Op 29 en 30 december vond de 1e editie plaats van de Dordt Centraal Indoor Cup plaats. Naast de standaard elftallen (zoals EBOH 1) konden ook F, E, D en C teams inschrijven, en namens EBOH werden dan ook alle mogelijke teams ingeschreven: EBOH 1, C1, D1, E1, F1.

Helaas konden coach Martin (werk), en Tarik (vakantie) en Daan (voorzichtig omgaan met zijn enkel) er dit toernooi niet bij zijn.

EBOH E1 was in eerste instantie ingedeeld op dinsdag 30 december in een poule met Oranje Wit, Dubbeldam, Wieldrecht (alle 3 hoofdklassers), Streefkerk en OMC. Nadat Wieldrecht zich al vóór het toernooi hadden teruggetrokken (de reputatie van EBOH E1 was vooruitgesneld) maakte OMC het helemaal bont door niet eens op te komen dagen… Leuk voor de organisatie en voor de teams/spelers die er wel waren, maar niet heus. Hele slechte zaak. Dit betekende dus een poule met slechts 3 ploegen, waar de poule oorspronkelijk nog uit 5 ploegen bestond. Achteraf is het makkelijk praten “had 1 ploeg van poule B naar A geschoven”, maar dat  is een paard in zijn k..nt kijken. We hebben er uiteindelijk met zijn allen het beste van gemaakt.

De 1e wedstrijd was direct tegen de favoriet Oranje Wit, de hoofdklasser die, logisch, op volle sterkte naar het toernooi was gekomen. Het was even wennen voor onze mannen: de plofbal. Een hard blok beton, veel te zwaar en niet vooruit te rollen, althans dat vonden de jongens…. Je kon duidelijk zien dat ze nog niet / nooit met zo’n geval hadden gevoetbald. Het ging dan ook niet heel soepel, en combinaties waren ver te zoeken. Echter wat het hele seizoen al een sterk punt was, de onverzettelijkheid, zorgde nu ook weer dat we het heel lang op 0-0 hielden. In de laatste 2 minuten wist Oranje Wit echter toch nog 2x toe te slaan, en wat heel het seizoen nog niet gebeurd was, was nu een feit: EBOH E1 had zijn 1e wedstrijd verloren….! En dat viel niet mee! Het viel eigenlijk rauw op ons dak. Dit waren we niet gewend. Maar het was zeker geen schande tegen een ploeg die in de hoofdklasse 9×9 uitkomt.

De 2e, en direct onze laatste, wedstrijd was tegen de grote onbekende: Streefkerk. Een leuk team uit, jawel, Streefkerk, met een E1 uitkomend in de 2e klasse. We waren het aan onze stand verplicht om deze wedstrijd in een overwinning om te zetten, en dat gebeurde dan ook: 4-0, door 2 treffers van Furkan, en één van Jaïr en Mitchell. De score had veel hoger kunnen uitvallen, maar je moet ook tevreden kunnen zijn met een lekkere overwinning. Dit was ook een lekkere wedstrijd om nog meer te wennen aan het voetballen in de zaal met een loodbal, en daar zouden we de voordelen van terugzien verder in het toernooi.

Nu waren alle poulewedstrijden gespeeld, met Oranje Wit als 1e en EBOH als 2e, maw: beide teams geplaatst voor de kruis- of halve finales.

Door het wegvallen van OMC was er echter een behoorlijk gat in het programma van onze poule ontstaan, waardoor we met Oranje Wit en Streefkerk besloten om nogmaals, maar dan 10 minuten wedstrijden ipv 15, tegen elkaar te spelen. Dit waren vriendschappelijke potjes, maar zorgde wel dat de jongens lekker konden voetballen, en nog meer konden wennen aan het voetballen in de zaal.

Dus wederom tegen Oranje Wit, en het was de eer te na om weer te verliezen. Dat gebeurde dan ook niet, het bleef 0-0, waarbij we zelfs kans op meer hadden. De wedstrijd tegen Streefkerk werd wederom makkelijk gewonnen.

Inmiddels was het tijd voor de have finale tegen de nummer 1 uit de andere poule: Dubbeldam… Dit zou een kraker van jewelste worden, waar men over 10 jaar nog zal spreken als één van de meest memorabele wedstrijden van het Indoor Soccer E-toernooi.

Al redelijk snel stond Dubbeldam met 2-0 voor, onder andere door goed voetbal, maar met name door het niet mee verdedigen van onze kant. Een kwaal die ons vaker parten speelde in de competitie, maar waar we altijd wel overheen kwamen. Echter waar Dubbeldam dacht dat het een makkelijke middag zou worden, hadden zij niet gerekend op de inmiddels beroemde veerkracht, waar reeds menig team, inclusief hoofdklassers, mee te maken heeft gehad…. binnen 3 minuten stond het 2-2, door 2 knappe goals van Furkan.

Sil keepte een berepartij, helemaal nadat hij bij één van de eerste tegendoelpunten vol op zijn schouder was geraakt. Dit sterkte hem alleen maar meer in de wedstrijd.

Ondoordachtzamheid, of niet mee verdedigen…, leidde weer tot 3-2 voor Dubbeldam, maar direct daarna stond het alweer: 3-3 Furkan. Spanning bleef te snijden. Doordat we vol voor de winst wilde gaan, werd het verdedigen weer vergeten, en kwam Dubbeldam op 5-3.

Met nog een paar minuten op de klok scoorde wederom Furkan 5-4, en begon een waar slotoffensief van de Rood-Zwarten. Twee uitstekende kansen in de laatste minuut mochten echter niet tot doelpunten leidden, en na de eindzoemer vielen de mannen moe en heel teleurgesteld ter aarde, of beter: ter zaalvloer. Dubbeldam zou de finale gaan spelen tegen Oranje Wit (die Oranje Wit uiteindelijk met 2-0 zou winnen). De jongens hadden gestreden voor wat ze waard waren, en hebben laten zien waar EBOH als team, maar ook individueel, toe in staat kan zijn.

Na deze teleurstelling over het missen van de finale moesten de jongens zich opladen voor de troostfinale tegen DFC om de 3^e en 4^e plaats. En vanaf minuut 1 was wel duidelijk, dat er maar één ploeg was die deze bronzen plak ging opeisen. En dat waren niet onze rood-witte vrienden van de Krommedijk!

Jaïr zetten EBOH met een mooie goal op 1-0. De mannen roken bloed, en iedereen ging naar voren om de beslising te forceren. Iedereen? Ja inderdaad, iedereen, mar dan ook echt iedereen…. één uitval van DFC was dan ook voldoende voor de 1-1.

Nadat de jongens duidelijk was gemaakt dat er wel iémand, één is genoeg, achter de bal moet blijven, was het een gelopen race. Jaïr met een geweldig schot en Mitchell bepaalde de einstand op 3-1. De zege kwam, onder luide toejuichingen van de vele supporters, niet meer in gevaar.

Harun speelde zoals altijd slim en was met Mitchell een rustpunt aan de bal, Senn maakte weer lekkere rushes naar voren en kapte zo af en toe lekker zijn tegenstanders uit met zijn befaamde passeerbeweging, Jaymi was zoals altijd de rots in de branding, niet te passeren. Sil had in de troostfinale niet veel te doen, maar wat ie moest doen deed ie goed. En hij kon de zware bal inmiddels over de middenlijn werpen! Jaïr toverde soms met de bal, en maakte in de troostfinale twee wonderschone goals, en Furkan Kuyt ging weer ouderwets tekeer voorin, handenbinder. Dit EBOH was 3e geworden in een veld met 8 ploegen!

Puike prestatie in een, in opzet, heel leuk toernooi. Jammer dat sommige clubs het lieten afweten, maar wat ons betreft is dit het begin van een mooie traditie: een Kerst-toernooi voor jeugdteams uit Dordt en omstreken.

Op 10 januari 2015 doet E1, samen met E3, mee aan het VTT (“voetbaltalententoernooi”) welke gehouden wordt bij Wieldrecht. Aan dit toernooi doen voornamelijk hoofdklassers mee, dus dit is een mooie voorbereiding op het nieuwe seizoen in de 1^e klasse, waarin de tegenstanders ook van een hoog niveau zullen zijn.

Namens de E1 wensen we iedereen veel geluk, wijsheid en gezondheid toe in 2015.