In een teleurstellend en matig duel zag de formatie van Guido Noorlander en Rachid el Mokhtari DFC met 2-0 winnen en daarmee stelde DFC het kampioenschap veilig. Als EBOH nog de illusie had om kampioen te worden had het moeten winnen. Dat deed het niet en zag tot overmaat van ramp dat de scheidsrechter twee maal rood trok en eindigde EBOH het duel met 9 man.
De wedstrijd stond aanvankelijk om 12:00u gepland maar werd eenzijdig vervroegd naar 11:00u zodat DFC trainer Robert Mohan op tijd bij het eerste aan kon sluiten. Helaas voor hem kwam de scheidsrechter niet opdagen en moest er halsoverkop een nieuwe gevonden worden. Ruud Hak uit Zwijndrecht was bereid om te fluiten en de wedstrijd begon met 40 minuten vertraging.
Meteen vanaf het fluitsignaal was duidelijk dat EBOH voor de winst kwam. Het zette DFC meteen vast maar echte kansen bleven uit. DFC reageerde na tien minuten door harder te spelen en eerder druk te zetten. EBOH bleef echter overeind en zo sukkelde de harde wedstrijd door. Zowel DFC als EBOH kon geen vuist maken. Het was wachten op een doelpunt uit een dode spelsituatie. Zoals zovaak dit seizoen viel die eer aan DFC. EEn vrije schop belandde pardoes voor de voeten van Marlon Kramer. EBOH doelman Danny Wessels pareerde prima diens inzet maar het was de alerte Davud Sahan die de slapende eboh defensie te slim af was. Hij tikte de rebound in het lege doel. De eerste kans van de wedstrijd was meteen raak. EBOH wilde wel maar kwam niet verder dan een paar spaarzame counters die overigens vakkundig de kiem in werden gesmoord door de defensie van DFC. Het spel was hard maar fair maar toch vonden de aanvoerder van DFC, Marlon Kramer, en de EBOH spits, Yavuz Guler, het nodig om elkaar verbaal aan te vallen. Daar bleef het niet bij en de scheidsrechter nam een slaande beweging waar van Marlon Kramer en allebei de spelers mochten met rood het veld af.
De tweede helft bracht niet veel verbetering. EBOH nam risico en creerde 3 goede kansen. Maar alle drie waren ze niet besteed aan de goed spelende Randy Camfferman. DFC speelde op de counter en kreeg aan het einde van de wedstrijd genoeg mogelijkheden om op 2-0 te komen maar telkens weer redde Danny Wessels fraai op inzetten van Davud Sahan, Anthony Radjkoemar en wederom Davud Sahan. In blessuretijd werd het dan toch nog 2-0. EBOH-stopper Erik Peters liet zich verleiden op de achterlijn en werd simpel voorbij gespeeld door de ontketende Davud. Rugdekking kwam te laat middels Bas van Oosterhout en zijn sliding miste de bal en de gretige Davud dook profesoneel over het been van van Oosterhout. Scheidsrechter Hak wees resoluut naar de stip en Sahan liet dit buitenkansje niet onbenut. In de hectiek die volgde was het Erik Peters die een aantal opmerkingen maakte maar de scheidsrechter bleef erbij dat die uit de mond van Mohamed Zaada kwamen. Die incaseerde onterecht zijn tweede gele kaart en kon vertrekken. De scheidsrechter blies kort daarna af en het feest kon losbarsten. EBOH keek lijdzaam toe en het berustte zich in zijn lot.
“We wilden wel vandaag maar het was het net niet. Waar wij in de eerste wedstrijd DFC bij de strot grepen bleef het vandaag uit. Ik ben trots op mijn jongens en we kunnen met opgeheven hoofd de competitie afmaken. Dit DFC is de terechte kampioen. Als je ook je slechte wedstrijden wint kan ik ze alleen maar complimenteren en feliciteren. Hopelijk leren mijn jongens van dit seizoen. Want we hebben teveel laten liggen tegen de laag geklasseerde teams. Op naar volgend seizoen.” Aldus EBOH trainer Rachid el Mokhtari.
