders mee gaan bestrijden. Veel succes. Bereid je eigen ploeg maar goed voor, want het zou misschien makkelijker zijn wanneer dit het enige wapen was waarover EBOH F1 kan beschikken. Maar dat is niet zo. En dat gaan we de komende weken goed oefenen en we gaan de komende tijd het beide koplopers erg moeilijk maken om hun plekje bovenin vast te houden. Want ook EBOH F1 weet wat het is om bovenaan te staan in een competitie. Blijf zo voetballen, jongens en dan is het gewoon een kwestie van tijd.
Een heerlijke wedstrijd. Dat is wat we met zijn alleen hebben gezien en het publiek ging klappend van het veld af. En dat was meer dan verdiend. En tegelijkertijd een opluchting. We kunnen het nog!!
Heel fijn Pasen. Geniet van deze vrije dagen in huiselijke kring en rust lekker uit. Voor mannetjes die Pasen in Stotfold gaan vieren. Veel plezier en we duimen voor prachtig voetbalweer. Het is wel Engeland hé?
De trotse coaches!
