Zaterdag 5-3-2016
EBOH F1 – De Alblas F1
Met een paar mensen hebben we nog lopen zoeken naar die verdraaide punten, maar helaas niks gevonden. Een tijdje later bleek dat de tegenstander De Alblas F1 de punten in de tas hadden gestopt en er stiekem vandoor waren gegaan met een brede grijns op hun gezichten. En dat kon je hen ook niet echt kwalijk nemen. Aardig van de coach van De Alblas om te zeggen dat hij zich afvroeg of de punten door De Alblas waren gestolen, maar niets is minder waar. Natuurlijk is het zo dat De Alblas ná ca. 10/15 minuten al met 5-0 achter hadden kunnen staan en dan zou de wedstrijd al gespeeld zijn. Maar dat was niet zo. We schoten 4 of 5 keer op de lat en ik geloof zelfs 1 maal op de paal, maar het veldspel was verre van overtuigend. In de meeste duels moest EBOH F1 het onderspit delven. Op de een of andere manier leek het of de spelers van EBOH F1 onder de indruk waren van hun tegenstander of dat ze last hadden van een collectieve ‘slechte’ dag. Ik gok zo maar op het laatste, want EBOH F1 had nog niet eerder een wedstrijd gespeeld tegen De Alblas F1 dit seizoen en dus was er voor ontzag geen aanleiding.
Met Marcel, nét opgeknapt van een vervelende buikgriep en aan het eind van de wedstrijd uitvallend door aanhoudende buikpijn en Ömer, ook maar pas hersteld van zelfs een nare longontsteking, was de verdediging van EBOH F1 verzwakt. En dát merk je. De meeste mensen denken vaak dat de prestatie van een team afhangt van een goede aanval, maar ik heb al keer op keer aangegeven dat de ware kracht van dit team voornamelijk is gebaseerd op de verdediging. Dat we veel scoren betekent ook dat we een gevaarlijk stel aanvallers hebben, die er lustig op los kunnen scoren wanneer ze vrijuit kunnen voetballen en niet gehinderd zijn door vormverlies. Ook in de gevallen dat de verdedigers het moeilijk hebben, kunnen de aanvallers het verzet breken van de tegenstander. Wanneer beide kampen in harmonie zijn, dan is EBOH F1 voor elke tegenstander een nachtmerrie.
Maar vandaag waren ook de aanvallers niet in hun beste doen en dat had deels te maken met de agressieve stijl van De Alblas F1. Zij lieten zien wat EBOH F1 normaal gesproken doet bij hun tegenstanders. Er bovenop en de tegenstander geen tijd geven om iets met de bal te kunnen doen. Maar dat is iets waar we het hele seizoen al aan hebben gewerkt. Het ontwijken van die druk door eenvoudig combinatiespel en vooral door de juiste pass te geven. Het zat er vandaag niet in. Beide aanvallende sterkmakers Enzo en Delano waren vandaag niet in staat om hun spel te tonen waar ze nou juist om bekend staan. Zij zijn degenen die het verschil kunnen maken tussen een makkelijke wedstrijd en een moeilijk wedstrijd. Vanaf het begin van de wedstrijd was al zichtbaar dat zowel de verdediging als de aanval het moeilijk zouden krijgen. Desondanks deze vermoeiend negatieve analyse van mijn hand, tóch had vandaag het beeld er totaal anders uit kunnen zien. Het zijn allemaal als’en, maar als Delano vandaag niet zoveel pech gehad zou hebben met zijn fabelachtige schoten op doel, dan had De Alblas al vroeg in de wedstrijd op een onoverkomelijke achterstand gestaan.
Maar als telt niet in dit leven. Het gebeurde niet en dat is niet de schuld van Delano, want u rustig geloven dat hij dit niet expres doet, want wanneer er iemand wel zin heeft om een mooi doelpunt te maken, dan is het Delano wel. En hij heeft meermaals bewezen dat hij de mooiste doelpunten kan maken. Maar vandaag hing de lat van het doel van De Alblas écht iets te laag. Enzo had écht zijn dag niet vandaag. Bijna onherkenbaar. Raar, want verleden week scoorde hij er nog 6 en niets wees er op dat ie vandaag niet goed in zijn velletje zat. Maar het is typisch iets van jonge kinderen. De ene dag laten ze fantastische dingen zien en de andere dag lukt er helemaal niets. Wispelturig. Dat is het woord. Niks aan te doen. Enzo? Vergeet deze wedstrijd en richt je op de volgende wedstrijd. Het heeft geen zin om stil te blijven staan bij een slechte dag. Nutteloos.
De mannetjes Vince en Noah sneeuwden een beetje onder. Maar dat is niet zo gek. Wanneer zowel de verdediging als de oudere aanvallers niet in hun beste doen zijn, dan wordt het moeilijk voor deze prille F spelers. Maar werken als een paard deden ze zeker. Vince bracht het er vandaag nog het beste vanaf. Hij was als enige aanvaller in staat om de bal te behouden en zijn tegenstander te passeren. Hij bleek zelfs in staat om een afgeslagen bal onder controle te krijgen en de rust te bewaren om de 1-0 te scoren. Al speelde EBOH F1 niet al te best, toch kwamen zij op voorsprong, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook De Alblas een doelpuntje had kunnen meepikken in de beginfase, dus was het doelpunt van Vince niet onverdiend, maar wel heel erg meegenomen. Jammer genoeg kantelde daarna de wedstrijd in het voordeel van De Alblas. Ze werden sterker en bleken in staat om EBOH F1 aanvallend lam te leggen en zelf gevaarlijker te worden. En dat resulteerde in de gelijkmaker. De verdedigers grepen niet in en stonden elkaar aan te kijken van: “Pak jij ‘m of…”. Die twijfel zorgde er voor dat de spits van De Alblas de bal vrijwel ongehinderd boven Kai in het dak van het doel kon schieten. 1-1.
Natuurlijk gebruikten we de rust om de jongens te vertellen dat ze veel beter kunnen voetballen dan dat ze in de eerste helft hebben gedaan. Je herinnert ze nog aan de week er voor toen ze EBOH E2 nog overdonderden in de tweede helft. Hard werken, goede passes geven en combineren. Vooral dat, een goed combinatie, geef de bal en ga naar voren. Beweeg! Maar ook in de tweede helft liep het allesbehalve van een leien dakje. De échte combinaties bleven uit en meer duels werden verloren. Ömer liep op zijn laatste benen, nog veel last van ziek te zijn geweest en gewoon een behoorlijke conditieachterstand. Ook Marcel liep er niet vrolijk bij. En daardoor kreeg Mitchell het steeds moeilijker om de gaatjes dicht te lopen. Het is logisch. Zelfs zo logisch dat De Alblas uiteindelijk de betere kansen kreeg en verdiend tegen het eind van de wedstrijd de 1-2 op het scoreboard zette. Het zat er een beetje aan te komen. Naarmate je elke officiële wedstrijd wint en wint, neemt de kans dat je de volgende wedstrijd verliest, toe. Het is een wetmatigheid. Niet dat dit hoefde te gebeuren op zaterdag 5 maart 2016, maar het gebeurde wel. En de tranen kwamen dan ook onmiddellijk. Het is dan ook niet niks. Zomaar op een zaterdagochtend komt er een einde aan de zegereeks, dat duurde vanaf september 2015. In nog geen enkele officiële competitiewedstrijd en officiële bekerwedstrijd had EBOH F1 nog verloren.
Ook de coach en leider kregen in het afgelopen halfjaar het gevoel dat ‘we’ onverslaanbaar waren. Zij kregen zelfs het gevoel dat ze allebei geweldige trainers zijn. Hoe kon het ook anders? Alles dat ze aanraakten, werd goud. Een beetje te hoog in het bolletje dus!. Ik moet dan ook toegeven dat ik, ná al die 4 pagina’s tellende verslagen, me er dit weekend niet toe kon brengen om verslag uit te brengen van dit pijnlijke verlies. Ik had er gewoon geen zin in. En gelukkig hadden de opa’s langs de kant er ook geen zin in om mij fijntjes te vertellen dat het verslag wél zaterdagavond af moest zijn, zodat ze op hun vrije zondag een stukje konden lezen. Vrije zondag? En hoe zit het dan met hun vrije maandag? En dinsdag? Nee, gelukkig werd ik daarmee niet lastig gevallen. En dus moesten de opa’s ook behoorlijk teleurgesteld zijn, dat kan niet anders. En dat er dus een aantal voetballertjes bij zitten, die de tranen de vrije loop laten, dat is dan wel heel erg begrijpelijk.
Maar niet getreurd. Er is helemaal niets verloren. Van dit verlies komen we sterker terug. De Alblas moet het kunststukje nog maar wel weten te herhalen op eigen veld tegen een zeer gemotiveerd en tegen die tijd geheel herstelde EBOH F1 ploeg. En ook alle andere ploegen krijgen nog te maken met een sterk EBOH F1. Wanneer ik iets zeker weet, dan is dát het wel. Binnenkort zal EBOH F1 ook nog in de volgende ronde spelen van de beker, tegen Sliedrecht F1. Opnieuw een hoofdklasser. Maar ook weer thuis aan de Schenkeldijk. En dus gaat deze wedstrijd de boeken in als gewoon een verloren wedstrijd. Later denk je gelukkig nooit zo vaak terug aan de verloren wedstrijden in je leven. Verloren wedstrijden? Waar heb je het over? Welke verloren wedstrijden?
De trotse coaches!!!!
