De ‘verjammering’ van de voetbalapp….

EBOH Schenkeldijk 1, Dordrecht, 27 augustus 2016
Met nog maar één training in de beentjes en één zieke, Delano (die te kampen heeft met waterpokken), begint EBOH JO11-2 vandaag aan hun eerste optreden van het competitieseizoen 2016-2017. Weliswaar met een vriendschappelijke wedstrijd tegen onze buurman, Dubbeldam JO11-3, maar toch. De verwachtingen waren er niet, want het blijft afwachten hoe EBOH JO11-2 zich dit jaar in de beker en de competitie zal presenteren.
De 6 voetballers van de F1 van vorig jaar, Marcel Jaromski, Mitchell Cuppers, Ömer Ekiz, Enzo Stinissen, Kai de Jong en Delano van der Sluis, stroomden door naar de nieuwe E competitie. Ze werden aangevuld met Luciano Berghaven, Miguel Roozen en Maikey Snoek. De 3 aanwinsten hebben natuurlijk nog wel wat in te halen. Waar de overige 6 jongens nu al weer een behoorlijk tijd met elkaar samenspelen, geldt dat natuurlijk nog niet voor de nieuwe jongens. De komende tijd wordt het voor het team belangrijk dat zij wennen aan de speelstijl van de ploeg en dat de vaste ploeg hun best doet om hen zo snel mogelijk in het ‘spelletje’ te betrekken. Gezien mijn ervaring met deze jongens verwacht ik helemaal geen problemen.
Met mezelf heb ik afgesproken dat ik het verslag to the point zou houden, wat zakelijker, het verslag niet zo zou opsmukken met lange en prachtige volzinnen en dus niet elke speler helemaal in één grote alinea zou gaan beschrijven, want de leesbaarheid van het stuk moet meer synchroon gaan lopen met de leesbereidheid van de gemiddelde EBOH ouder, die niet naar de Schenkelijk komt om een essay over 9 mannekes te lezen en dan zo iets heeft van: “Man, zeg nou eens eindelijk wat je wilt zeggen en maak er niet zo’n uitgebreid verhaal van, gewoon kletsboem, die scoorde in de 5e minuut en die brak door op links en met een prachtige voorzet werd de bal het doel ingelopen etcetera, etcetera…en niet al die extra details zoals wat ie die avond had gegeten en hoe dat zijn training verpestte, want hij had last van zijn buik….”, want we hebben wel wat anders te doen op zaterdagmiddag of zondagochtend. Pfff, mijn vingers doen zeer. Maar dit bedoel ik dus. To the point. Ff duidelijk maken hoe het zit.
U zult wel denken, wat is dat nou weer voor een titel? Die titel hebben we te danken aan Evelien. Wie niet weet wie Evelien is, heeft een duidelijk probleem. Ik ga het hier niet eens toelichten. Daar wordt dit stuk alleen maar langer van en ik had iets met mijzelf afgesproken. Evelien maakt sinds kort gebruik van zogenaamd mijn ‘app’, waarmee allerlei wedstrijdroosters weergegeven kunnen worden, statistieken kunnen worden bijgehouden van de spelers van een team en aanwezigheid van spelers op de training en wedstrijden kunnen worden geturfd, uitslagen kunnen worden verwerkt in een stand, foto’s kunnen worden geüpload en verslagen aan wedstrijden kunnen worden gekoppeld. Iets werkte natuurlijk niet, want nog niet iedereen van de ouders maakt er nog helemaal gebruik van en ik kreeg al meteen commentaar over mijn app. “Het is niet mijn app…”, zei ik nog zwakjes, maar Evelien zag haar kans schoon en oreerde publiekelijk over de “verjammering van de app…”. Ja zeg, en dat pik ik niet! Nou weet ik niet wat verjammering precies is en ik ben toch behoorlijk taalkundig onderlegd, maar ik raakte toch behoorlijk geïntimideerd door deze kwalijke beoordeling van mijn app. Wanneer de coördinatrice van de jeugd publiekelijk mijn goede poging het leven van ouders en coaches te vergemakkelijken de grond in stampt, want zo voelde het, echt waar, dan sla ik keihard terug. Wie denkt ze wel niet wie ze is? Tsss. Gggg. Mij een beetje afzeiken. Heel onverstandig. In het geheel niet slim. De verjammering van de het coördinatorschap in één alinea. Maar ja, je moet verder. Je kunt je niet alles aantrekken. Je moet het er mee doen. Natuurlijk kun je het zelf beter, dat spreekt voor zich, maar ja, dan moet je 40 uur per week wegstrepen tegen een ondankbare taak binnen een voetbalvereniging en je doet het nooit goed in de ogen van alle stuurlui, die aan de wal staan. Dus laat ik het maar bij zitten. (Even notitie maken: vanavond haar account even per ongeluk verwijderen en dan twee weken laten sudderen….)
Laat ik maar verder gaan. De wedstrijd. Nou, dáár kan ik kort over zijn. 🙂
Het was een warme zomerdag…nee, dat is een romanbegin. De EBOH JO11-2 spelers zaten in de kleedkamer met grote ogen te luisteren naar opnieuw een preek van dezelfde trainer. Wat gaan we doen, wat deden we vorig jaar? Gelukkig was er één die zei: samenspelen! Ik was even bang dat ze het waren vergeten, maar nee hoor, we hebben het er goed ingestampt vorig seizoen. Natuurlijk pakken we deze wedstrijd aan zoals elk andere wedstrijd, maar het is en blijft een oefenwedstrijd. Dus we wisselen goed door en je staat niet altijd op dezelfde plek. Maar vooral, eerste pass moet goed zijn en dan de combinatie zoeken.
Maar het bleek toch even wennen op het veld. Dubbeldam JO11-3 is een combinatie van eerste- en tweedejaars E en zij vlogen er de eerste minuten bovenop. Ze zorgden voor het eerste gevaar bij het EBOH doel en het was meteen duidelijk dat er gewerkt moest worden en de koppies erbij gehouden moesten worden. Je zag ook al vrij snel dat er wat mannetjes in het veld stonden, die een ernstig zuurstoftekort opliepen, want na een paar sprintjes was het beste er al vanaf. Zo leek het. Dat gold overigens niet voor Enzo. Al gaf ik hem de opdracht om het gemis van Delano te compenseren door vanuit het middenveld te opereren, de spits in hem stak weer meteen op en Maikey en Miguel konden het op het middenveld maar uitzoeken. Ach, je verandert de aard van het beestje toch niet. En zijn opmerking dat ie Delano wel heel erg miste, dat sloeg de spijker op zijn kop. Maar Maikey en Miguel deden hun stinkende best, natuurlijk ondersteund door de keien van verdedigers achter hen. Marcel is weer helemaal terug en begon meteen te jagen op de linksbuiten, maar je kon zien dat Marcel nog niet de Marcel is van vorig seizoen. Dat gold overigens ook voor Ömer. Allebei de knapen hebben natuurlijk weer niks gedaan in de vakantie en dus dat bekopen ze dan nu.
Miguel moet het meest wennen aan de snelheid van het spel en vooral aan zijn taak. Bij dit team is het zo dat elke speler zijn steentje bijdraagt en middenvelders/spitsen moeten nét zo hard meewerken in de verdediging als ieder ander. Maikey is in zijn tijd bij Wieldrecht niet anders gewend en kan het dus gewoon makkelijker aan. Het komt wel goed, Miguel. We maken van jou wel een goede middenvelder en waardevolle aanvaller. Maar eerst komt het lopen en het werken. Daar begint alles mee.
De eerste 8 minuten van de wedstrijd ging gelijk op. En zoals gezegd, het verschil tussen een eerste en een tweedeklasser was nog niet duidelijk, eerder onbeslist. Maar het is nou eenmaal het teken van het oude F1 team, rustig beginnen, soms gewoon slecht, maar dan in het tweede deel héél sterk terugkomen. Maar het verschil zit ‘m als zo vaak in het aanvallend vermogen. Dubbeldam deed zijn best om de verdediging van EBOH te omzeilen, maar zoals vaker is gebleken, gaat zoiets moeizaam. Je komt niet zo makkelijk langs Marcel, Mitchell en Ömer. En als je het wel lukt, dan moet je ze ook nog vóórblijven. Dan staat er ook nog een keeper die er elke wedstrijd op is gebrand om zijn doel schoon te houden. De Kaiper. Ik zei nog keeper in de kleedkamer, maar wie Kai kent komt van een koude kermis thuis. Uh, Smartie? Ik heet Kaiper! Oh ja, Kai, da’s waar. Even weer neergezet als een klein jongetje.
In de 8e minuut bleek dat Dubbeldam teveel naar voren leunde en teveel zijn best deed om het EBOH moeilijk te maken en dan krijg je de kous op de kop. Enzo staat meestal óók naar voren geleund en een uitverdedigde bal kwam in zijn buurt terecht en hij bedacht zich geen moment. Sprintje richting doel en het pleit werd meteen beslecht. 1-0. Keeper kansloos. Nog geen twee minuten later lag de bal al weer in het doel. Maikey verovert de bal op het middenveld, geeft een goede pass door het midden en weer is Enzo er als de kippen bij. Enzo neemt de bal aan en schiet opnieuw de bal keihard onder de lat. 2-0. Luciano was eerder al ingevallen en al meteen opgevallen. Eerlijk gezegd dachten we vooraf, dat Luciano degene zou zijn, die het wel eens moeilijk zou kunnen krijgen in JO11-2. Maar hij maakte aan alle voorbespiegelingen een einde. Klets. Gleng. Pats. Wat twee koppen groter? Dat maakte niks uit vandaag. Hij passeerde grotere en oudere tegenstanders alsof het de normaalste zaak van de wereld was en gaf daarna een serie van splijtende passes, waar vooral Enzo veel plezier aan beleefde. In de 13e minuut passeert Luciano zijn tegenstander, geeft een link passje op Enzo en Enzo stoomde weer op het doel af om de 3-0 te scoren. En dat lukte net niet. Enzo faalde jammer genoeg, want de vooractie was uitstekend van Luciano.
Maar 5 minuten later wist Luciano opnieuw op het middenveld de bal te veroveren en weer Enzo met een slinks passje te voorzien. Enzo profiteerde er deze keer een stuk beter van. 3-0. Gaat lekker zo Enzo! 2 minuten later kapt Luciano weer zijn tegenstander uit en weer staat Enzo in de juiste positie. Weer een sprintje en weer is de keeper kansloos. 4-0. Enzo heeft er 4 in liggen en keert tevreden terug. Zou ik ook doen, trouwens. Zoals Maikey zei, een hattrick +1. Een viertrick. In de 23e minuut volgt opnieuw een scherpe pass van Luciano op Enzo en je kunt wel stellen dat Luciano een hele, hele goede dag had vandaag. Helaas had Enzo alle tijd en precies op dat moment schiet ie tegen de keeper aan. Bah, daar baalde ie van.
Het rustsignaal klonk en allen spoedden zich naar de kleedkamer. De zoete verfrissing wachtte op ons na een warme 1e helft. Beide coaches stonden lekker te garen in de zon en de tweede helft beloofde nog veel meer koperen ploertenstralen. De tweede helft begon dan ook gezapig. Niet vreemd, want de eerste helft had al veel gevraagd van het uithoudingsvermogen van de jongens en gaan rusten met 4-0, dat was een redelijke afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Ergens na 10 minuten brak Dubbeldam door op rechts en even wist de verdediging van EBOH JO11-2 niet kordaat in te grijpen. Een balletje schoot door en bij de tweede paal liep een aanvaller van Dubbeldam de bal simpel in het doel. 4-1. Mmmm, wie lieten Dubbeldam een beetje terugkomen en dat was natuurlijk helemaal niet afgesproken. We hadden gewisseld en expres de boel een beetje door elkaar gehusseld. Het moet, want verdedigers moeten ook op het middenveld uit de voeten kunnen en aanvallers moeten ook kunnen verdedigen. Vooral Ömer had het er maar moeilijk mee. We hebben hem maar even 6 a7 minuten laten spartelen op het middenveld en daarna zetten we Maikey van linksachter weer terug. Je zag meteen de oude Ömer weer terug als linksback. Het duurde toch nog tot de 18e minuut, alvorens EBOH de draad weer helemaal oppakte. Marcel onderschepte de bal op eigen helft, kreeg het advies door te lopen, want de weg naar voren lag open en hij maakte er gebruik van. Op hoge snelheid draafde hij door en voordat ie door de laatste man kon worden afgestopt, schoot hij de bal onberispelijk onder de lat en juichend rende hij weg. Vorig seizoen deed ie er nog 10 a 12 wedstrijden over om zijn eerste doelpunt te maken in 2016 en nu is het meteen raak. Zo, daar zijn we ook weer vanaf! 5-1. Nu Mitchell nog. Mitchell scoort altijd alleen maar met penalty’s, want in de spits lopen vind Mitchell helemaal niks. Hij houdt liever tegenstanders tegen, dan zelf eens een keer een doelpunt maken. Nou, maak je borst maar nat Mitchell, je moet er dit seizoen aan geloven. Nu is het jouw beurt!
Koud 3 minuten later wordt de verdediging van Dubbeldam opengereten door een vlijmscherpe aanval. Bal gaat van voet naar voet en Maikey, de oud-verdediger van Wieldrecht, met één doelpunt op zijn naam, krijgt de kans om bij EBOH zijn eerste doelpunt te maken. Helaas voor hem, ligt de keeper van Dubbeldam in de weg. Maar even later krijgt hij zijn tweede kans en die benut hij zonder probleem. 6-1. Een minuut later krijgt hij de bal van rechts aangespeeld door Enzo en hij verdubbelt zijn score. 7-1. Niet slecht Maikey. Van één doelpunt in een heel seizoen naar twee in de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen. Niet slecht.
De wedstrijd is natuurlijk allang gespeeld en een grote kans van Enzo op 8-1 loopt de wedstrijd op zijn einde. Hard gewerkt, maar duidelijk is dat EBOH JO11-2 nog een lange weg heeft af te leggen. Deze tweedeklasser wordt eenvoudig opzij gezet, maar zo makkelijk zal het in de beker en in de competitie niet gaan. Dat wordt een zware dobber om de rest bij te houden. Eerst werken aan conditie en techniek en vooral het samenspelen en dan gaan we pas praten over resultaten.
Vandaag was het een leuke wedstrijd en niet alleen maar omdat ze nu gewonnen hebben. Ze probeerden vandaag echt om goed samen te spelen en een paar zijn echt opgevallen. Je kunt overigens heel makkelijk zien wie er in de zomer wel iets heeft gedaan aan de conditie en gewoon is blijven voetballen. Dit wordt de komende weken hard werken jongens. Bereid je er alvast maar op voor. Dat is de zweep Miguel. De zweep!
Gefeliciteerd JO11-2!!
De coaches.