In de afgelopen jaren bleek voor EBOH zaterdag 2 de uitwedstrijd bij Pelikaan 4 altijd lastig. Immers er werd de afgelopen vijf jaar altijd verloren. Zou die trend vandaag omgekeerd kunnen worden?
Uitslag: 1 – 1
Doelpuntenmaker: Rogier Mutter
De voorbereiding op de wedstrijd begon rommelig, doordat er in de winterperiode vanwege legitieme redenen enkele vaste basisspelers niet konden trainen, werd er gekozen om te beginnen met de mannen die altijd aanwezig zijn op de training en niet in de sterkste opstelling. Daar hadden sommigen moeite mee. Het was misschien niet de meest populaire keuze van de trainers, maar normaalgesproken in hun ogen wel de meest eerlijke.
Vanaf de eerste seconde in de wedstrijd bleek dat Pelikaan niet speelde om te winnen. Na vijf minuten klonk het al “als je moe bent ga dan wandelen”, “niet doorjagen”, “terugtrekken”, et cetera. Het was duidelijk, EBOH moest vandaag door een handbaldefensie zien te komen. En daar had de ploeg grote moeite mee.
Randy Camfferman stond als spits vast tussen vier reuzen. En elke mogelijkheid werd al vanaf de aftrap door de thuisploeg aangegrepen om tijd te rekken. Door het te lage tempo van de Dordtenaren lukte het niet gemakkelijk kansen te creëeren en de halve kansen die er kwamen werden ongelukkig gemist.
In de rust werd er geprobeerd wat meer diepgang te krijgen door de wissel van Dennis v.d. Graaf voor Rick Reijnders. Maar het verschil was uiteindelijk minimaal. De handbaldefensie van Pelikaan was hecht. Ook het inzetten van Erik Peters als extra spits naast Randy Camfferman, mocht nog niet baten. De bal wilde niet goed vallen.
En zoals zo vaak in het voetbal. Gaat de bal er aan de ene kant niet in, dan valt die wel aan de andere kant. Uiterst ongelukkig, volledig onterecht, maar wel raak. Door slapen achterin kon uit een voorzet de bal bij de tweede paal worden binnengewerkt. De treffer werd gevierd als de winnende goal in de Champions League finale. En de deur ging bij Pelikaan weer op slot, het tijdrekken werd nog heveriger. Toch was EBOH dat nog enigszins rechtvaardigheid toebedeeld kreeg. Rogier Mutter wist de bal binnen te prikken. Maar de aansluitingstreffer kwam te laat.
Zo bleef EBOH 2 tot een ieder die het team en de club liefheeft teleurstellend steken op een gelijkspel. Doordat DFC 2 wel won, kunnen de titelaspiraties voorlopig vanuit de koelkast naar de diepvrieskist. Het blijft voetbal en alles is mogelijk, maar voorlopig zal EBOH 2 van de wedstrijden die komen gaan moeten genieten en leuk voetbal neer moeten proberen te zetten. De druk is van de ketel.
Selectie:
1. Joey Hughes
2. Rick Reijnders (45. Dennis v.d. Graaf)
3. Stefan Dommers
4. Erik Peters
5. Mo Zaada
6. Cleon Dikkescheij
7. Sietse Schuurman
9. Randy Camfferman
10. Ali Er
11. Fouad Amroui (60. Rogier Mutter)
15. Bas van Oosterhout (c)
12. Rogier Mutter
13. Mo Tajjiou (vlagger)
16. Dennis v.d. Graaf
