Woensdag 20 april 2016

¼ Bekerfinale EBOH F1 – Sliedrecht F1

Op een prachtige zomeravond in Dordrecht stond de ¼ bekerfinale gepland tussen EBOH F1 tegen de hoofdklasser Sliedrecht F1. Opnieuw lootte EBOH F1 gelukkig door deze belangrijke finale af te mogen werken aan de Schenkeldijk in Dordrecht. Je kunt er niet omheen, een thuiswedstrijd spelen heeft zo zijn voordelen. Menig vereniging die het daarmee vanzelfsprekend en helemaal eens is. Ook Sliedrecht F1 en haar coaches zullen wel hebben gedacht, ojee, daar gaan we weer. Ik kan het me helemaal voorstellen. Maar goed, wij zijn natuurlijk wel de underdog tegen deze gevaarlijk sterke tegenstander uit Sliedrecht, die als tweede in hun hoofdklasse zijn geëindigd achter ASWH, die in de loop van het seizoen maar 2 wedstrijden verloor en verder geen punten van belang ergens had laten slingeren. En dat is dus gewoon knap. Dubbel jammer voor Sliedrecht dus, want EBOH F1 heeft in de bekercompetitie dit jaar een behoorlijke reputatie opgebouwd, waar het gaat om het verslaan van sterker geachte hoofdklassenteams, zoals Tricht F1, Oranje Wit F1 en Drechtstreek F1, om er maar even een paar te noemen. Vooraf ingrediënten voor een spannende confrontatie tussen de 2 Drechtsteden.

In de kleedkamer werd nog heel even teruggeblikt op de debacle van afgelopen zaterdag en werd door de coaches nog even herhaald hoe trots wij beiden zijn op de prestaties en instelling van zo’n jonge groep voetballertjes, die zeker in hun eigen competitie meer verdienden, dan dat ze uiteindelijk hebben gekregen. Dat was dan ook gelijk het laatste dat we over de onverkwikkelijke gebeurtenissen zouden gaan zeggen. De kleine neusjes moesten nu weer worden gericht op de huidige bekertegenstander Sliedrecht F1. “En dat is een zware tegenstander, jongens!” hielden we hen nog voor… Die zijn niet voor de poes. Wil je daar een kans tegen maken, dan zal iedereen er vandaag moeten staan en meer dan zijn steentje moeten bijdragen om van zo’n sterk team te kunnen winnen. Voorin staan jongens opgesteld die er wat van kunnen, anders scoor je géén 82 doelpunten in 18 wedstrijden. Dat is een gemiddelde van 4 á 5 doelpunten vóór per wedstrijd. En dus moet iedereen meewerken, ook de aanvallers! Oók de aanvallers!! En wanneer we dan de bal hebben, dan gaan we samenspelen, samenspelen en nog eens samenspelen, want? Inderdaad, dat is de enige manier om hun verdediging ‘kapot’ te spelen. Ze hebben een stevige meid achterin staan als laatste vrouw, die mannetjes van jullie leeftijd oppeuzelt voor het ontbijt! Dus wat doe je? Ga niet het duel aan, want dat verlies je. Combineer en laat haar kansloos.

Natuurlijk is dit tegen kleine dovemansoortjes gericht, want ik heb ervaring met het trainen van jonge meiden en laat me je één ding vertellen, voor het geval dat je het nog niet wist, vrouwen zijn in het algemeen veel harder en gemener dan mannen. En na de eerste helft kon je de blauwe plekjes tellen bij onze aanvallers. En dan moet ik grijnzen, want dan, ja dán heb je deze mannetjes tuk. Mmmm. Dat ging toch niet zo makkelijk. Mmmm, mijn dijbeen doet zeer. Wat zei ik nou, jongens? Zij eet kleine mannetjes voor ontbijt. Dachten jullie dat er een grapje werd gemaakt? Nee hè, nu giechel je even niet meer, hè? De wedstrijd begon heel open en al snel werd duidelijk dat Sliedrecht niet van plan was om EBOH F1 teveel ruimte te geven om eens lekker te gaan voetballen. De druk werd meteen op de ketel gezet, maar zoals ik al eerder in het seizoen met regelmaat heb aangegeven, er staan 3 keiharde verdedigers achterin, die menig aanvaller dit seizoen het leven zuur hebben gemaakt. En dus werden er wat speldenprikken uitgedeeld en lag in de beginfase het voordeel bij het Sliedrecht kamp. EBOH F1 verdedigde te veel onnauwkeurig uit en de bal werd vaak lukraak gewoon naar voren geschoten, waar onze aanvallers er tevergeefs achteraan holden. Je kunt zien dat dit een hoofdklasser is, want de bal werd vakkundig opgepakt en simpel via de zijkant uitverdedigd, doorgespeeld naar hun buitenspeler of naar hun vrijgekomen middenvelder. Daar zit een idee achter en in de beginfase lukte het Sliedrecht aardig goed om op die manier in overtal te komen en zodoende gevaarlijk te worden. Telkens moest Delano het gat dichtlopen. Delano stapt nog weleens te snel naar voren, want het blijft een rasechte aanvaller natuurlijk. Heel belangrijk vandaag was zijn rol op het middenveld en dat vulde hij, naarmate de wedstrijd vorderde, steeds beter in. Onze laatste man Mitchell schoven we dan ook in de tweede helft naar voren om hun diepe middenvelder te kunnen opvangen en daardoor kreeg Delano op het middenveld meer grip. En als Delano meer grip krijgt, dan kan ie naar hartenlust doen wat ie het beste kan. Passeren, passen en peunen. Wie weet wat peunen is? De 3 P’s. Het antwoord staat onderaan. 🙂

Dankzij het optreden van Mitchell, Marcel en Ömer bleef de schade in de eerste helft miniem. Ze sleurden aan elke aanvaller en de beide backs waren onvermoeibaar in het volgen en dus achtervolgen van hun tegenstanders. Mitchell kreeg de opdracht om vooral te staan aan de kant van de bal, om in te grijpen wanneer een aanvaller het net ontglipte en de verdediger van de kant waar de bal niet was moest dan naar binnen schuiven, maar toch zijn aanvaller in de gaten houden. Maar het werkte natuurlijk niet fantastisch, omdat de middenvelder en de voorwaartsen nog weleens vergaten op tijd terug te lopen (wandelen noemen wij dat), waardoor Sliedrecht met enige regelmaat in overtal stond en gevaarlijk werd. Daarom hebben wij zoiets als een Kaiper in het doel staan, want Kai hield in deze fase zijn hoofd koel en sloeg een paar gevaarlijk ingeschoten ballen knap uit de hoek. Toch kwam Sliedrecht ná deze fase toch verdiend op een 0-1 voorsprong. Even een klein deukje in het zelfvertrouwen, maar je kunt er niet te lang bij stil blijven staan. Hun aanval over rechts werd knap uitgespeeld en de boogbal voor het doel deed zijn werk. Kai kansloos.

Opvallend was dat je de achterstand van EBOH F1 niet terug zag in de spelopvatting van de spelers. Ze hadden er duidelijk zin in vandaag en dat zag je meteen terug in de wedstrijd. De backs stonden wat hoger en sloten de linie aan de zijkanten beter af en kwamen er vaker tussen en daar stokte het uitverdedigen voor het eerst bij Sliedrecht. De meestal vrijstaande middenvelder van Sliedrecht werd minder bereikt en onze aanvallers kwamen makkelijker in balbezit en er werd eindelijk ook iets mee gedaan. Iets meer combinatievoetbal en meteen kwamen onze diepste aanvallers dichter bij het doel van Sliedrecht. In een prima combinatie kwam de bal terecht bij Noah en hij tikte de bal snel door naar Delano, die je géén kansen moet geven oog in oog met een keeper, want dan is de keeper meestal kansloos. En dat was nu ook het geval. 1-1 prikte even later op het scoreboard. Dat scoreboard is er eigenlijk helemaal niet, maar ik stel me dat graag voor…

Noah speelde eindelijk vandaag eens, zoals we hem graag zien voetballen. Even de angst afschudden, want je bent nou eenmaal jonger en kleiner, maar gewoon niet nadenken, je ding doen en vooral jezelf blijven. Dat schortte er de afgelopen weken nog weleens aan. Pootje terugtrekken, jezelf opzij laten zetten en de bal te snel inleveren bij de tegenstander. Maar vandaag niet, bal afschermen, schijnbewegingen, passeren, er bovenop vliegen, goeie scherpe passes geven, het zat er vandaag allemaal in. En dát scheelt een flinke slok op een grote borrel. Zijn pass was van grote klasse en Delano hoefde alleen maar af te drukken en de kentering in de wedstrijd vond daardoor plaats. Want geloof in eigen kunnen gaat nou eenmaal hand in hand met een goeie actie en zeker wanneer daar een doelpunt uit voortkomt. Het overwicht dat Sliedrecht had, ebde weg en de wedstrijd kwam in een voor ons betere balans terecht. Even later werd de rust gefloten (ná 20 minuten!!) en de coaches van beide teams konden tevreden de kleedkamer opzoeken. Sterk team, coach! zei de Sliedrechtcoach oprecht. En weet je wat? Hij heeft helemaal gelijk, het is gewoon een sterk team. Van klein tot groot, wanneer ze allemaal alles voor elkaar over hebben, dan is het een moeilijk te overwinnen achttal. Het komt er niet altijd uit, maar wanneer het er dan wel uitkomt, dan lijkt het soms of er een tornado over je heen vliegt. Kijk maar de wedstrijd tegen E2, waarbij een 1-5 achterstand in een 8-5 voorsprong werd omgebogen. Tornado. F1. De zwaarste die er is.

De tweede helft werd voorafgegaan door een peptalk. De mannetjes moesten worden overtuigd van hun kunnen, want ondanks hun prima terugkeer in de wedstrijd, Sliedrecht F1 had nog steeds de overhand en het blijft dan een kwestie van tijd voor de verdediging en de prima keepende Kai om het hoofd te buigen, wanneer er niet iets zou veranderen. En dus werd gekozen voor een peptalk. Kies je moment, speel de bal samen, de eerste pass MOET goed zijn, want dan kun je verder en nu doorzetten met zijn allen. Dus ook de aanvallers, bij balverlies keer je terug, wanneer je de verdediging alleen laat, dan ga je vandaag NIET winnen. Beide mannetjes Noah en Vince werden nog eens op het hart gedrukt dat ze elke bal moesten aanvallen. Niet blijven hangen en niks doen. Noah pikte dit de eerste helft al goed op. Maar Vince moesten we toch nog even op scherp zetten. Ook Vince was de afgelopen weken niet dezelfde Vince die we eerder dit seizoen zagen voetballen. Het is een verschrikkelijke luiaard, maar aan de bal is ie helemaal in zijn element. Het is gewoon de aard van het beestje. “Nee joh, ik ga niet rennen, daar word je alleen maar moe van…”. Je hoort het ‘m denken. We hebben onderschat hoezeer zijn enkelblessure hem parten heeft gespeeld. De angst is er voor in de plaats gekomen. Maar nu is het voorbij, Vince. Ik zie je de bal met kracht inschieten en dat deed je met je pijnlijke enkeltje. Nu laat je zien wat je waard bent. En ook dat betaalde zich uit in deze wedstrijd. Maar daar kom ik zo op.

Het momentum in de wedstrijd was verschoven van Sliedrecht naar Dordrecht en dat was te zien. Natuurlijk werd Sliedrecht niet weggespeeld, maar de frequentie en intensiteit van de aanvallen van EBOH F1 nam gewoon per minuut toe. De buitenspelers van Sliedrecht werden vastgezet en de middenvelder van Sliedrecht werd door een uitstekend spelende laatste man Mitchell de bankschroeven aangezet. De omschakeling van EBOH bracht Sliedrecht aan het wankelen en de tot dan vrijwel foutloos spelende Sliedrechtse verdediging vertoonde hier en daar wat scheurtjes en daar glipten onze ‘hete’ aanvallers handig doorheen. Want ze waren vandaag hot. Noah liet dat als eerste zien. Na zijn prima assist op Delano kwam hij snel inlopend op een voorzet van Enzo vóór het doel van Sliedrecht uit en hij bedacht zich geen moment. 2-1. De bal keihard van zijn kleine voetjes onhoudbaar achter de keeper geknald. En dat was de knik. De ommekeer in de wedstrijd. Nu dicteerde EBOH F1 de wedstrijd en zij roken bloed. Als een stel bloedhonden vlogen ze op de verdediging af en onderschepten veel meer ballen tot dat moment van 2-1.

Niet veel later werd opnieuw de bal in de EBOH verdediging gesmoord, uitverdedigd via Delano die de bal over de verdediging van Sliedrecht lepelde en Enzo helemaal vrijzette op 25 meter van het doel. En zie Enzo dan maar in te halen. No chance. Enzo zette met een prima actie door en knalde de 3-1 in de touwen. Bijna groggy moest Sliedrecht bij de middellijn aftrappen en meteen zat EBOH er weer bovenop, gesteund door de toeschouwers langs de kant en dan is het fijn wanneer je thuis speelt. Dát is nou het voordeel dat je hebt en dáár draait het om bij jeugdvoetbal. Een positieve benadering. En dat voelen jonge kinderen. En daar gedijen zij het beste bij. De koek was nog niet op. Ook Vince had zich in de wedstrijd gevochten en liet zien dat ie wel wat meer kan dan een balletje aannemen en hem dan gelijk weer kwijtraken. Ook hij rekende af met de afgelopen weken en stond vlijmscherp op te letten toen de keeper van Sliedrecht de bal te zacht inspeelde naar de rechtsback. Vince schoot naar voren en Vince hoef je niets te vertellen wanneer het doel en de keeper binnen schootsafstand komen. Dat linkerbeen mag dan een beetje zijn beschadigd 3 weken geleden, maar nu was het maar goed dat de keeper niet in de weg lag, want de bal was zó hard, dat ie er met keeper en al was ingevlogen. 4-1. Wat een weelde en zeker niet onverdiend. Natuurlijk had onze verdediging er alles aangedaan om de ballen van Sliedrecht te keren en we hadden vandaag een uitstekende keeper in het doel staan, die zekere doelpunten van Sliedrecht voorkwam in de eerste helft.

Vlak voor tijd kreeg Sliedrecht toch nog loon naar werken. Een goed uitgespeelde aanval werd vakkundig benut en de 4-2 kwam verdiend op hetzelfde scoreboard. Ondanks hun aandringen in de laatste minuten bleef het bij dit doelpunt en verzekerden de EBOH F1 zich van deelname aan de halve finale van de Nederlandse (regionale) beker. Een tweede helft waarin EBOH F1 zich van zijn sterkste kant liet zien en opnieuw een hoofdklasser meer dan goed partij kon geven in een eenmalige wedstrijd. Achteraf vernam ik nog van de coach van Sliedrecht F1 dat hij twee spelers node mistte en dat kwam door schoolvoetbal. Ach, ze vinden het leuk, maar wanneer één van de betere aanvallers dan geblesseerd thuiskomt, dan vervloek je als coach dat ellendige schoolvoetbal, want daar loop je meer risico dan in één heel seizoen van een normale voetbalcompetitie. Maar het is nou ook weer niet zo dat ik met hem te doen had, eerlijk is eerlijk, de volgende keer mag ie van mij opnieuw goeie voetballers thuislaten, maar dat snapt ie vast wel. Een hele onderhoudende en goeie wedstrijd tussen 2 zeer aan elkaar gewaagde voetbalteams hebben we vandaag aan het werk gezien. Een bekerwedstrijd waardig. Met als gelukkige, maar ook verdiende winnaar EBOH F1. De volgende tegenstander in de halve finale zal zijn Alblasserdam F1, die eind maart al hun kwartfinale met 5-1 afsloten tegen SVW F1. Opnieuw thuis. De voetbalgoden zijn ons goed gezind. Dat kan zeker wel worden gezegd. Nog één obstakel naar de finale. En ook dat obstakel zal een moeilijke zijn. Ik verwacht niets anders van deze bekercompetitie.

Kai, Marcel, Mitchell, Ömer, Delano, Enzo, Noah en Vince? Jullie hebben fantastisch gevoetbald. Gefeliciteerd met het behalen van de halve finale. Het is zonder meer verdiend. En als de voetbalgoden ons nog steeds zien als hun favorieten, dan worden we misschien wel met zijn allen kampioen as. zaterdag. We moeten eerst winnen van VVAC F1 en dan pas begint het grote wachten.

Aan alle familieleden, vrienden en kennissen deze oproep! Kom as. zaterdag naar EBOH aan de Schenkeldijk in Dordrecht vóór 9 uur, zodat u eerst EBOH E1 een greep naar de titel kunt zien doen en daarna EBOH F1 aan te moedigen om 10.15 uur om hopelijk hun tweede kampioensschap binnen te halen. Uw aanwezigheid is eigenlijk vereist.

2 hele, hele, hele, hele trotse coaches!!!

 

Oh ja, Peunen! Peunen is een Rotterdams havenwoord voor hard werken, maar op straat betekende het enorm hard schieten. Een keihard schot dus. Ook Vince kan heel hard peunen. Als je het maar weet!