Als voorbereiding op de belangrijke wedstrijd tegen de medekoploper GSC-ODS E1 zaterdag 15-11, werkte EBOH E1 een oefenwedstrijd af tegen VVAC E1, kort darvoor nog koploper van de Hoofdklasse C. De coaches hadden daar natuurlijk een bedoeling mee. EBOH E1 moest nodig flink worden getest en een sterke tegenstander zorgt daar natuurlijk wel voor. De afgelopen wedstrijden zorgden niet voor het juiste effect. Wel lekker gescoord en eenvoudige overwinningen behaald, maar het gevaar bestaat dan wel dat de mannetjes denken dat ze onoverwinnelijk zijn en elke wedstrijd die dan nog moet komen te gemakkelijk oppakken.
En dat is een serieuze val waar je als coaches voor moet waken. Vandaar deze zware midweekse oefenwedstrijd om er voor te zorgen dat de jongens van E1 op scherp komen te staan. Het is een beetje gek, maar je hoopt eigenlijk dat ze tegen een kleine nederlaag oplopen. Een psychologische aanpak van de kouwe grond, dat wel, maar het nut is in het verleden al vaker bewezen.
Ach, je kunt het de 2 ouwe voetbalrotten niet kwalijk nemen. Wat zijn zij nou gewend? Als voetballer hebben zij natuurlijk wel vaker meegemaakt dat ze alles wonnen en keer op keer kampioen werden.
Sure, ervaring genoeg. Bij elkaar zo’n 80 jaar voetbalervaring. Maar ervaring als coach? Mmm…..daar hebben we het nou niet over.
De wedstrijd zou op 2 verschillende velden plaatsvinden. De eerste helft op kunstgras en de 2e helft op gewoon normaal gras. Het is ongelofelijk wat tegenstanders al niet uithalen om EBOH E1 in de war te brengen. Is het al niet moeilijk genoeg voor een 1e klasser om tegen een hoofdklasser te voetballen? Het zou VVAC niet het gewenste effect brengen. Natuurlijk werd het daarom niet gedaan door VVAC, maar voor het uiteindelijk verhaal voegt het natuurlijk wat extra’s toe. De eerste helft liet meteen al zien dat EBOH E1 het vanavond een stuk moeilijker zou krijgen dan eerder in de competitie is gebleken.
Een erg leuke en goed combinerende voetbalploegje dat VVAC E1. Zo af en toe werd EBOH E1 van het kastje naar de muur gestuurd. Je kunt goed zien aan die ploeg, dat het moeiteloos meedraait in de Hoofdklasse C. Bij tijd en wijle werd de combinatiekraan opengedraaid en werd EBOH E1 telkens in ondertal gedrongen. Jaymi hadden we wissel staan, omdat hij later aankwam bij de wedstrijd en de opstelling al was gemaakt. Zijn vader was Jaymi’s voetbaltas bij EBOH vergeten en dat zorgde voor de vertraging. De laatste man was Jaïr en hij had het samen met Daan en Mitchell behoorlijk druk achterin. Ze moesten er echt voor werken en zoals gewoonlijk stonden onze middenvelders Harun, Furkan en Tarik iets te ver naar voren en moesten we alle zeilen bijzetten om hen te laten meeverdedigen. De 1-0 van VVAC kon in die fase dan ook niet uitblijven. Prima uitgespeeld en Sil helaas kansloos achterlatend.
Zo’n achterstand werkt bij EBOH E1 als een rode lap op een zwarte stier. Druk naar voren werd nu wel gegeven en ook meeverdedigen werd nu beter uitgevoerd. Ook VVAC moest nu hard werken. Het zijn nog steeds eerstejaars en dat merk je gewoon. EBOH E1 kwam sterker en sterker uit de verf en kreeg het overwicht terug. Hard werken, beter combineren en kracht. Jaymi werd ingebracht en Jaïr schoof een linie op om de aanval kracht bij te zetten.
Dat resulteerde in de gelijkmaker. 1-1. Vanaf dat moment deed EBOH E1 niet meer onder voor VVAC en werd dit duel een boeiend schouwspel en golfde het spel van doel naar doel. Na anderhalve minuut had ik mijn notitieblok al opzij gelegd. Ik kon me niet op beide zaken tegelijk concentreren en de wedstrijd had duidelijk coaching nodig, zowel van mij als van Stephan, die ook langs de kant stond te stuiteren. Dat gold trouwens ook voor de ouders
Meestal krijgen we nog wat foto’s van hen doorgestuurd, maar dit keer was het ‘fotoschieten’ er bij ingeschoten. De wedstrijd was te levendig en te spannend. Dus jongens, we hebben het gezien, maar niet onthouden. Daarvoor gebeurde er teveel en die ouwe coaches kunnen slecht onthouden…
Vlak voor rust werd het overwicht van EBOH E1 uitgedrukt in de 1-2. Daarmee gingen we de rust in.
Met een voorsprong lijkt alles koek en ei, maar de coaches drukten de E1-spelers op het hart dat er door de hele ploeg gewerkt moest worden, dus ook de aanvallers! Want anders zou het een kwestie van tijd zijn voor VVAC langszij zou komen en de wedstrijd in hun voordeel zou beslissen. Ze draaien niet voor niets bovenaan mee in de Hoofdklasse C.
Zo gezegd, zo gedaan, leek het wel in de tweede helft. Alles werd afgejaagd en de spitsen/middenvelders deden exact wat er van hen werd verlangd. Niks werd cadeau gegeven en een spannende 2e helft begon zich te ontwikkelen met een bijpassend scoreverloop. Met 1 messcherpe aanval werd door VVAC de gelijkmaker geproduceerd en met een belachelijke hoekschop passeerde de bal 2 spelers van EBOH E1, die helemaal mispeerden en Sil daardoor niet kon ingrijpen. De bal stuiterde ongehinderd in de linkerhoek en de 3-2 was een feit. Je zou normaal gesproken zeggen dat een ploeg dan een tik krijgt. Maar dat gold niet voor EBOH E1. Het veerde terug en niet veel later kon de gelijkmaker al weer worden genoteerd. 3-3.
VVAC kwam halverwege de tweede helft door een snelle uitval op rechts in de omschakeling weer op 4-3 en noteerde kort daarna de 5-3 op het scoreboard. Je zou denken dat dit dan het cruciale moment in de wedstrijd was waarop het verschil gemaakt word. En normaal gesproken is dat ook zo. Alleen hadden de jongens van EBOH E1 daar vandaag niet veel zin in. Het voetballen ging goed, de combinaties gingen beter dan voorheen, alleen de kansen werden niet goed benut. Dus met dezelfde inzet en geloof werd de tweede fase van de erg onderhoudende 2e helft ingezet.
Dit geloof en de overtuiging in eigen kunnen bracht EBOH E1 weer helemaal in de wedstrijd. Kort achter elkaar werden de 5-4 en de 5-5 aangetekend. En er zaten mooie doelpuntjes bij hoor.
Toch bepaalden de VVAC’ers de wedstrijd tot dan toe. Dat bracht hen met een prima aanval tot 6-5. De laatste fase van de wedstrijd brak aan. Die fase waarin EBOH E1 met hun kracht en doorzettingsvermogen veel wedstrijden beslist en definitief binnen sleurt. Op aangeven van 2 fanatieke coaches, die aanvoelden dat de duimschroeven moesten worden aangedraaid bij VVAC, joegen de EBOH’ers de VVAC’ers over het hele veld de stuipen op het lijf. Met 6 man werd gejaagd op elke speler van VVAC en onder deze druk gingen deze eerstejaars zeker bezwijken.
Een onderschepping van Harun bracht hem sprintend voor de keeper en na een klein schijnbeweginkje lag de keeper van VVAC kansloos op de grond, waarna Harun de bal kapte en eenvoudig de 6-6 op het bord zette. Erg mooie aktie. De druk werd door de coaches naar voren gelegd en deze aanpak werd prima door de spelers tot uitvoering gebracht. Opnieuw werd de bal onderschept en Furkan liep door het midden over de middenlijn en schoot met een prachtige boogbal de bal over de vooruitgelopen keeper heen en vlak voor tijd ontplofte de zijlijn bij VVAC.
Coaches en ouders stonden te klappen voor de 6-7 voorsprong die door hard werken van de hele ploeg werd bereikt. Jaymi en Daan stonden als altijd als een stevig verdedigingsblok elke aanvaller van VVAC het leven zuur te maken, Mitchell heeft meer dan één keer op het laatste moment van zijn snelheid gebruik kunnen maken om gevaarlijke ballen op te ruimen en Jaïr werkte vandaag als een paard, zowel verdedigend als aanvallend en zelfs nog scorend ook. (2 x) Je zou denken dat Sil een slechte dag had vandaag. Maar niets is minder waar. Hij sloeg er meer dan voldoende uit zijn doel om VVAC niet het gevoel te geven dat ze oppermachtig konden worden.
De middenvelders Tarik (1 x scorend), Harun (2 x) en Furkan (2 x), zorgden voor de andere scores en maakten het de verdediging van VVAC erg moeilijk. Mooie doelpunten, keihard werken, voetballen als een team en iets voor elkaar over hebben. Het zat er allemaal in. Hoofdklasse, here we come!
Jammer genoeg gooide de regen zaterdag 15-11 roet in het eten en gingen de jeugdwedstrijden niet door. Dus ook de belangrijke wedstrijd niet tegen GSC/ODS. Maakt niet uit, het goede gevoel van deze wedstrijd gaat mee voor weken achtereen.
Volgende week zaterdag 22-11 de return tegen Virtus. Uit in Zevenbergen. Daar begint de laatste fase van deze competitie. Dan nog tweemaal voormalig Hoofdklasser Oranje Wit en dan nog GSC/ODS als slagroom op de taart. En die taart is voor ons! Gefeliciteerd jongens!!
De coaches.
PS: goed nieuws van het blessurefront: Senn heeft groen licht gekregen om weer wat meer te gaan doen. Hopelijk is hij dan ook heel snel weer op het veld te bewonderen!
