Onder muzikale begeleiding van het Dordtse duo “Enjoy” beleefden wij
een gezellige en warme nieuwjaarsbijeenkomst aan de Schenkeldijk.
In het openingswoord van voorzitter Hans Schoon zaten veel positieve punten, maar wat wil je ook anders na zo’n succesvol jaar 2018. EBOH 1 kampioen, Promotie voor 2, aanwas voor de jongste jeugd gaat door, meisjes/dames voetbal in de lift, financieel gezond, uitstekende PR in de media, zijn er nog meer wensen? We hebben andere tijden gekend en we kunnen spreken over de wederopstanding van EBOH en nu overeind blijven. Dat is het motto voor 2019. Het voetballand staat op een kruispunt. Hoe houden we de jeugd aan het voetballen en achter het beeldscherm vandaan? Voor het eerst is landelijk de uitstroom ouder dan 12 jaar groter dan de instroom. We gaan voor het 100 jarig bestaan in 2021 en behoren tot 10% van de clubs die nog bestaan en net na de 1ste Wereld Oorlog zijn opgericht. Wij moeten met onze tijd meegaan en de voetbalsport voor mensen aantrekkelijk maken. Als we daarin slagen leven we nog lang en gelukkig en kan over 2 jaar de bondsvlag fier wapperen aan de poort, zo besloot Hans Schoon zijn inleiding.
Jubilarissen
De huldiging van de jubilarissen kende dit jaar een andere volgorde. Begonnen werd met de EBOH iconen die in 1943, 1948 en 1953 lid werden van EBOH. Samen met hun partners mochten zij plaats nemen achter een tafel voor het podium en ontvingen zij cadeau’s en bloemen van voorzitter Hans Schoon en vice voorzitter Edwin Korzilius. Een tafel vol historie met ereleden en leden van verdienste ,die hun sporen bij EBOH dubbel en dwars verdiend hebben. Cock Holster en Kors Hofman zijn 65 jaar lid en hun eerste verenigingsjaar was direct een hoogtepunt in de geschiedenis van EBOH. Door een doelpunt van Arie Schoon in en tegen Volendam promoveert EBOH naar het hoogste niveau in Nederland en doet het zijn intrede in het in dat jaar gestarte betaalde voetbal. Net na de oorlog wordt Theo Kelderman lid en de verdienstelijke oud doelman is 70 jaar later nog steeds trouw bezoeker van wedstrijden van het 1ste elftal. De gebroeders Gerard en Hans Holster spannen de kroon en zijn maar liefst 75 jaar lid van EBOH.
1993
In dit jaar vindt de oprichting van de club van 100 plaats. Hans Holster is 1 van de oprichters en 25 jaar later ligt het opgehaalde bedrag voor de club ruim boven de ton. Op de jeugd trainingsdag is Jozef Kiprich van Feyenoord te gast. Rick Bakker is Prins EBO en Gradus Roeland volgt Gerrit de Keizer op als trainer van het 1ste elftal.
Dit jaar vieren we dus het 25 jarig bestaan van de Club van 100 en ook het 25 jarig lidmaatschap van Sietse Schuurman, Bram Wouters, John Jansen en Dennis Loopik.
Ook Hans Scheepbouwer is 25 jaar lid, maar verhinderd om de speld in ontvangst te nemen.
Sietse Schuurman speelt momenteel in het 3de, maar heeft als razendsnelle buitenspeler veel betekend voor het 2de met een enkele opwachting in het 1ste. Als de hekken open stonden was hij nog wel eens weg, was een misser van open kansen, maar een maker van mooie doelpunten. Hij woont samen met zijn Tilburgse vriendin in Breda, maar reist nog regelmatig naar Dordrecht om een balletje te trappen.
Bram Wouters is een ouderwetse spits die overal scoort en de club nooit heeft laten vallen als er een beroep op hem moest worden gedaan. Als speler van het 3de redde hij het in degradatienood verkerende EBOH nog 2 jaar geleden. Zijn last minute winnende goal in tegen Oud Beijerland zullen wij nooit vergeten. Met trots draagt hij de EBOH titels: “de reddende engel” en “de verlosser”
Dennis Loopik van de “EBOH Loopik family” werd op 6 jarige leeftijd lid en was toen al de kleinste van allemaal. Hoewel hij ook aardig kon voetballen koos hij voor keepen en dat deed hij zo goed dat hij zelfs de KNVB jeugdselectie haalde. Na een avondje stappen was hij eens een keer zo ziek dat hij groen en geel naast de goal stond en de spits hem er zo in kon schieten. En dat in een kampioenswedstrijd tegen de onderste! Nu in EBOH 4 en samen met broer Michel trainer van de meiden onder 7 met dochter en nichtje. En volop actief in de Schenkeltrappers.
John Jansen maakte deel uit van een berucht sterrenteam met heel veel humor. Speelde als buitenspeler met krijt aan zijn schoenen. Met teamgenoten als Loek Bijl en Leo Schellinger werd er wat afgelachen en toen het team al in Papendrecht was en het alsnog afgekeurd werd, besloten de heren om dan maar een neut bij de koffie te nemen en stond tussen de middag het elftal en de kantine op zijn kop op Slobbengors.
Met nu zoon Barry aan het hoofd van het familiebedrijf Fravo tegels is John hofleverancier tegels en jarenlang sponsor van EBOH
1978
Een sportief minder jaar in de geschiedenis van EBOH. Het 1ste degradeert van de 1ste naar de 2de klas. We gaan wel voor de 2de maal naar Stotfold toe en nu met het vliegtuig. Het wordt een legendarische vlucht met Rick Bakker als co-piloot (“this is your captain speaking”) en “we gaan een beetje heen en weer”, letterlijk en figuurlijk. Polonaise in het gangpad en de met gejuich ontvangen waarschuwing van de piloot op de terugweg dat hij omkeert als het niet rustig wordt. Een onvergetelijke belevenis.
Dick van de Water, Stephan Roovers, Leo Schellenbach worden lid en zijn dat inmiddels 40 jaar. Ook Frans Raadsheer, maar die verkoos een verblijf op Tenerife boven de Schenkeldijk!
Dick van de Water, bekend als een brave jongen, broer van Hans en zoon van Jan, oud trainer en speler, die veel betekend heeft voor EBOH. Technisch begaafde middenvelder en
opgegroeid aan de Schenkeldijk. Daar heeft hij ook de liefde van zijn leven ontmoet, die later zijn vrouw werd. Mireille speelde bij de dames. Samen zijn ze nog steeds actief voor de club.
Stephan Roovers werd snel grijs en kreeg de bijnaam Ravanelli, de sluwe grijze spits van Italië. Stephan had een ijzeren wedstrijdmentaliteit, pakte veel kaarten en kon je lachend een dwarslaesie bezorgen. “Ik speelde bal scheids”, of “wat is er nou, ik heb de bal”. Bij dreigende vorst zat er een plastic zak over zijn tenen tegen de koude voeten. Stephan is altijd actief gebleven als trainer, leider en vlagger van zoonlief. Hij maakt onderdeel uit van het technisch jeugdhart van de club.
Leo Schellingers aanwezigheid was de grote verrassing van de avond. De afgelopen maanden zwaar in de lappenmand en in het ziekenhuis. Hij had zich al afgemeld bij Hans Schoon, maar kwam toch. Op vrijdag was hij uit het ziekenhuis ontslagen en wilde persé de huldiging meemaken, “want de volgende 40 haal ik niet”. Zowel als keeper en voetballer onmisbaar in het beruchte sterrenteam met zijn humor en positivisme. En natuurlijk bekend om zijn vele optredens. Ondanks zijn zwakke conditie besluit hij de huldiging met de vertolking van “If you ever, change your mind”. Zuiver en hartstochtelijk als nooit tevoren krijgt hij de zaal plat. Uit volle borst zingt iedereen mee en bezorgt hij de aanwezigen het kippenvelmoment van de avond.
400 jaar Holster
Een unicum op de Schenkeldijk was ook de aanwezigheid van 400 jaar Holster lidmaatschap.
Cock (65 jaar lid), Gerard (75 jaar lid) en Hans (75 jaar lid) werden gehuldigd. Er waren geen kroonjaren voor Lex, Ron en Ad maar zij zijn ook al dik over de 50 jaren lid. Met de niet aanwezige Remy (de zoon van Ron) er bij van de 4de generatie komen we al over de 400 jaar!