Ondanks de minder goede start van het seizoen klimt E2 steeds verder op de ladder. De afgelopen weken zijn de wedstrijden super spannend en kunnen de ouders genieten van mooi spel. Dankzij de goede trainingsopkomst als gevolg van de steeds weer inspirerende en uitdagende maandag- en woensdagavond trainingen van Marko, groeit het tempo, de balvaardigheid en de bereidheid om net dat stapje extra te doen in de wedstrijd naar ongekende hoogte.

Ondanks de verliezen (5-4 en 6-3) van de laatste twee wedstrijden zijn de prestaties goed. Zo is er sinds enkele weken de wisselbeker voor de speler van de week, Can, Sam, Shaira, Mika, Sjoerd. Door tijdens de wedstrijd een uitmuntende prestatie te leveren, zoals een doelpunt, maar bijvoorbeeld ook Can of Hayder met hun onuitputtelijke verdedigende moves maakt een ieder kans op deze troffee.  Eigenlijk zou er ook een wisselbeker moeten zijn voor de trainer en  ouders. Een voorbeeld hiervan is Tonie, de vader van keeper Sjoerd, die alle thuiswedstrijden fluitend voor zijn rekening neemt. En zoals Bas, vader van Sam, wekelijks langs de lijn voor de coaching met aan zijn zij, de vader van Visnu, Anil.

De teamspirit en vertrouwen in elkaars kunnen groeit. Combinaties en passes met vaak ook een goede afloop volgen elkaar de laatste wedstrijden in hoog tempo op. Ook zaterdag 29 november volgt weer een spannende wedstrijd. In deze wedstrijd de mogelijkheid om te laten zien of tijdens de training, de conditie en het spelinzicht voldoende zijn gegroeid om het eindresultaat van deze wedstrijd ook positief de competitie af te sluiten. Met de winterstop voor de deur, de belofte om na de winterstop, na een bikkeltraining tijdens de barre koude, direct te kunnen starten met de resultaten van de afgelopen weken.

Kortom, Sjoerd, Visnu, Can, Hayder, Niels, Dylano, Shaira, Mika, Yves en Sam maak er weer een mooie en spannende wedstrijd van.

Eindelijk was het dan zover afgelopen Zaterdag voor de jongens van F3. De eerste competitie overwinning dit seizoen. In de beker hadden we al wel overwinningen behaald maar in de competitie was dit ondanks sommige goede wedstrijden nog niet gelukt.

En als je dan je eerste overwinning behaald moet het ook maar gelijk een ruime zijn tegen een directe concurrent. Nou daar werd gehoor aan gegeven met een  0-9 overwinning tegen Dubbeldam F5.

In de thuiswedstrijd speelde we met 4-4 gelijk nadat we in de extra tijd nog de gelijkmaker moesten slikken. De jongens hebben we daar nog even aan herrinnerd en ze hebben met zijn allen laten zien dat er vandaag niet met ons te sollen viel. Vanaf minuut 1 waren we met zijn allen bij de les en werd er voor elke bal op de juiste manier gestreden.

Dit resulteerde in een fantastische 0-9 overwinning (ruststand 0-4) met doelpunten van Rhody (3X) , Vince (2X), Miguel (2X), Thijs (1X) en Sarva (1X). Belangrijkste is echter dat we deze overwinning echt met het hele team hebben behaald en idereen met een glimlach naar huis ging na een lekker flesje fris (waarvoor dank Clayment van Duuren). De grootste glimlach was echter te zien bij onze keeper Jullian die het hele jaar al super staat te keepen en daarvoor vandaag werd beloond met het schoonhouden van zijn doel.

Jullian, Justin, Djaylano, Hunter, Marcel, Miguel, Vince, Sarva, Thijs, Rhody en begeleiding GEFELICITEERD en op naar de  volgende overwinning.

Verder wil ik ook alle aanhang die wij wekelijks bij ons langs de lijn zien staan bedanken voor hun enthousiasme TOP.

Zaterdag 22-11-2014, Virtus E2 – EBOH E1

Zoals altijd staan de voetballertjes van EBOH E1 bij het verzamelpunt aan de Schenkeldijk een balletje te trappen en wanneer je dat dan ziet dan krijg je meestal het gevoel dat ze er zin in hebben. Vandaag was dit niet anders. Een beetje ravotten op de parkeerplaats, dat is wat ze altijd met plezier doen. Des te gekker was het begin van de wedstrijd tegen Virtus E2. Je zou bijna zeggen een totale off-day van het hele team. Natuurlijk is dat sterk overdreven, maar wanneer een team er voor zorgt dat je binnen 10 minuten al schor bent, dan krijg je al gauw de indruk dat de mannetjes nog niet helemaal wakker en bij de les zijn.

Een lichtpuntje vandaag was de terugkeer van Senn. Gelukkig is Senn weer helemaal hersteld en speelt hij zonder pijn en ongemak. En dat is vooral leuk voor hem, maar ook voor het team. Gelukkig is de verdediging weer compleet met Senn en Daan, die beiden langere tijd waren uitgeschakeld.

Vandaag ontbrak Jaymi in de basis omdat hij vandaag een belangrijke karatewedstrijd had (of is dat eigenlijk een toernooi?) en dus moesten we vandaag wat kracht aan de aanval inboeten omdat zowel Jaïr, Furkan en Tarik vandaag de rol moesten overnemen van Jaymi. Dat zorgt er natuurlijk wel voor dat zij dan op dat moment géén bijdrage konden leveren aan de aanval. En dat scheelt een slok op een borrel, hoor.

Elke keer waren de EBOH spelers te laat bij de bal. Er werd amper druk gegeven naar voren en af en toe stonden ze er wat apathisch bij. De duels werden vooral op het middenveld verloren en het leek alsof ze vrijwel geen energie hadden om deze wedstrijd te spelen. In balbezit waren de passes te kort, te slap of onzuiver. Werd er dan niet gewerkt? Nou, zeker wel, maar het leek of de hele ploeg bevangen was door de kou en heel moeizaam wakker werd en op gang kwam. Nu was het zeker fris, maar de zon scheen wellustig en het tijdstip van 10 uur was nou niet bepaald erg vroeg. Nu was het niet zo dat Virtus een vuist kon maken, maar ze kwamen veel vaker bij ons doel in de buurt dan je als coach zou wensen.

Toch werd uit een fraai geplaatste voorzet van Tarik uit een hoekschop door Mitchell pal vóór de keeper op de lat gekopt en werd door Mitchell de teriugkaatsende bal nogmaals ingekopt en de 0-1 stond in de 7e minuut op het bord. Het kleinste mannetje tussen de palen van Virtus die een kopdoelpunt maakt. Prachtige dubbelaktie van Mitchell. Tarik trouwens, speelde vandaag aanvallend een uitstekende wedstrijd. Zijn passes waren ná de flauwe beginperiode van EBOH E1 van doorslaggevende betekenis. In de 10e minuut zette hij met een vlijmscherpe pass Harun voor de keeper, die in zijn schijnbeweging trapte en door Harun uitgekapt werd. Helaas bleef er te weinig veld over voor Harun om de bal in het doel te schuiven en gelijk een einde te maken aan de slappe periode van EBOH E1.

In de daaropvolgende aanval van Virtus werd een hoog schot prima door Sil uit het doel geslagen en de opspringende Jaïr kreeg ongelukkig de bal tegen zijn arm getikt. Geen opzettelijk hands en een tienjarige die omhoogspringt en de bal niet kan zien, daar kun je moeilijk van vinden dat er sprake is van opzet. Desalniettemin: een penalty. En even later was de stand gelijkgetrokken en heel veel blije Zevenbergse ouders stonden te juichen. 1-1.

Dit maakte EBOH E1 wakker. In een tijdsbestek van 7 minuten werd Virtus opgerold en gedesillusioneerd naar de kleedkamer verwezen.

Een schot op doel van Harun werd door Jaïr lichtjes van richting veranderd en de bal verdween in de rechterhoek. Goed dat hij de bal raakte, want de bal zou waarschijnlijk naast zijn gegaan. 1-2. Een minuutje later (18e minuut) werd definitief met de slechte periode van EBOH E1 afgerekend. Een afvallende bal werd door Tarik opgepikt, even naar rechts geschoven en met een snoeihard schot schoot Tarik de bal in de rechterkruising. Prachtig doelpunt, zonder meer. 1-3. En meteen een bevestiging dat Tarik de laatste weken weer lekker in zijn velletje zit. Zijn schot keert gelukkig weer helemaal terug, want hij was ‘m een paar wedstrijden kwijt. In de 21e minuut wordt een afgeweerde bal door de keeper van Virtus naar links geslagen en daar kwam Tarik net ingelopen. Met de buitenkant van zijn rechtervoet schoot hij opnieuw de bal snoeihard in de korte hoek van de keeper, die iets hoorde ‘langs suizen’. 1-4.

De coach nam in de rust nog eens even door wat er precies misliep in het eerste kwartier van de eerste helft. Onthoud goed jongens, wanneer je zo volgende week opent tegen de voormalig hoofdklasser Oranje Wit, dan sta je binnen 10 minuten met 0-4 achter. De tweede helft gaan we er tegenaan. Geen plaats voor egoïsme, samenspelen, combineren en dan speel je deze en elke volgende tegenstander helemaal van de mat. En het moet gezegd worden, de tweede helft ging een héééél stuk beter dan de eerste helft. De intentie om samen te spelen was weer terug en Virtus kreeg vanaf dat moment geen echte kansen meer. Jammer voor Sil, want op een enkel terugspeelballetje na stond hij alleen maar te verkleumen in het doel.

Ondanks het betere spel stond het vizier van EBOH E1 toch niet helemaal scherp afgesteld. Er kwamen wel kansen, maar die werden jammer genoeg niet benut. Maar dat is niet erg. Er werd harder gewerkt en vrijwel elke aanval van Virtus werd al vroeg in de kiem gesmoord. Senn speelde op links als vanouds en hij kreeg niet extreem veel te doen. Daardoor konden we hem na zijn blessure prima laten voetballen om weer wat speelritme te laten opdoen. Tarik, Jaïr, Harun en Furkan stonden op het middenveld en de spits hun mannetje en onderschepten de ene na de andere bal zonder zelf overigens direct gevaarlijk te worden.

Harun maakte aan de 0-0 in de tweede helft (want zo noemde de coach van Virtus de stand ná de rust tegen zijn spelers, om daarmee zijn spelers een nieuwe uitdaging te geven) een einde door een prima doelpunt en bracht de tussenstand op een veilige en comfortabele 1-5. Na een minuut of 15 kreeg Furkan de bal op het middenveld in bezit en meteen nam de topscorer van EBOH E1 zijn kans waar. Hij passeerde 3 man met een soort van slangenmens-beweging, liep door op de keeper en trapte de bal hard in de touwen. Gelukkig voor Furkan pikte hij opnieuw een doelpuntje mee, want hij was vandaag niet echt gelukkig in de afwerking. En spitsen kunnen daar slecht tegen. 1-6.

Gelukkig deden Daan en Senn weer allebei mee. En Daan deed vandaag wat hij zich voor de wedstrijd had voorgenomen. Er stevig invliegen. En zich niet door een boomlange spits van Virtus opzij laten zetten. Senn moest natuurlijk weer even wennen en zijn passes kwamen, ook in de warming-up, niet altijd even goed aan. Maar toch leek het alsof ie niet weg was geweest.

Jaymi werd vandaag wel flink gemist. Zijn loopvermogen en zijn grote inzet in elke wedstrijd maken hem tot dé laatste man in de verdediging. Met Mitchell als vervanger voor de verdedigers slaan we geen raar figuur. Keer op keer weet hij met zijn snelheid heel veel ballen op het laatste moment weg te halen voor een aanvaller écht gevaarlijk kan worden. En aanvallend pikt hij elke keer een doelpuntje mee. Multifunctioneel. Geen ander in het team die zoals hij op elke positie goed speelt.

Jaïr speelde in zijn rol rol als laatste man vandaag uitstekend. De tovenaar met zeker aanvallende kwaliteiten stond vandaag zijn mannetje. Ook Furkan moest vandaag veel van zijn aanvallende avonturen in de ijskast zetten, want ook hij deed als laatste man zijn plicht. Tarik speelde vandaag ook een uitermate goede wedstrijd. En Harun? Harun is Harun. Steeds meer ontwikkelt Harun zich als een luie hangende spits, die toeslaat wanneer je het niet verwacht. Ook verdedigend en spelverdelend wordt ie steeds beter.

Even voor tijd werd een schot van EBOH door een speler van Virtus vlak voor het doel met de hand geraakt. Tja, ook daar kon de scheids niet onderuit. Wanneer je ‘m geeft aan de ene kant (wat ons betreft niet had gehoeven) dan moet je ‘m ook geven aan de andere kant. En dat had wat ons betreft ook niet gehoeven. Maar het spreekt duidelijk in zijn voordeel dat hij toch de beslissing nam om een penalty te geven aan EBOH E1. Na wat heen en weer geroep wie de penalty mocht nemen, riep Senn: “Trainer??? Mag ik ‘m nemen?”. Ach, wat maakt het uit. Tuurlijk. En Senn moet maandag op de training met de billetjes bloot. Figuurlijk gesproken natuurlijk. Hij miste de kans onsterfelijk te worden en schoot de bal prachtig naast de linkerpaal. Hij werd tijdens en ná de wedstrijd nog wel even geplaagd door de coaches, maar daar kan Senn wel tegen.

Vandaag was een mindere wedstrijd met een ruime uitslag. Volgende week zijn we scherp en alert, jongens! Op tijd naar bed en goed slapen vrijdagavond. Neem familie, vrienden en kennissen mee! Affiche: Zaterdag 29-11-2014 om 9.00 uur. EBOH E1 tegen Oranje Wit E2.

De coaches.

PS: tip: neem Voice of Holland op, en laat ze dat lekker zaterdagmiddag kijken ipv vrijdagavond (-:

Als voorbereiding op de belangrijke wedstrijd tegen de medekoploper GSC-ODS E1 zaterdag 15-11, werkte EBOH E1 een oefenwedstrijd af tegen VVAC E1, kort darvoor nog koploper van de Hoofdklasse C. De coaches hadden daar natuurlijk een bedoeling mee. EBOH E1 moest nodig flink worden getest en een sterke tegenstander zorgt daar natuurlijk wel voor. De afgelopen wedstrijden zorgden niet voor het juiste effect. Wel lekker gescoord en eenvoudige overwinningen behaald, maar het gevaar bestaat dan wel dat de mannetjes denken dat ze onoverwinnelijk zijn en elke wedstrijd die dan nog moet komen te gemakkelijk oppakken.

En dat is een serieuze val waar je als coaches voor moet waken. Vandaar deze zware midweekse oefenwedstrijd om er voor te zorgen dat de jongens van E1 op scherp komen te staan. Het is een beetje gek, maar je hoopt eigenlijk dat ze tegen een kleine nederlaag oplopen. Een psychologische aanpak van de kouwe grond, dat wel, maar het nut is in het verleden al vaker bewezen.
Ach, je kunt het de 2 ouwe voetbalrotten niet kwalijk nemen. Wat zijn zij nou gewend? Als voetballer hebben zij natuurlijk wel vaker meegemaakt dat ze alles wonnen en keer op keer kampioen werden.

Sure, ervaring genoeg. Bij elkaar zo’n 80 jaar voetbalervaring. Maar ervaring als coach? Mmm…..daar hebben we het nou niet over.

De wedstrijd zou op 2 verschillende velden plaatsvinden. De eerste helft op kunstgras en de 2^e helft op gewoon normaal gras. Het is ongelofelijk wat tegenstanders al niet uithalen om EBOH E1 in de war te brengen. Is het al niet moeilijk genoeg voor een 1^e klasser om tegen een hoofdklasser te voetballen? Het zou VVAC niet het gewenste effect brengen. Natuurlijk werd het daarom niet gedaan door VVAC, maar voor het uiteindelijk verhaal voegt het natuurlijk wat extra’s toe. De eerste helft liet meteen al zien dat EBOH E1 het vanavond een stuk moeilijker zou krijgen dan eerder in de competitie is gebleken.

Een erg leuke en goed combinerende voetbalploegje dat VVAC E1. Zo af en toe werd EBOH E1 van het kastje naar de muur gestuurd. Je kunt goed zien aan die ploeg, dat het moeiteloos meedraait in de Hoofdklasse C. Bij tijd en wijle werd de combinatiekraan opengedraaid en werd EBOH E1 telkens in ondertal gedrongen. Jaymi hadden we wissel staan, omdat hij later aankwam bij de wedstrijd en de opstelling al was gemaakt. Zijn vader was Jaymi’s voetbaltas bij EBOH vergeten en dat zorgde voor de vertraging. De laatste man was Jaïr en hij had het samen met Daan en Mitchell behoorlijk druk achterin. Ze moesten er echt voor werken en zoals gewoonlijk stonden onze middenvelders Harun, Furkan en Tarik iets te ver naar voren en moesten we alle zeilen bijzetten om hen te laten meeverdedigen. De 1-0 van VVAC kon in die fase dan ook niet uitblijven. Prima uitgespeeld en Sil helaas kansloos achterlatend.

Zo’n achterstand werkt bij EBOH E1 als een rode lap op een zwarte stier. Druk naar voren werd nu wel gegeven en ook meeverdedigen werd nu beter uitgevoerd. Ook VVAC moest nu hard werken. Het zijn nog steeds eerstejaars en dat merk je gewoon. EBOH E1 kwam sterker en sterker uit de verf en kreeg het overwicht terug. Hard werken, beter combineren en kracht. Jaymi werd ingebracht en Jaïr schoof een linie op om de aanval kracht bij te zetten.

Dat resulteerde in de gelijkmaker. 1-1. Vanaf dat moment deed EBOH E1 niet meer onder voor VVAC en werd dit duel een boeiend schouwspel en golfde het spel van doel naar doel. Na anderhalve minuut had ik mijn notitieblok al opzij gelegd. Ik kon me niet op beide zaken tegelijk concentreren en de wedstrijd had duidelijk coaching nodig, zowel van mij als van Stephan, die ook langs de kant stond te stuiteren. Dat gold trouwens ook voor de ouders

Meestal krijgen we nog wat foto’s van hen doorgestuurd, maar dit keer was het ‘fotoschieten’ er bij ingeschoten. De wedstrijd was te levendig en te spannend. Dus jongens, we hebben het gezien, maar niet onthouden. Daarvoor gebeurde er teveel en die ouwe coaches kunnen slecht onthouden…

Vlak voor rust werd het overwicht van EBOH E1 uitgedrukt in de 1-2. Daarmee gingen we de rust in.

Met een voorsprong lijkt alles koek en ei, maar de coaches drukten de E1-spelers op het hart dat er door de hele ploeg gewerkt moest worden, dus ook de aanvallers! Want anders zou het een kwestie van tijd zijn voor VVAC langszij zou komen en de wedstrijd in hun voordeel zou beslissen. Ze draaien niet voor niets bovenaan mee in de Hoofdklasse C.

Zo gezegd, zo gedaan, leek het wel in de tweede helft. Alles werd afgejaagd en de spitsen/middenvelders deden exact wat er van hen werd verlangd. Niks werd cadeau gegeven en een spannende 2^e helft begon zich te ontwikkelen met een bijpassend scoreverloop. Met 1 messcherpe aanval werd door VVAC de gelijkmaker geproduceerd en met een belachelijke hoekschop passeerde de bal 2 spelers van EBOH E1, die helemaal mispeerden en Sil daardoor niet kon ingrijpen. De bal stuiterde ongehinderd in de linkerhoek en de 3-2 was een feit. Je zou normaal gesproken zeggen dat een ploeg dan een tik krijgt. Maar dat gold niet voor EBOH E1. Het veerde terug en niet veel later kon de gelijkmaker al weer worden genoteerd. 3-3.

VVAC kwam halverwege de tweede helft door een snelle uitval op rechts in de omschakeling weer op 4-3 en noteerde kort daarna de 5-3 op het scoreboard. Je zou denken dat dit dan het cruciale moment in de wedstrijd was waarop het verschil gemaakt word. En normaal gesproken is dat ook zo. Alleen hadden de jongens van EBOH E1 daar vandaag niet veel zin in. Het voetballen ging goed, de combinaties gingen beter dan voorheen, alleen de kansen werden niet goed benut. Dus met dezelfde inzet en geloof werd de tweede fase van de erg onderhoudende 2^e helft ingezet.

Dit geloof en de overtuiging in eigen kunnen bracht EBOH E1 weer helemaal in de wedstrijd. Kort achter elkaar werden de 5-4 en de 5-5 aangetekend. En er zaten mooie doelpuntjes bij hoor.

Toch bepaalden de VVAC’ers de wedstrijd tot dan toe. Dat bracht hen met een prima aanval tot 6-5. De laatste fase van de wedstrijd brak aan. Die fase waarin EBOH E1 met hun kracht en doorzettingsvermogen veel wedstrijden beslist en definitief binnen sleurt. Op aangeven van 2 fanatieke coaches, die aanvoelden dat de duimschroeven moesten worden aangedraaid bij VVAC, joegen de EBOH’ers de VVAC’ers over het hele veld de stuipen op het lijf. Met 6 man werd gejaagd op elke speler van VVAC en onder deze druk gingen deze eerstejaars zeker bezwijken.

Een onderschepping van Harun bracht hem sprintend voor de keeper en na een klein schijnbeweginkje lag de keeper van VVAC kansloos op de grond, waarna Harun de bal kapte en eenvoudig de 6-6 op het bord zette. Erg mooie aktie. De druk werd door de coaches naar voren gelegd en deze aanpak werd prima door de spelers tot uitvoering gebracht. Opnieuw werd de bal onderschept en Furkan liep door het midden over de middenlijn en schoot met een prachtige boogbal de bal over de vooruitgelopen keeper heen en vlak voor tijd ontplofte de zijlijn bij VVAC.

Coaches en ouders stonden te klappen voor de 6-7 voorsprong die door hard werken van de hele ploeg werd bereikt. Jaymi en Daan stonden als altijd als een stevig verdedigingsblok elke aanvaller van VVAC het leven zuur te maken, Mitchell heeft meer dan één keer op het laatste moment van zijn snelheid gebruik kunnen maken om gevaarlijke ballen op te ruimen en Jaïr werkte vandaag als een paard, zowel verdedigend als aanvallend en zelfs nog scorend ook. (2 x) Je zou denken dat Sil een slechte dag had vandaag. Maar niets is minder waar. Hij sloeg er meer dan voldoende uit zijn doel om VVAC niet het gevoel te geven dat ze oppermachtig konden worden.

De middenvelders Tarik (1 x scorend), Harun (2 x) en Furkan (2 x), zorgden voor de andere scores en maakten het de verdediging van VVAC erg moeilijk. Mooie doelpunten, keihard werken, voetballen als een team en iets voor elkaar over hebben. Het zat er allemaal in. Hoofdklasse, here we come!

Jammer genoeg gooide de regen zaterdag 15-11 roet in het eten en gingen de jeugdwedstrijden niet door. Dus ook de belangrijke wedstrijd niet tegen GSC/ODS. Maakt niet uit, het goede gevoel van deze wedstrijd gaat mee voor weken achtereen.

Volgende week zaterdag 22-11 de return tegen Virtus. Uit in Zevenbergen. Daar begint de laatste fase van deze competitie. Dan nog tweemaal voormalig Hoofdklasser Oranje Wit en dan nog GSC/ODS als slagroom op de taart. En die taart is voor ons! Gefeliciteerd jongens!!

De coaches.

PS: goed nieuws van het blessurefront: Senn heeft groen licht gekregen om weer wat meer te gaan doen. Hopelijk is hij dan ook heel snel weer op het veld te bewonderen!

De wedstrijd voor het kampioenschap van Dordrecht voor a.s. dinsdag 18 november EBOH – OMC aanvang 19.30 uur blijft gehandhaafd. De soos beneden is open!!

 

Nadat de kater van de nederlaag tegen Klundert was weggespoeld, werd vorige week ietwat gelukkig de eer hersteld in de thuiswedstrijd tegen ZBC’97. Met name in de eerste helft waren de gasten sterker dan de Dordtenaren. Maar om te winnen moet je doelpunten maken en daarin slaagde de rood-zwarten wel, waar de ploeg uit Zwijndrecht de kansen liet liggen. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd in een ietwat geflatteerde 4-1 overwinning.

Deze week werd er afgereisd naar Hardinxveld-Giessendam. Niets minder dan de drie punten moesten mee terug naar Dordrecht. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Na de aftrap probeerde EBOH met verzorgd voetbal onder de druk uit te komen. De thuisploeg leek iets feller uit de startblokken te komen. Die felheid werd niet omgezet in doelpunten, het verzorgde voetbal van de Dordtenaren sorteerde in meer resultaat. Met name de teruggekeerde Mayron Stam drukte in de eerste helft zijn stempel op de wedstrijd door met grote regelmaat het spel te verplaatsen naar daar waar de ruimte lag.

Na 18 minuten spelen was het Robin van der Ruit die de bal terug legde op de ingeschoven laatste man Robbin Kooijman. Die schoot snoeihard tegen de touwen, 0-1. Na de aftrap was het EBOH dat al snel weer de bal veroverde. Ramon Braun ging aan de linkerkant op avontuur en langs de achterlijn drong hij de vijandelijke zestien binnen. Daar werd hij gevloerd. De niet helemaal fitte Robbin Kooijman legde aan voor de penalty en maakte er 0-2 van.

Er zijn dertig minuten gespeeld als een lange bal door verdediger Rowan Sedoc verkeerd wordt ingeschat. De bal stuitert en raakt de onderkant van zijn elleboog. Penalty voor Hardinxveld. Misschien dat Jasper Cillessen in de leer mag aan de Schenkeldijk. Doelman Roy de Graaff keert de hard ingeschoten penalty. De stand blijft 0-2.

Tien minuten later doet zich een soortgelijk geval voor als aan EBOH-zijde. Een verdediger van Hardinxveld speelt de bal met de hand. De goed fluitende scheidsrechter legde vervolgens de bal weer op de stip. Robbin Kooijman schiet rustig zijn derde en daarmee zuivere hattrick binnen.

Na rust probeert de thuisploeg nog iets van de wedstrijd te maken. EBOH loert op de counter. Langzaam maar zeker verandert de wedstrijd in een gezapig zomeravond potje voetballen. Waarbij de thuisploeg zich meer bezig houdt met commentaar op de scheidsrechter, grensrechter, tegenstander en elkaar en de gasten het wel best vinden met deze tussenstand.

Wel maken Dennis van der Graaf kopt nog een corner van Ramon Braun binnen. Sean van der Ruit maakt als invaller nog de 0-5, nadat hij eerder nog enkele één-op-één kansen heeft gemist. Helaas wordt de nul niet gehouden. Vlak voor tijd maakt Hardinxveld nog een eretreffer. Na de twee overwinningen van deze en vorige week keert EBOH 3 terug in de top van het klassement en is terug te vinden op de derde plaats.

Hardinxveld-Giessendam 3 – EBOH 3 :  1-5
Doelpuntenmakers : Robbin Kooijman (3x), Dennis van der Graaf en Sean van der Ruit.